Μετά από μία σειρά από θετικές – και ανά διαστήματα εντυπωσιακές – εμφανίσεις στα φιλικά, η ΑΕΚ έφαγε μία δυνατή "σφαλιάρα" (μεταφορικά, αλλά και σύμφωνα με την ΑΕΚ και... κυριολεκτικά ) με την ήττα στο Περιστέρι . Το θέμα πάντως δεν είναι τόσο η ήττα από ένα καλό σύνολο, όσο ο τρόπος που ήρθε αυτή.

Η “Ένωση” έχει τους δικούς της λόγους να διαμαρτύρεται για την συμπεριφορά του κόσμου και την φιλοξενία του Περιστερίου, κάτι που την οδήγησε στο σημείο να παραβεί τις αρχές της και να εκδώσει μία – από τις μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού από τότε που επέστρεψε στο προσκήνιο – ανακοίνωση μετά τον αγώνα . Το τι έγινε μετά το ματς είναι πάντως ένα άλλο ζήτημα. Αυτό που πρέπει να εξετάσουν οι "κιτρινόμαυροι" είναι και το αγωνιστικό κομμάτι. Εκεί που το Περιστέρι αποδείχθηκε πιο έτοιμο πνευματικά.

Η αλήθεια είναι ότι η “Ένωση” παρατάχθηκε με σημαντικές απουσίες. Η οξυδέρκεια και η αμυντική προσήλωση του Βασίλη Ξανθόπουλου, το All Around παιχνίδι του Χάουαρτ Σαντ-Ρος και η δύναμη του Βασίλη Καββαδά (ο οποίος μπορεί να ήταν στην 12αδα, αλλά δεν αγωνίστηκε καθότι ανέτοιμος) αναμένεται να της αλλάξουν το προφίλ. Όπως και να έχει όμως, δεν γίνεται αυτές οι απουσίες να αποτελούν δικαιολογία, ειδικά όταν οι νίκες στα φιλικά κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους ήρθαν χωρίς τους δύο τελευταίους. Το θέμα δεν πρέπει να είναι ποιος έλειπε, αλλά τι έγινε λάθος.

Η ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΛΕΠΤΟ ΤΟΥ... ΚΑΚΟΥ

Το Περιστέρι δεν είναι άπειρη ομάδα. Μπορεί να ανέβηκε από την Α2, αλλά το ρόστερ του είναι γεμάτο μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες και στον πάγκο του κάθεται ένας από τους καλύτερους Έλληνες προπονητές, ο Αργύρης Πεδουλάκης. Δεν μπορεί κάποιος να πει ότι η ΑΕΚ υποτίμησε την δυσκολία του αγώνα όταν διαθέτει κι αυτή έμπειρους παίκτες. Σίγουρα όμως η προσέγγιση του παιχνιδιού κόντρα σε μία δυναμική ομάδα και συγκεκριμένες αρχές δεν ήταν η ενδεδειγμένη και φαίνεται ακόμα και από την τεράστια διαφορά στα ριμπάουντ (35-23 για τους γηπεδούχους).

Το Περιστέρι στο ξεκίνημα “κοίμισε” την ΑΕΚ και ακολούθως χτύπησε σαν “κόμπρα”. Αρχικά “τιμώρησε” αμυντικές ολιγωρίες της “Ένωσης” στο μαρκάρισμα του Ράιαν Χάροου (21 πόντοι, 6 ασίστ), οποίος αρχικά σκόραρε με ευκολία κόντρα στους ψηλούς της ΑΕΚ όταν γινόταν αλλαγή στο μαρκάρισμά του και ακολούθως τιμώρησε την ΑΕΚ με ένα hand-off play (όπου δηλαδή ο Αμερικανός γκαρντ έπαιρνε την μπάλα χέρι με χέρι από συμπαίκτη του) που δημιουργούσε ανισορροπία στην άμυνα της ΑΕΚ, με τους παίκτες της να μπερδεύονται στην κάλυψη και να του αφήνουν διάδρομο, με αποτέλεσμα ο Αμερικανός είτε να σκοράρει είτε να δημιουργεί προϋποθέσεις για τους συμπαίκτες του.

