Αν προσεγγίσει κανείς ψύχραιμα την εξέλιξη των φετινών playoffs, θα πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η πιο ανταγωνιστική ομάδα ήταν ο Παναθηναϊκός και αυτό φάνηκε πολύ εμφατικά στη νίκη επί της ΑΕΚ με πολύ σημαντικές απουσίες. Και επειδή στο προηγούμενο άρθρο μου τον είχα αδικήσει προκαταβάλλοντας ότι οδεύουμε φουλ για δεύτερο τελικό ΠΑΟΚ-ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ την Κυριακή (28/5), θα πρέπει να σημειώσω ότι μάλλον την ώρα που διαβάζετε αυτό το κείμενο πολλοί θα σκέφτονται πόσο μεγάλο είναι το έγκλημα που έκανε ο "μπυροβόλος" πριν από μία εβδομάδα στη Λεωφόρο.

Το ποδόσφαιρο, όπως και τη ζωή, όμως, την παίρνεις όπως έρχεται και ο ΠΑΟΚ κατάλαβε ότι εκείνο το βράδυ του δημιουργήθηκε μία ευκαιρία που δεν έπρεπε να αφήσει ανεκμετάλλευτη. Κόντρα στον Πανιώνιο πέτυχε τον στόχο του «δύο στα δύο», παρότι δεν έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Εκμεταλλεύτηκε το βάθος πάγκου του, τις καλές στιγμές ποιοτικών ποδοσφαιριστών του και την αύρα που κουβαλά ο Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς. Την Κυριακή πέτυχε ένα γκολ παγκόσμιας κλάσης και σήμερα απέδειξε ότι συνήθως, μαζί με την φόρμα, ένας σκόρερ κουβαλά και τη ρέντα.

Για γύρισμα πήγε ο Σέρβος στο 14’, αλλά ο Ρισβάνης στην προσπάθεια του να κόψει έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα. Το γκολ ήταν αρκετό, αν και ο ΠΑΟΚ με Τσίμιροτ, Ενρίκε και σε δύο φάσεις με τον Μπίσεσβαρ μπορούσε να πετύχει και δεύτερο τέρμα. Το ίδιο ισχύει και για τον Πανιώνιο, που είχε ευκαιρίες και τις έχασε, τόσο λόγω της αστοχίας των επιθετικών του, όσο και της ικανότητας του Παναγιώτη Γλύκου, που φάνηκε ιδιαίτερα στο τετ-α-τετ με τον Μπεν στα μέσα του πρώτου μέρους.

Θα μου επιτρέψετε να πω ότι πλέον ο ΠΑΟΚ, αν όπως όλα δείχνουν ισχύσει και η οριστική διακοπή στον αγώνα της Λεωφόρου, έχει σφιχταγκαλιάσει την «πρωτιά» στα πλέι οφ και τη συμμετοχή στα προκριματικά του Champions League για δεύτερη σερί σεζόν. Αρκεί να κάνει σωστή διαχείριση στον αγώνα της Κυριακής με την ΑΕΚ για να δώσει πανηγυρικό χαρακτήρα στο ματς της τελευταίας αγωνιστικής με τον Παναθηναϊκό.

ΑΛΛΟΣ ΓΛΥΚΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ

Ας εστιάσουμε και στον Παναγιώτη Γλύκο. Όλη η σεζόν κύλησε για τον Σκοπελίτη τερματοφύλακα με σπουδαίες εμφανίσεις αλλά και κάποια μπλακ-άουτ που πρόδιδαν τις ανασφάλειες που κουβαλούσε. Κορυφαία τέτοια κακή στιγμή το γκολ που δέχθηκε στον τελικό του Κυπέλλου, το οποίο όμως δεν στοίχισε με αποτέλεσμα να πανηγυρίσει κι αυτός, όπως οι περισσότεροι παίκτες του ΠΑΟΚ, τον πρώτο τίτλο της καριέρας του.

Έχω την αίσθηση μάλιστα ότι εκείνο το βράδυ της 6ης Μαΐου είναι αυτό που έκανε το «κλικ» στην περίπτωσή του. Τον βοήθησε να αποτινάξει από πάνω του όλες τις ανασφάλειες που κουβαλούσε κυρίως λόγω της τραυματικής για εκείνον εμπειρίας του αγώνα με τον Ατρόμητο στο Κύπελλο τον Ιανουάριο του 2012 που είχε στοιχίσει στον ΠΑΟΚ μία μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσει το Κύπελλο εκείνη της σεζόν.

Πλέον αυτό το βάρος δεν το κουβαλά. Το άφησε στο Πανθεσσαλικό το βράδυ του τελικού και αυτό αποτυπώνεται με την απόδοσή του μέσα στο γήπεδο. Είναι πιο σίγουρος στις κινήσεις του, πιο απελευθερωμένος και πλέον μας δίνει το δικαίωμα να υποστηρίξουμε ότι είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Μάλιστα, όντας πλέον στα 31 είναι στην καλύτερη ηλικία για να δώσει στον ΠΑΟΚ τις πιο ποιοτικές του σεζόν. Γι αυτό και πραγματικά χρειάζεται πολύ καλή ανάλυση για τον τερματοφύλακα που ο ΠΑΟΚ θα επιχειρήσει να αποκτήσει το καλοκαίρι.

Υ.Γ. 1 Από την εκδίκαση της υπόθεσης του διακοπέντος αγώνα της Λεωφόρου, προκύπτει αβίαστα ένα συμπέρασμα. Πόσο κακό κάνει στην προσπάθεια απονομής δικαιοσύνης ένα κακοσυνταγμένο φύλλο αγώνα διαιτητή. Ο Κομίνης πέτυχε να κάνει τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού να προσπαθούν να τον ερμηνεύσουν για το πώς σκέφτηκε όταν διέκοψε το παιχνίδι. Αν είχε την ευθιξία να συντάξει ένα πληρέστερο φύλλο αγώνα…

Υ.Γ. 2 Δεν πρέπει να πανηγυρίζεις ποτέ στις δυσκολίες ενός αντιπάλου σου, ακόμη κι αν αυτός δίνει σοβαρές αφορμές. Αυτή είναι η δική μου πάγια αρχή και την υπογραμμίζω τώρα με αφορμή την περιπέτεια του Ηρακλή.

Photo credits: EUROKINISSI