To συναίσθημα και μερικές φορές ο θυμός δεν είναι δύσκολο να παρασύρουν ακόμα και τους πιο λογικούς. Και ό,τι επακολούθησε της ήττας του Ολυμπιακού στην Βιτόρια, ήταν κάτι παραπάνω από υπερβολικό. Μόνο την ποινή του λιθοβολισμού δεν ζήτησαν κάποιοι για την - πολύ κακή είναι αλήθεια - εικόνα των ερυθρολεύκων στην Βιτόρια.

Λίγες ημέρες μετά κι ενώ ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι ήλπιζαν να μην διασυρθεί ο Ολυμπιακός στη Μόσχα, ήρθε ένα αποτέλεσμα που θα το ζήλευαν και οι ομάδες του 2012 και του 2013. Του 2015 και του 2017. Που είχαν ρίξει στο καναβάτσο την ΤΣΣΚΑ σε Final 4 και δεν μπορούσαν να την κοιτάξουν στα μάτια όταν πήγαιναν να παίξουν επί ρωσικού εδάφους. Οι ερυθρόλευκοι νίκησαν την παρέα του Ιτούδη και έστειλαν στην 7ο ουρανό τους οπαδούς τους.

Δεν είναι μικρό πράγμα να αρχίζει ένα ματς και να περιμένεις συντριβή, να περνάει η ώρα και να χαίρεσαι γιατί η ομάδα σου αντέχει και δεν θα χάσει με μεγάλη διαφορά και εν τέλει να νικάει κυριαρχώντας για 30 λεπτά. Οχι με κλεφτοπόλεμο, αλλά με μεγάλη εμφάνιση. Με καλάθια που ήταν προϊόν σωστής τακτικής, αλλά χρειαζόταν και η ατομική ικανότητα. Διότι όσο σωστή κι αν είναι η λειτουργία μιας ομάδας, αν ο παίκτης δεν τελειώσει τη φάση με επιτυχία, απλά έχει δημιουργηθεί μια τρύπα στο νερό.

Ο Κεμζούρα και οι συνεργάτες του έχουν ήδη αρχίσει να βάζουν τη δική τους σφραγίδα στον Ολυμπιακό. Ο Λιθουανός έχει προσωπικό κίνητρο, ξέρει πως έχει την ευκαιρία της ζωής του και ακολουθεί το δρόμο που έχει επιλέξει. Πήρε δικό του συνεργάτη και ετοίμασαν εξαιρετικά το ματς. Όμως οι πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι οι παίκτες, που από την Τετάρτη το βράδυ έπαψαν να είναι... ανίκανοι και άσχετοι στη συνείδηση του κόσμου και κέρδισαν για πρώτη φορά τις εντυπώσεις.

Ο Μπράντον Πολ δεν είναι τυχαίος, θύμισε σε όλους πως όταν παίρνει πολλές μπάλες και έχει την εμπιστοσύνη του προπονητή και των συμπαικτών του, είναι ικανός να ηγηθεί. Έβαλε δύσκολα σουτ, αλλά έβαλε και την μπάλα κάτω και δημιούργησε προσωπικές φάσεις. Από δίπλα του ο Κέβιν Πάντερ, που δικαιώνει όσους πιστεύουν πως ανήκει στην ελίτ, είναι παίκτης EuroLeague. Κάθε φορά που ο Ολυμπιακός χρειαζόταν ένα μεγάλο καλάθι για να σταματήσει την αντεπίθεση της ΤΣΣΚΑ, είτε ο Πολ, είτε ο Πάντερ ήταν εκεί.