Ενώ αυτός ήταν ο πρώτος άξονας δημιουργίας του Περιστερίου, το δεύτερο σημείο-κλειδί ήταν ότι η ομάδα του κόουτς Πεδουλάκη “χτύπησε” την ΑΕΚ σε ένα αδύνατο σημείο της: Την άμυνα στην θέση του πάουερ φόργουορντ, με τους Παναγιώτη Βασιλόπουλο (12 πόντοι) και Μπεν Μπεντίλ (16 πόντοι) να “πληγώνουν” την ΑΕΚ. Βασισμένη σε αυτή την φιλοσοφία, η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη κατάφερε να “χτίσει” μία διψήφια διαφορά στην αρχή, αφού την ίδια στιγμή στην άμυνα είχε βρει τρόπους να κλείσει τους διαδρόμους τον Εξέβιερ Ράταν-Μέις.

Η πραγματική ζημιά στην ΑΕΚ δεν έγινε στα πρώτα 17 λεπτά του αγώνα κι ας είχε ηδη χτίσει το Περιστέρι μία διαφορά. Η ζημιά έγινε στο τελευταίο τρίλεπτο του πρώτου ημιχρόνου. Σε εκείνο το σημείο ήταν που οι “κιτρινόμαυροι” παρασύρθηκαν και μπήκαν στον ρυθμό του Περιστερίου και προσπάθησαν με βεβιασμένες επιλογές να μαζέψουν την διαφορά. Κάθε λάθος και βιαστική επιλογή της ΑΕΚ όμως τιμωρήθηκε στην άλλη πλευρά του παρκέ – συνήθως σε κατάσταση δευτερεύοντος αιφνιδιασμού – με την διαφορά να εκτοξεύεται στους 19 πόντους. Η ΑΕΚ είχε πλέον να ανέβει ένα βουνό.

ΜΕ 10 ΛΕΠΤΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ

Ούσα ζαλισμένη, η ΑΕΚ προσπάθησε να βρει μία ισορροπία στο παιχνίδι της στο δεύτερο ημίχρονο. Αυτή η ισορροπία ήρθε τελικά στην 4η περίοδο, όταν βρέθηκε μία πεντάδα που θα μπορούσε να φέρει τούμπα το παιχνίδι. Μία πεντάδα που περιελάμβανε έναν ξεκάθαρο δημιουργό (Ράταν-Μέις), έναν δευτερεύοντα δημιουργό (Λαρεντζάκη), δύο καλούς σουτέρ (Γιαννόπουλος, Ματσιούλις) και έναν ψηλό που μπορεί να παίξει καλά το Πικ εν Ρολ (Ρόμπερσον). Με αυτή την πεντάδα η “Ένωση” άνοιξε το γήπεδο για τον Ράταν-Μέις, που μπόρεσε να δημιουργήσει για αυτόν και τους συμπαίκτες του και ακολούθως έδωσε χώρους στον Λαρεντζάκη, με τους δύο γκαρντ να βάζουν στο παιχνίδι την “Ένωση”.

Στο τέλος βέβαια η αντεπίθεση της ΑΕΚ έμεινε στη μέση. Μία ασυνεννοησία στην άμυνα ανάμεσα σε Ματσιούλις και Χάντερ, που οδήγησε σε τρίποντο του Βασιλόπουλου, αρκούσε για να βρει αυτοπεποίθηση το Περιστέρι. Αυτό ίσως ήταν και το δίκαιο, αφού οι “κιτρινόμαυροι” πρακτικά θα έκλεβαν το παιχνίδι παίζοντας μπάσκετ για 10 λεπτά. Αυτά τα 10 λεπτά όμως είναι που πρέπει να αποτελέσουν οδηγό για το μέλλον στην “Ένωση” και το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται στα παιχνίδια.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Είναι πολύ ρομαντικό να πει κάποιος ότι στον αθλητισμό υπάρχουν μόνο νίκες και... μαθήματα. Μία ήττα κόντρα σε έναν αντίπαλο που – στα χαρτιά – δεν έχει τους ίδιους στόχους με εσένα θα είναι πάντα μία κακή ήττα. Ειδικά όταν έχεις ανέβει επίπεδο, όπως η ΑΕΚ. Παρόλα αυτά, ακόμα κι έτσι, η “Ένωση” έχει πράγματα που πρέπει να κρατήσει.

Η λογική λέει ότι όσο περνάνε οι αγώνες – και ενσωματωθούν στο σύνολο οι τραυματίες Ξανθόπουλος, Σαντ-Ρος και Καββαδάς – η ΑΕΚ θα μπορέσει σταδιακά να βγάζει στο παρκέ αυτά που έχει στο μυαλό της. Μέχρι τότε, το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να καταλάβει τι πήγε στραβά στην πρεμιέρα και να το διορθώσει. Στο φινάλε, δεν παύει ο αγώνας με το Περιστέρι να ήταν απλώς ο πρώτος αγώνας της κανονικής περιόδου.