OPINIONS

Και τα δικά σου, δικά μου

Και τα δικά σου, δικά μου

Ο Βόλος έβγαλε από τα ρούχα τους όσους δεν ήταν εκεί και απάντησαν με βροχή αντικειμένων στο Ρέντη. Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται με αμείωτο ρυθμό και όλοι βρίζουν τους απέναντι. Ο Ηλίας Ευταξίας γράφει για τη μόνη σωτηρία που υπάρχει και τη ρετσινιά που κολλάει στο έμβλημα της ομάδας τους.

Όταν ο Τσόρι δέχεται πέτρες από τα court seat της Θύρας 4, είναι εκτός εαυτού οι Ολυμπιακοί με τα αίσχη της Τούμπας. Όταν βρέχει καρέκλες στο κλειστό του Ρέντη, είναι έξαλλοι οι ΠΑΟΚτσήδες, με τους χούλιγκαν που δεν ξέρουν να χάνουν. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά (σε ΟΛΕΣ τις αποχρώσεις) και όλα καταλήγουν στα ίδιο συμπέρασμα. Τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου, πάλι δικά μου.
Δεν είναι θέμα αθλητισμού, είναι θέμα παιδείας και πολιτισμού. Δυστυχώς σε κάθε ευκαιρία πετάμε στα σκουπίδια όσο μας έχει απομείνει στο dna μας και οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνιση οποιουδήποτε αθλητικού ιδεώδες.

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ

To mail του Sport24.gr δέχθηκε το Σάββατο εκατοντάδες μηνύματα εξοργισμένων οπαδών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού για τα αίσχη του Βόλου. Ίδια κατάσταση στα τηλέφωνα και τα μηνύματα του Sport24 Radio 103,3. Πριν συμπληρωθούν 24 ώρες, οι ηθικολόγοι του Σαββάτου έσπασαν το γήπεδό ΤΟΥΣ γιατί είχαν πάει σε αυτό μόνο για να νικήσουν. Δεύτερη επιλογή δεν υπήρχε στο κεφάλι τους.

Φυσικά, δεν είναι όλοι οι φίλοι των ομάδων σε αυτή την αρρωστημένη κατάσταση. Είναι η μειοψηφία, αλλά κάθε Κυριακή, κάθε αγωνιστική ημέρα, σε οποιοδήποτε άθλημα, οι άρρωστοι κερδίζουν έδαφος. Σε αυτή την κατηγορία είναι και αυτοί που χουλιγκανίζουν στα social media, εκεί όπου η καφρίλα έχει, ήδη, γίνει πλειοψηφία. Θέλεις γιατί προσηλυτίζονται σε αυτούς άθελά τους οι αγανακτισμένοι; Θέλεις γιατί η παρουσία τους είναι τόσο έντονη και προκλητική που αμαυρώνει την παρουσία των πολλών; Πραγματικά δεν έχει καμία σημασία το γιατί. Αυτό το ψάχνεις όταν βλέπεις πως υπάρχει φως στο τούνελ, όταν ελπίζεις. Πλέον η ελπίδα σβήνει και στον αθλητισμό όπως έσβησε όταν αυτή χρησιμοποιήθηκε στην πολιτική.

Εξηγήσεις υπάρχουν πολλές, Όπως και δικαιολογίες, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουμε να συζητάμε σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος. Αυτό που γίνεται στα γήπεδα είναι ΝΤΡΟΠΗ για όλους εμάς ως άνθρωποι και δευτερευόντως ως φίλαθλοι. Για όλους, όχι μόνο για αυτούς που σπάνε και προκαλούν.

Η ΡΕΤΣΙΝΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ

Το χειρότερο είναι πως η βρωμιά που ζέχνει όλος αυτός ο συφερτός που αλωνίζει στους αθλητικούς χώρους με την ανοχή των διοικήσεων και τις δημόσιες, μάλιστα, επευφημίες αυτών, κολλάει πάνω στον σύλλογο. Ομάδες με ιστορία 100 ετών δέχονται όλη τη λάσπη και γράφουν μαύρες σελίδες στα βιβλία τους. Γιατί ο υγιής Παναθηναϊκός να γίνει ένα με τον εν δυνάμει δολοφόνο που πετάει φωτοβολίδες. Γιατί ο περήφανος Ολυμπιακός να ντρέπεται για τους τραμπούκους με τα μαύρα που χτυπάνε όποιον θέλουν και απειλούν; Γιατί ο ντόμπρος ΑΕΚτζής να ταυτιστεί με τον αλήτη που δεν λογαριάζει γυναίκες-παιδιά; Γιατί ο μάγκας ΠΑΟΚτσής να βάλει το όνομά του δίπλα σε δειλούς με μαχαίρια;

Δυστυχώς όλα τα παραπάνω τα χρεώνονται τα σωματεία. Η ρετσινιά δεν θα κολλήσει στον Μπάμπη τον σουγιά και τον Κώστα τον πεταλούδα. Θα πάρει το χρώμα και το έμβλημα της ομάδας. Κακώς, αλλά έτσι θα συμβεί γιατί κάτω από την σκεπή του συλλόγου γίνονται όλα, στο όνομά του σφάζονται, στα γήπεδα του δίνονται οι μάχες. Οι διοικήσεις δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συνεχιστεί η συγκεκριμένη ιστορία. Είναι εκτός από κοινώς αποδεκτό πως το "δέχονται" και επιβεβαιωμένο με δημόσιες τοποθετήσεις τους.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΟΙ ΦΙΛΑΘΛΟΙ ΣΟΥ

Η λύση που έχουν καταφύγει αρκετοί δεν είναι λύση. Η αποχή δίνει δύναμη στους λίγους. Η παθητικότητα κάνει ισχυρό τον αδύναμο. Πλέον δεν υπάρχει κανένας για να σώσει τον αθλητισμό (όχι πως υπήρχε πριν), με την πολιτεία να επιβεβαιώνει πως είναι είναι ανίκανη να βοηθήσει. Μόνο ο κόσμος, ο σωστός φίλαθλος/οπαδός/οργανωμένος μπορεί να σώσει την κατάσταση.Όχι για να δούμε καλύτερο θέαμα, όχι για να βελτιώσουμε το προϊόν - σε αυτά δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα - αλλά για να συνεχίσουμε να έχουμε αθλητισμό.

Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό αλλά η περιοδικότητα των επεισοδίων και το μέγεθος αυτών αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς και κάποια στιγμή δεν θα φύγουν απλά 1000 άτομα από ένα τελικό, αλλά χιλιάδες. Τότε όμως δεν θα έχει μείνει τίποτα πίσω. Θα είναι αργά για όλους. Δεν υπάρχουν ούτε αριθμημένα καρεκλάκια, ούτε ελικόπτερα, ούτε ταρτάν για σουλάτσα, ούτε καν πέτρες για να ανοίξει το κεφάλι του απέναντι. Διώξτε επιτέλους τους κρετίνους που χαλάνε το καλύτερο "ναρκωτικό" της Γης, αυτό με τον πιο απολαυστικό εθισμό. Τον Αθλητισμό. Ο κόσμος δημιούργησε τα αθλήματα, ο λαός τα συντηρεί και αυτός τώρα πρέπει να τα σώσει. Από ηγέτες, χορτάσαμε.

υ.γ. Η ντροπή μου για τον χώρο μας είναι ακόμα μεγαλύτερη. Όπως έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και τραγούδησε ο Μανώλης Μητσιάς: "αυτά τα χέρια είναι ...... μαχαίρια".

υ.γ Το ποδόσφαιρο νίκησε. Ζήτω το ποδόσφαιρο. Σίγουρα στην Ομοσπονδία διαθέτουν χιούμορ, δεν εξηγείται αλλιώς, μόνο ως troll μπορώ να το εκλάβω. Αν όχι, εμείς έχουμε κάτι καλύτερο και to the point. ΕΠΟ-Σ

υ.γ. Για τις δηλώσεις και ανακοινώσεις αυτών που οργάνωσαν τον τελικό ένα πράγμα μόνο. Αυτοί μας αξίζουν έτσι όπως τα κάναμε. Δεν μπορούμε να ζητάμε ανθρώπους από το πάνω ράφι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