Η ΑΕΚ έκανε πρεμιέρα με το... αριστερό στο Basketball Champions League , γνωρίζοντας εντός έδρας ήττα με 75-79 από την Χάποελ Ιερουσαλήμ . Έδειξε, ξανά, ότι έχει δρόμο μπροστά της, όπως και με το Περιστέρι. Το πρόβλημα ήταν ότι... θύμισε την ομάδα που παρουσιάστηκε στο Περιστέρι.

Η “Ένωση” φάνηκε στο πρώτο ημίχρονο να έχει γυρίσει για λίγο τον διακόπτη. Οι συνεργασίες ήταν εξαιρετικές στην επίθεση, η άμυνα έμοιαζε σοβαρή και το ημίχρονο την βρήκε να προηγείται με 42-31. Στο δεύτερο ημίχρονο ωστόσο ήρθαν τα... πάνω-κάτω, η Χάποελ επέστρεψε στο παιχνίδι, πίστεψε στη νίκη και τελικά την πήρε. Δίκαια. Το θέμα όμως είναι πώς τα κατάφερε.

ΤΑ ΠΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΑ. ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ

Κόντρα στην πρεμιέρα της Basket League στο Περιστέρι η ΑΕΚ “πλήρωσε” ουσιαστικά το άσχημο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν άφησε την διαφορά να ξεφύγει και να φτάσει τους 19 πόντους. Κόντρα στην Χάποελ... εξαφανίστηκε στην τρίτη περίοδο, δέχθηκε ένα σερί 18-0 και άφησε την Χάποελ να πιστέψει ότι θα κερδίσει. Όσο κι αν στο τέλος προσπάθησε να φέρει τούμπα το ματς, δεν τα κατάφερε. Όπως ακριβώς και στο Περιστέρι.

δεν έχει βρει ακόμα ισορροπία , δεν έχει καν ξεκαθαρίσει εντελώς τους ρόλους, αφού καλά-καλά ένας από τους πιο κομβικούς της παίκτες (Σαντ-Ρος) δεν έχει ακόμα αγωνιστεί λόγω τραυματισμού. Αυτά σε πολύ κόσμο μοιάζουν με μικρά γράμματα. Δεν είναι όμως.

Κόντρα σε μία ομάδα με έμπειρους παίκτες – η οποία επίσης βέβαια έχει πολλά νέα πρόσωπα σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν – ήταν δεδομένο ότι οι δύο ομάδες θα είχαν αμφότερες πολλά πάνω-κάτω, αφού δεν έχουν συνοχή. Αυτό οδήγησε στο +11 της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, αυτό όμως οδήγησε και στο σερί 18-0 της Χάποελ στην τρίτη περίοδο. Αμφότερες οι ομάδες ψάχνονται, δεν έχουν συνοχή. Η διαφορά ήταν ότι το καλό διάστημα της Χάποελ ήταν μεγαλύτερο από αυτό της ΑΕΚ, για αυτό ήρθε και η νίκη.

ΕΧΑΣΕ ΟΠΩΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

Το πρόβλημα συνοχής στην ΑΕΚ είναι λογικό. Η ήττα δεν μπορεί να πει κάποιος ότι ήταν εντελώς εκτός προγράμματος κόντρα σε μία ομάδα που επίσης στοχεύει στο Final Four. Αυτό ωστόσο που πρέπει περισσότερο να προβληματίσει την “Ένωση” είναι ο τρόπος που ήρθε η ήττα, που έμοιαζε αρκετά με τον τρόπο που ηττήθηκε στο Περιστέρι κι ας είχαν δύο παιχνίδια διαφορετική εξέλιξη.

Ποιο όμως είναι το κοινό σημείο των δύο αγώνων; Ότι κάποια στιγμή μέσα στο παιχνίδι παρασύρθηκε εντελώς από τον ρυθμό του αντιπάλου. Ξέχασε να τραβήξει φρένο, να πάει λίγο πιο ήρεμα στις επιθέσεις, να ψάξει την επαφή, να “παγώσει” το παιχνίδι όταν βρήκε “ζεστάθηκε” ο αντίπαλος. Υπήρξε μία αργοπορία αντίδρασης, η οποία όμως σε αυτό το επίπεδο στοιχίζει. Σίγουρα το γεγονός ότι η ΑΕΚ έφτασε στο τέλος κοντά στην ανατροπή – όπως και στο Περιστέρι – κάτι δείχνει για την ταυτότητα που χτίζει η ομάδα. Το θέμα όμως είναι ότι δεν χρειάζεται να φτάσει ο... κόμπος στο χτένι για να οργανωθεί.

ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ

Πρέπει να ξεκαθαριστεί κάτι: Ο Σαντ-Ρος δεν είναι ο... ΛεΜπρόν Τζέιμς. Η επιστροφή του στην δράση δεν θα μετατρέψει ξαφνικά την ΑΕΚ σε διαστημική ομάδα. Θα της δώσει όμως μία απαιτούμενη ισορροπία ως ομάδα, αφού θα είναι ο συνδετικός κρίκος της. Ειδικά από την στιγμή που είναι μόλις έναν εκ των δύο έμπειρων σμολ φόργουορντ στο ροτέισον μαζί με τον Χάρη Γιαννόπουλο (Ο Ρογκαβόπουλος χρειάζεται δουλειά ακόμα).

Οι πειραματισμοί είναι λογικοί. Η απουσία του Σαντ-Ρος τους κάνει απαραίτητους. Σε βάθος χρόνου ωστόσο οι Σάκοτα/Ματσιούλις λογικά δεν θα συνυπάρχουν για τόση ώρα στο παρκέ, ειδικά κόντρα σε αθλητικές ομάδες που θα μπορούν να τους εκθέσουν αμυντικά.

Η ΑΜΥΝΑ ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ, Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΗ

Στην άμυνα είναι ξεκάθαρο ότι η ΑΕΚ ψάχνει τις αρχές της. Η ευκολία με την οποία την εξέθεσαν σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ οι Ταμιρ Μπλατ και Τζεϊκόβαν Μπράουν – οι οποίοι είχαν μαζί 30 πόντους και 15 ασίστ – δείχνει ότι η “Ένωση” πρέπει να βρει μία ισορροπία και μία λίγο πιο ξεκάθαρη φιλοσοφία στο αμυντικό κομμάτι. Πάνω από όλα όμως χρειάζεται χρόνο για να βρει συνοχή.

Η επιστροφή του Σαντ-Ρος, η απόκτηση ρυθμού των Ξανθόπουλου και Καββαδά (οι οποίοι ακόμα δεν είναι στο 100% λόγω των τραυματισμών τους) θα κάνει πιο ανθεκτική και πιο συμπαγή την ΑΕΚ, που δεν θα χρειάζεται να κάνει... λάστιχο τον Λαρεντζάκη στο αμυντικό κομμάτι. Αυτό που είναι δεδομένο πάντως είναι ότι θα χρειαστούν νέα... φροντιστήρια στους Χάντερ, Ράταν-Μέις και Γκριφιν στον τομέα της ομαδικής άμυνας.

Στην επίθεση, παρά τα άσχημα ποσοστά, η κατάσταση είναι καλύτερη από ότι δείχνει. Όταν μία ομάδα σημειώνει 75 πόντους σε “κακή” βραδιά, τότε γίνεται ξεκάθαρο ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Η αλήθεια είναι ότι η ΑΕΚ έχει ένα πρόβλημα... spacing, αποστάσεων δηλαδή στην επίθεση. Αυτό συμβαίνει επειδή οι καλοί σουτέρ της δεν είναι αθλητικοί (Σάκοτα, Γιαννόπουλος, Ματσιούλις, Λαρεντζάκης) και οι καλοί αθλητές της δεν είναι σταθεροί σουτέρ (Γκρίφιν, Ράταν-Μέις και, όταν γυρίσει, ο Σαντ-Ρος). Αυτό είναι και το μεγαλύτερο στοίχημα του Μπάνκι στην φετινή ΑΕΚ, αλλά και ο λόγος που η “Ένωση” θέλει να παίζει γρήγορα, προκειμένου να μην δώσει πολύ χρόνο στην αντίπαλη άμυνα να οργανωθεί.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΕΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΙΣ ΗΤΤΕΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

Είναι ξεκάθαρο πως όταν ξεκινάς τις υποχρεώσεις σου με δύο ήττες σε παιχνίδια που περιμένεις να κερδίσεις είναι δύσκολο να δεις τα θετικά. Ειδικά όταν ανά διαστήματα έχεις άσχημη εικόνα στο παρκέ. Ακόμα κι έτσι ωστόσο η “Ένωση” έχει λόγους αισιοδοξίας.

Είναι πολύ νωρίς για πανικό στην ΑΕΚ. Δεν έχουν περάσει καν 10 μέρες από την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεών της. Την ίδια στιγμή ωστόσο η “Ένωση” οφείλει σταδιακά να αρχίσει να βγάλει ένα πιο ισορροπημένο πρόσωπο στο παρκέ, αρχής γενομένης από τον σημαντικό αγώνα με έναν από τους άμεσους ανταγωνιστές της, τον ΠΑΟΚ, στο ΟΑΚΑ το Σάββατο (13/10, 17:00). Αν έρθει η πρώτη νίκη κόντρα στον έτερο “Δικέφαλο”, τότε σιγά-σιγά θα έρθει και μία μεγαλύτερη ηρεμία.