Οι δυο τους είναι εξαιρετικοί σκόρερ και απλά χρειάζονται χρόνο και εμπιστοσύνη. Αν οι δυο τους συνεχίσουν εμφανίσεις τέτοιου επιπέδου (ο Πολ έκανε δεύτερο συνεχόμενο καλό ματς), μπορούν να τραβήξουν προς τα πάνω τους ερυθρόλευκους. Αυτοί οι δύο έκαναν τη διαφορά, μαζί με τον παρεξηγημένο Γουίλ Τσέρι. Θα τον στοιχειώνει για καιρό ακόμα το σουτ πάνο από το ταμπλό στη Λιόν, αλλά την ίδια στιγμή έχει βρει το έξτρα κίνητρο. Και στην προσωπική μονομαχία με τον πολυδιαφημισμένο και σίγουρα πολύ πιο ακριβό Μάικ Τζέιμς, βγήκε νικητής στη Μόσχα.

Ηταν καθαρά μπασκετικό ό,τι έγινε στη Μόσχα, όπως θέμα μπάσκετ ήταν η τραγική εμφάνιση στη Βιτόρια. Ηταν ζήτημα προσέγγισης, κινήτρου και κυρίως το ένστικτο επιβίωσης του Ολυμπιακού, απέναντι στη χαλαρή ΤΣΣΚΑ. Για την εικόνα στην αναμέτρηση με την Μπασκόνια δεν έφταιγε ούτε το χαμηλό μπάτζετ, ούτε οι δικαστικές διαμάχες των Αγγελόπουλων, ούτε το περσινό ηχητικό. Οπως δεν λύθηκαν τα όποια προβλήματα μέσα σε 5 μέρες για να έρθει μεταμόρφωση.

Απλά ο Ολυμπιακός είναι κακοφτιαγμένος και χρειάζεται χρόνο για να βελτιωθεί. Οχι για να γίνει ομάδα final 4, αλλά δεν είναι και για 18ος... Το ζητούμενο για τους ερυθρόλευκους είναι να έχουν ρόλους και να μπορούν να είναι ευχαριστημένοι όλοι όσοι βρίσκονται στο παρκέ. Και πέρυσι και φέτος ο Ολυμπιακός είχε συνωστισμό, που ειδικά φέτος γίνεται πολύ πιο δύσκολος λόγω της συμμετοχής μόνο στην EuroLeague. Κανείς δεν μπορεί να βρει ρυθμό αν όλοι παίζουν λιγότερο απ' όσο πρέπει.

Στη Μόσχα ο χρόνος κατανεμήθηκε σωστά, οι παίκτες που έπρεπε έμειναν στο παρκέ όσο χρειάστηκε και πλέον το επόμενο βήμα είναι να ενσωματωθούν και τα δύο νέα πρόσωπα, ο Ρότσεστι και ο Ριντ. Παράλληλα βέβαια πρέπει να αδειάσει και το ρόστερ... Δύο μπαίνουν στο ροτέισον, αλλά δεν είναι ίσως αρκετό να φύγουν και δύο. Ισως να πρέπει να φύγουν περισσότεροι, ώστε να γίνει πιο σωστά η δουλειά.

Γι αυτό και μην περιμένει κανείς επιπλέον ενίσχυση. Δεν θα γίνει άλλη μεταγραφή, θα είναι λάθος να προστεθεί ακόμα ένας... Να γίνει ομάδα θέλει πλέον ο Ολυμπιακός, που κέρδισε χρόνο. Αν νικήσει και την Μακάμπι, θα ολοκληρωθεί ένα θαύμα. Δεν είναι όμως έτοιμοι οι ερυθρόλευκοι να σταθεροποιηθούν στο πιο υψηλό επίπεδο, απέναντι σε σπουδαίες ομάδες σαν αυτή του Γιάννη Σφαιρόπουλου... Γι αυτό και είναι σωστή η χαρά και οι πανηγυρισμοί για ένα μεγάλο αποτέλεσμα, αλλά όχι ο ενθουσιασμός και τα μεγάλα λόγια περί απαντήσεων και ούτως καθεξής. Μέτρον Άριστον και στις καλές και στις άσχημες στιγμές.