Πραγματικά απορώ πώς σε τόσο υψηλό επίπεδο υπάρχουν τέτοιοι διαιτητές, που δε βλέπουν τα αυτονόητα; Δηλαδή κύριε Σκόμινα, πώς σταμάτησε η μπάλα στο σουτ του Ελ Σαραουί στο 63'; Με μαγικό; Δεν έκανε χέρι ο Αλεξάντερ – Άρνολντ; Σταματώ εδώ τις ερωτήσεις.

Νομίζω ότι η UEFA ήθελε τελικό Ρεάλ-Λίβερπουλ και φυσικά την ευνόησαν τα αποτελέσματα των πρώτων αγώνων για να εκτελεστεί άρτια το σχέδιο. Στέλνουμε και στα δύο ματς καλούς και ελεγχόμενους διαιτητές και δεν αφήνουμε να γίνει καμία στραβή.

Ο ίδιος ο Μαρσέλο είπε προχθές πως έκανε χέρι και πέναλτι στη ρεβάνς με τη Μπάγερν. Δε θέλει μυαλό και φαντασία να καταλάβεις ότι από το σουτ του Ελ Σααράουι η μπάλα δε γίνεται να σταματήσει έτσι τη φόρα της. Μόνο με χέρι.

Βέβαια ξέρω τι σκέφτεστε. Πως είναι κρίμα μετά από τέτοια πανδαισία εφέτος και ειδικά στα μεγάλα ματς προημιτελικών και ημιτελικών να στέκεσαι στη διαιτησία, αλλά νισάφι ρε παιδιά. Το πέναλτι εις βάρος της Γιουβέντους στο "Μπερναμπέου", το γκολ οφ-σάιντ από γύρισμα αντιπάλου (!!!) εις βάρος της Σίτι στο ματς με τη Λίβερπουλ που προκάλεσε την αποβολή του Πεπ, τώρα Τρίτη και Τετάρτη η ξεκάθαρη στάση του Τούρκου και του Σλοβένου, είναι αρκετές φάσεις, αρκετοί λόγοι για να ξεκινήσεις την αναφορά σου με αυτό.

Μία τόσο λαμπερή διοργάνωση, που κάθε χρόνο γίνεται και πιο συναρπαστική, με μεγάλες ανατροπές και απίθανο θέαμα, χρειάζεται καλύτερους διαιτητές. Ή έστω τη χρήση του VAR. Δεν είναι ντροπή. Αντιθέτως θα δώσει λύσεις και θα φύγουν οι σκιές.

Επισήμανση: Δεν υποστηρίζω ότι άδικα έφτασαν στον τελικό τα δύο θηρία, με τους εκατομμύρια φιλάθλους στην Ευρώπη. Ρεάλ και Λίβερπουλ έκαναν πολλή δουλειά και μάλιστα με επιθετικό ποδόσφαιρο για να φτάσουν μέχρι το Κίεβο. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά και εφέτος τις (διαιτητικές) λεπτομέρειες τις είχαν υπέρ τους οι δύο φιναλίστ. Τελεία.

Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ

Φεύγοντας από τη φάση του πέναλτι που δεν δόθηκε και που πιστεύω θα άλλαζε η μορφή του αγώνα, η Λίβερπουλ έκανε σαφές ξανά σε όλον τον κόσμο, πως έχει να φοβάται μόνον έναν αντίπαλο: Τον εαυτό της. Ξεκάθαρα.

Επέτρεψε στη Ρόμα να διεκδικήσει τη νίκη, πολύ πολύ αισιόδοξα και την πρόκριση σε ματς που προηγήθηκε στο 9' και έκλεισε το ημίχρονο με 2-1 υπέρ της. Και όμως 2-2 νωρίς, ένα 15λεπτο από το 60'-75' καταιγίδα των Ιταλών με πέντε ευκαιρίες και το περίφημο "non-call" στη φάση του "Φαραώ". Μετά 3-2 αργά και 4-2 πολύ αργά με πέναλτι "παρηγοριά στον άρρωστο".

