Δύο λεπτά. Τόσος χρόνος χρειάστηκε να περάσει για να στραβώσει το παιχνίδι της ΑΕΚ με τη Μπάμπεργκ και ένας διαφαινόμενος θρίαμβος να εξελιχθεί σε θρίλερ και τελικά σε αποκλεισμό παρά τη νίκη με 69-67, αφού δεν καλύφθηκε το -4 του πρώτου αγώνα .

Η ΑΕΚ είχε το μομέντουμ του αγώνα με τη Μπάμπεργκ με το μέρος της. Με τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη να έχει βάλει φωτιά στο γήπεδο, ξέφυγε με 63-51. Η δεύτερη σερί παρουσία στο Final Four είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται. Και μετά ήρθε η προσγείωση. Μέσα σε δύο λεπτά ο Μπράις Τέιλορ ευστόχησε σε τρία τρίποντα, κάνοντας μόνος του το σκορ 65-60. Το παιχνίδι ήταν ξανά στην κόψη του ξυραφιού.

Στην ΑΕΚ έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι έχασαν ένα δικό τους παιχνίδι. Η πρόκρισή ήταν στα χέρια τους και γλίστρησε από αυτά την στιγμή που ο Ταϊρίς Ραίς ευστόχησε σε εκείνο το σουτ που διαμόρφωσε το τελικό 69-67 . Η πίκρα δεδομένη, αλλά την ίδια στιγμή όλοι στην “Ένωση” ξέρουν ότι έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται περήφανοι για την πορεία τους.

με μία περιφέρεια γεμάτη εμπειρία και μία γραμμή ψηλών γεμάτη αθλητικά προσόντα . Η “Ένωση” όμως δεν τα παράτησε. Κόντρα στην ίδια της την ατυχία πάλεψε και “άγγιξε” μία ακόμα επιτυχία.

ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ, ΑΛΛΑ Η ΜΠΑΜΠΕΡΓΚ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ

Η ΑΕΚ έκανε ό,τι μπορούσε. Το έψαξε το παιχνίδι, προσπάθησε να “χτυπήσει” τους Γερμανούς στις αδυναμίες τους. Έτρεξε όταν μπορούσε, έβγαλε ενέργεια. Είδε τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη να την παίρνει από το χέρι στην τρίτη περίοδο και να γυρίζει όλο το παιχνίδι με τα κλεψίματά του. Τον Ντιλρόι Τζέιμς να δίνει την εντύπωση ότι ήταν παντού στην άμυνα, τον Χάντερ να παλεύει με τα θηρία των Γερμανών, τον Θίοντορ να παίζει τον ρόλο του... Ελ Σιντ, τον Σάκοτα να ρίχνει περισσότερο ξύλο από κάθε άλλη φορά, τον Γιαννόπουλο να δίνει λύσεις, τον Σαντ-Ρος να μένει άποντος, αλλά να μαρκάρει για δύο. Δεν ήταν αρκετό όμως.

Όλα αυτά έπαιξαν τον ρόλο τους στον αποκλεισμό της ΑΕΚ. Τίποτα όμως δεν ήταν πιο σημαντικό από το τρίποντο κρεσέντο του Τέιλορ σε εκείνο το δίλεπτο της τέταρτης περιόδου που μετέτρεψε τον αγώνα σε ντέρμπι. Με το ματς να πηγαίνει στη μία κατοχή, όλα μπορούσαν να συμβούν. Ο Ράις είναι ο βασικός υποψήφιος για το βραβείο του MVP του Basketball Champions League και βρισκόταν σε τρομερή κατάσταση, παρά τις προσπάθειες του Σαντ-Ρος. Το καλάθι που βάζει στο τέλος αποδεικνύει περίτρανα έναν νόμο που ισχύει στο μπάσκετ: Ένας παίκτης με ταλέντο μπορεί να νικήσει ακόμα και την τέλεια άμυνα.

Κάνοντας τον απολογισμό των δύο αγώνων, δεν γίνεται να μην σταθεί η ΑΕΚ σε αυτό το “κρίμα” που θα την ακολουθεί. Κρίμα που στο κρισιμότερο σημείο της σεζόν έχασε τον Ματσιούλις και είδε τον Θίοντορ να αγωνίζεται κουτσαίνοντας. Κρίμα για τον κόσμο της, που με τις φωνές του ξύπνησε μνήμες από το περσινό Final Four. Κρίμα για τον ασταμάτητο Χάντερ, τον συγκλονιστικό Λαρεντζάκη, τον μαχητή Τζέιμς, τον πασπαρτού Σαντ-Ρος, τον ηρωϊκό Θίοντορ, τον ψυχωμένο Σάκοτα, τον πάντα έτοιμο Γιαννόπουλο. Η ΑΕΚ όμως δεν έπαιζε μόνη της. Είχε απέναντί της έναν ισχυρό αντίπαλο, ο οποίος έτυχε να έχει λιγότερα προβλήματα από αυτήν και ήταν καλύτερος στις λεπτομέρειες. Μπορεί να μην είναι κάτι που θέλει να ακούσει κάποιος αυτή τη στιγμή, αλλά η Μπάμπεργκ απλώς ήταν καλύτερη.

ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΛΜΑΤΑ ΩΣ ΟΜΑΔΑ

Ήταν 6 Φεβρουαρίου 2018 όταν η ΑΕΚ ετοιμαζόταν για τον αγώνα με την Μπαϊρόιτ για την τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων του BCL. Η “Ένωση” έπαιζε την πρόκρισή της και λίγες ώρες πριν το παιχνίδι είχαν πωληθεί μόλις 72 εισιτήρια ! Σχεδόν 14 μήνες και τρεις τίτλους αργότερα, η ΑΕΚ υποδέχθηκε μία άλλη γερμανική ομάδα, την Μπάμπεργκ, και στο ΟΑΚΑ δεν... έπεφτε καρφίτσα, αφού υπήρχαν πάνω από 15.000 φίλαθλοι. Ο κόσμος δυσκολεύεται να το αντιληφθεί, αλλά αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη της ΑΕΚ, η οποία – έστω και στα μεγάλα μπασκετικά ραντεβού – έχει φέρει τον κόσμο πίσω στο μπάσκετ.

Η ΑΕΚ έχει αποκτήσει πλέον μία προσωπικότητα. Έχει γίνει μία ομάδα που μπορεί να εκτοξεύσει καριέρες παικτών και να αναδείξει τους δικούς της πρωταγωνιστές. Η έλευση παικτών όπως ο Ματσιούλις και ο Θίοντορ φέτος, η εκτόξευση του Λαρεντζάκη – που χτυπάει με αξιώσεις μία θέση στην 12αδα της Εθνικής Ανδρών – η προσπάθεια ανάδειξης των Τσαλμπούρη, Μωραϊτη, όλα αυτά είναι βήματα προς την σωστή κατεύθυνση. Ο αποκλεισμός από την Μπάμπεργκ πονάει. Η σεζόν όμως δεν έχει τελειώσει.

Η ΑΕΚ οφείλει να μαζέψει τα κομμάτια της και να συνεχίσει. Τα δάκρυα είναι αναπόφευκτα. Αυτή η ΑΕΚ όμως δεν χρειάζεται δάκρυα. Χρειάζεται απλώς στήριξη, ώστε να συνεχίσει να βαδίζει στον δρόμο που έχει η ίδια επιλέξει.