Ο Ολυμπιακός επικράτησε του Παναθηναϊκού με εμφανή την ανωτερότητά του σε όλα τα επίπεδα, έφτασε στις δέκα νίκες στην EuroLeague , παρέμεινε στην τροχιά της 4ης θέσης και πάει με ακμαίο ηθικό σε μια «διαβολοβδομάδα» που ακολουθεί, αφού την Κυριακή, μεσολαβήσει και ο αγώνας εναντίον της ΑΕΚ.

Αυτό είναι το ουσιαστικό κέρδος της εξαιρετικής εμφάνισης στο ΣΕΦ, που σε μερικές στιγμές του ντέρμπι σηκώθηκε στο πόδι και πήγαινε … πέρα δώθε από τις φωνές των οπαδών.

Αλλά δεν ήταν και το μόνο. Πάντα μια νίκη επί του αιωνίου, δίνει άλλον αέρα στην ομάδα, ειδικά όταν έρχεται με τόσο εμφατικό τρόπο. Ο Ολυμπιακός αν στο τέλος του ματς δεν χαλάρωνε και πήγαινε με την ίδια προσήλωση, όπως στα πρώτα 30 λεπτά σίγουρα θα έκανε μια από τις μεγαλύτερες σε έκταση νίκες του επί των «πρασίνων».

Κάποια στιγμή, άλλωστε, άγγιξε και το +21, το οποίο αν έμενε (ή διευρυνόταν) θα συνιστούσε τη μεγαλύτερη «ευρωπαϊκή» νίκη μετά το 69-49, μέσα στο ΟΑΚΑ, στην τρελή πορεία του 1997.

Δεν χρειάζεται υψηλή κριτική στο παιχνίδι. Από την στιγμή, που ο διαβασμένος σε όλα Ολυμπιακός, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τον καλύτερο σέντερ της Ευρωλίγκας, τον Νίκολα Μιλουτίνοβ, κι ο ίδιος είχε … απόλυτη συναίσθηση της τεράστιας διαφοράς του, τα πράγματα εξελίχθηκαν φυσιολογικά. Δεν θα γράψουμε περισσότερα για τον Σέρβο σέντερ . Φτάνουν τα εγκώμια του Ρικ Πιτίνο, που παρομοίασε το Νίκολα με θηρία του ΝΒΑ , όπως ο Μπακ Γουίλιαμς και ο Τσαρλς Όκλεϊ, δίνοντας του και τον απόλυτο χαρακτηρισμό: «Αυτό το παιδί είναι game changer».

Μοναδικό ερώτημα ήταν πόσο θα άντεχε ο Παναθηναϊκός, που προσπάθησε στο πρώτο δεκάλεπτο, αλλά έδειξε πολύ φτωχός σε ιδέες και λύσεις. Δεν ήταν, άλλωστε, μόνο η επίθεση του Ολυμπιακού. Όσο δέσποζε μέσα στη ρακέτα του ΠΑΟ ο Μιλουτίνοβ, άλλο τόσο σημαντική ήταν και η παρουσία του στο καλάθι του Ολυμπιακού. Πραγματικός δολιοφθορέας κάθε σουτ που προσπαθούσε να κόψει, πέταγε τις μπάλες εκτός ενώ πήγαιναν προς το καλάθι και φυσικά δεν άφηνε ριμπάουντ να πάει χαμένο. Αλλά δεν ήταν και μόνος του.

Το αμυντικό σχέδιο του Ολυμπιακού είχε δυο ακόμη σημαντικούς άξονες.

Ο πρώτος είχε να κάνει με την επιτήρηση του Νικ Καλάθη. Αν κοιτάξει κανείς τη στατιστική και δει το 13π-7ασίστ του πράσινου πλέι-μέικερ, μπορεί και να βγάλει λάθος συμπεράσματα. Οι περισσότεροι από τους πόντους μπήκαν όταν είχαν κριθεί τα πάντα. Ο Καλάθης πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα μπλοκαρισμένος στην πίεση κυρίως από τον Βαγγέλη Μάντζαρη. Μπορεί ο διεθνής άσος να έχασε τα ελεύθερα σουτ που δοκίμασε, έμεινε όμως πολλή ώρα στο παρκέ γιατί είχε αναλάβει μια δουλειά να φέρει σε πέρας. Ο Μπλατ είπε κάτι πολύ σημαντικό : « Ο Μάντζαρης είναι ο παίκτης που έχει μεγάλη εμπειρία αλλά και μεγάλη συμβολή στους τίτλους του Ολυμπιακού». Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, σε καμιά περίπτωση.

Υπήρχε κι ένας ακόμη, σε ρόλο … λίμπερο, που διέπρεψε. Ο Κώστας Παπανικολάου. Νομίζω ότι έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι , δίνοντας τεράστια ενέργεια και βγάζοντας από την ψυχή του όλο του το είναι για τη νίκη. Οι βοήθειες που έδινε στην άμυνα ήταν συγκλονιστικές, οι επιστροφές του επίσης. Κι αν κάποιος παίκτης ενσάρκωνε τον τρόπο με τον οποίο έρχονται τα deflections που λέει και ο Πιτίνο, αυτός ήταν, την Παρασκευή το βράδυ, ο «Παπ».

Ο ΚΑΛΟΣ ΛΕΤΟΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Το ματς κρίθηκε όταν ο Γιάνις Στρέλνιεκς μετά τα δυο πρώτα αστεία λάθη, που έκανε μπήκε ξανά στο παρκέ και αποδείχθηκε … ψυχρός εκτελεστής. Οι 18π που πέτυχε είναι η δεύτερη καλύτερη επίδοσή του μετά τους 19, που είχε πέρσι εναντίον της Φενέρ.

Ο στρατιώτης Γιάνις, έδωσε το έναυσμα με τα τέσσερα σερί τρίποντα που σημείωσε για το ξέσπασμα της ομάδας και το … ξεσάλωμα της εξέδρας. Είναι μεγάλη υπόθεση ο καλός Στρέλνιεκς για τον Ολυμπιακό. Ήδη έχει μεγαλύτερο μέσο όρο σε σχέση με πέρσι (8.8π έναντι 7.5) ενώ στα τρία τελευταία παιχνίδια σκοράρει 14.6π με 11/16 τρίποντα!

Από το δικό του χέρι άνοιξε η ψαλίδα, ο Ολυμπιακός πήρε διαφορές ασφαλείας και ουσιαστικά δεν κινδύνευσε ποτέ. Έλλειψε πολύ ο Στρέλνιεκς πέρσι γιατί του βγήκε η κούραση από τα συνεχόμενα ματς. Δείχνει να έχει αφήσει τη μετριότητα κατά μέρος και επανέρχεται δριμύτερος.

ΥΓ: Με τρικ και ηλεκτροσόκ, μπορεί να κερδίσεις έδαφος, δεν πρόκειται ωστόσο να καλύψεις τις αδυναμίες που αργά ή γρήγορα θα φανερωθούν. Ο Πιτίνο είναι μέγιστος προπονητής, όχι όμως και μάγος, ειδικά ερχόμενος στην Ευρώπη, για να αλλάξει μέσα σε μια νύχτα τον Παναθηναϊκό. Όσοι πιστεύουν ότι φτάνει η αλλαγή του κόουτς για να βελτιώσει μια κακοστημένη ομάδα όπως ο φετινός Παναθηναϊκός, κάνουν λάθος. Το χειρότερο για τους «πράσινους» είναι ότι δεν προλαβαίνουν, ελέω προγράμματος, να προσπαθήσουν για τη βελτίωσή τους…