Οι Άγγλοι ήταν πολύ έξυπνοι και αποτελεσματικοί και στις δύο σειρές. Με Σίτι και Ρόμα. Ο Κλοπ ξέρει πόσο αυτοκαταστροφική είναι η ομάδα του και μόλις είδε τις κληρώσεις –πρώτα ματς στην έδρα του- προσπάθησε και πέτυχε το ιδανικό. Σκορ πρόκρισης από το πρώτο ματς. Στο Άνφιλντ έκανε όλη την σκληρή δουλειά και στις ρεβάνς διαχειρίστηκε με επιτυχία τα μεγάλα σκορ του εντός έδρας αγώνα. Είναι ένα πλάνο, που αν σου βγει, παίρνεις το μάξιμουμ. Του βγήκε. Μόχθησε γι' αυτό.

Η Ρόμα άλλαξε σχηματισμό, έβαλε παίκτες σε θέσεις που δεν το περιμέναμε –τον ψηλό και λίγο βαρύ Σικ έξω δεξιά- προσπάθησε να χαλάσει το παιχνίδι των Σαλάχ, Μανέ, Φιρμίνο. Έβγαλε ψυχή, μαχητικότητα, ήταν όμως μονοδιάστατη. Μεταξύ μας εφέτος έφτασε σε μία απροσδόκητη υπέρβαση. Δεν είναι ομάδα για τα ημιτελικά του Champions League. Και μόνο που αποχωρεί με ψηλά το κεφάλι και με χειροκρότημα από τους ουδέτερους, λέει πολλά.

ΑΝΟΜΟΙΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ

Λίβερπουλ-Ρεάλ τώρα. Ανόμοιες ομάδες, με χαρισματικούς παίκτες και έξυπνους προπονητές. Μέχρι και τα παιχνίδια τους εφέτος ήταν ανάποδα. Η Ρέλα στηρίχτηκε στα εκτός έδρας ματς στα νοκ-άουτ, η Λίβερπουλ πήρε τις προκρίσεις με τη δύναμη του Άνφιλντ. Ποιος έχει το πλεονέκτημα; Για εμένα η Ρεάλ. Μου δείχνει πιο δεμένη ομάδα, έχει την τεχνογνωσία των τελικών, της «ανήκει» η διοργάνωση και καλείται να διαχειριστεί την τρέλα της Λίβερπουλ. Αν τα καταφέρει θα έχει το πάνω χέρι.

Μιλάμε όμως για μεγάλο μέγεθος. Οι Άγγλοι είναι πολύ βαρύ brand name, με λαό, ιστορία, καλό ρόστερ και μία τριάδα μπροστά γεμάτη ποδοσφαιρική τρέλα. Δεν τους κόβεις εύκολα στη βραδιά τους, δεν τους χαλάς τη χημεία, ίσως λίγο τις αποστάσεις. Αν σε βρουν στην κόντρα μπόσικο, χαιρετίσματα. Πολύ μου αρέσει το ζευγάρι του τελικού. Μιλάω ποδοσφαιρικά τώρα, όχι τόσο ιστορικά και λόγω της αίγλης των δύο συλλόγων. Αυτά εννοούνται. Θα έχει ακραία εικόνα ο τελικός. Ή πολύ βαρετός με εξουδετέρωση των ατού ή (και αυτό πιστεύω) σούπερ θέαμα και θα μας μείνει στη μνήμη για χρόνια.

"ΜΗΠΩΣ Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΜΕ VAR ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΠΑΓΕΡΝ-ΡΟΜΑ;"

Κλείνοντας είδα μία δήλωση του Μόντσι, τους τεχνικού διευθυντή της Ρόμα. Για δείτε τη. "Στο πρώτο παιχνίδι δεχθήκαμε ένα γκολ από οφσάιντ, τώρα δεν μας δόθηκαν δύο πέναλτι, μία αποβολή και είναι η ώρα να ανεβάσουμε τους τόνους. Όχι μόνο εμείς, καθώς και η Γιουβέντους έπαθε τα ίδια με την Ρεάλ. Θα πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στην Λίβερπουλ, αλλά θα πρέπει να αναλύσουμε αυτά τα πράγματα. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν υπάρχει VAR στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή διοργάνωση. Με το VAR μήπως ο τελικός θα ήταν Ρόμα-Μπάγερν; Πήγα στα αποδυτήρια και τα παιδιά ήταν πολύ εκνευρισμένα. Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε".

Photo credits: AP Photo/Alessandra Tarantino