Ο Ολυμπιακός πήγε στην Βαλένθια για να δώσει έναν τελικό. Ήξερε ότι με ήττα στην Ισπανία οι ελπίδες πρόκρισης θα ελαχιστοποιούνταν. Παίζοντας κόντρα σε μία φορμαρισμένη ομάδα, ήθελε να κάνει κάτι διαφορετικό. Και αυτό ακριβώς έκανε, παίρνοντας στο τέλος τη νίκη.

H εκδοχή του Ολυμπιακού που εμφανίστηκε στην Βαλένθια δεν είχε εμφανιστεί ξανά μέχρι φέτος. Το ροτέισον λόγω της απομάκρυνσης των Τσέρι και Ριντ και του τραυματισμού του Μιλουτίνοβ και οι συνθήκες, όλα αυτά ήταν διαφορετικά. Πρωτόγνωρα. Ενδεχομένως πολλές από τις επιλογές που πάρθηκαν σε επίπεδο τακτικής να μην εφαρμοστούν ξανά, αφού ήταν ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών.

Η ιστορία θα γράψει ότι ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη στην Βαλένθια παίζοντας ένα μπάσκετ που έμοιαζε να έχει κάποιες βασικές αρχές που ακολουθεί εδώ και χρόνια (Πικ εν Ρολ, γρήγορα ποσταρίσματα), αλλά με κάποιο τρόπο νίκησε παίζοντας διαφορετικά.

ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ... ΤΑΜΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ “ΚΡΥΦΤΟ” ΤΟΥ ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΒ

Με τους Τσέρι, Ριντ εκτός ομάδας και τον Μιλουτίνοβ να αγωνίζεται τραυματίας, ήταν λογικό ότι οι “ερυθρόλευκοι” θα δοκίμαζαν κάτι διαφορετικό. Αυτό που σίγουρα δεν περίμενε μάλλον κανείς ήταν ότι ο Κεστούτις Κεμζούρα θα δοκίμαζε σε ένα παιχνίδι όσα πράγματα φαινόταν να έχει απαρνηθεί σε όλη την παρουσία του στον Ολυμπιακό.

Στο διάστημα που βρίσκεται στην ομάδα ο Λιθουανός, υπήρχαν κάποιες βασικές αρχές στο ροτέισον. Κάποια “ζευγάρια” παικτών που δύσκολα συνυπήρχαν στην πεντάδα. Όλα αυτά όμως άλλαξαν κόντρα στην Βαλένθια. Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός δοκίμασε μία σειρά από σχήματα και ντουέτα που είτε δεν είχαν ξαναχρησιμοποιηθεί, είτε είχαν χρησιμοποιηθεί ελάχιστα για διάφορους λόγους και ήταν τα εξής:

Το δίδυμο Σπανούλη Ροτσέστι στην περιφέρεια: Οι δύο βετεράνοι γκαρντ μοιράζονταν συνήθως τον χρόνο σε θέση σούτινγκ γκαρντ και περνούσαν μαζί το πολύ 1-2 λεπτά σε κάθε αγώνα. Κόντρα στην Βαλένθια έπαιξαν μαζί για αρκετή ώρα, κυρίως επειδή ο Κεμζούρα πίστευε ότι οι περιφερειακοί των Ισπανών (Σάστρε, Βίβες, Βαν Ρόσομ, Κολόμ) δε μπορούσαν να κάνουν ανεπανόρθωτη ζημιά. Σαφώς και σε αυτή την απόφαση έπαιξε ρόλο η απουσία του καλύτερου δημιουργού των Ισπανών, Τζόρνταν Λόιντ, ενώ κάποια στιγμή έγινε σαφές ότι η Βαλένθια χτυπούσε τους Σπανούλη-Ροτσέστι με τους Σαν Εμετέριο και Μαρίνκοβιτς . Αυτό όμως δεν πείραζε τους “ερυθρόλευκους”.

Το δίδυμο Πολ – Παπανικολάου στις θέσεις 2 και 3: Ακόμα ένα ντουέτο που είχε χρησιμοποιηθεί ελάχιστα και κυρίως σε ειδικές συνθήκες, με τους δυο τους να μοιράζονται τον χρόνο σε θέση σμολ φόργουορντ. Ο λόγος; Με την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση των δυο τους, ο Ολυμπιακός θα είχε μόνο έναν χειριστή στο παρκέ και θα είχε έλλειμμα δημουργίας. Κόντρα στην Βαλένθια των ψηλών γκαρντ όμως (Μαρίνκοβιτς, Σαν Εμετέριο, Σάστρε) οι δυο τους χρησιμοποιήθηκαν αρκετή ώρα μαζί, με έναν εκ των Σπανούλη ή Ροτσέστι σε θέση πόιντ γκαρντ.

Το δίδυμο Βεζένκοφ-Πρίντεζη κάτω από το καλάθι: Με τον Μιλουτίνοβ να είναι η κολώνα της ομάδας και τους Ριντ και Ρούμπιτ να παλεύουν για τον χρόνο πίσω του, ακόμα και η σκέψη του δίδυμου Βεζένκοφ-Πρίντεζη έμοιαζε παρακινδυνευμένη. Με τον Ριντ όμως να αποδεσμεύεται και τον Μιλουτίνοβ τραυματία, ο Κεμζούρα δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει μαζί τους δύο φόργουορντ, θέλοντας να κερδίσει σε ταχύτητα και αποστάσεις.

Είναι σαφές ότι η ταυτόχρονη χρησιμοποίηση των Βεζένκοφ-Πρίντεζη ήταν θέμα συνθηκών και αντιπάλου. Ο Ολυμπιακός θέλησε να παίξει “κρυφτό” με τον τραυματία Μιλουτίνοβ, ματσάροντας όσο γινόταν τα λεπτά του με αυτά του Ντούμπλιεβιτς. Με τον Μαυροβούνιο να είναι σε κακή μέρα όμως, η Βαλένθια έμεινε με μία μάλλον soft γραμμή ψηλών (Ντουρ, Ντούρνεκαμπ, Λαμπεϊρί). Με τρεις παίκτες δηλαδή που παίζουν κυρίως με πρόσωπο και όχι με πλάτη στο καλάθι. Αυτό το γεγονός ήταν που έδωσε το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να έχει μαζί τους Πρίντεζη-Βεζένκοφ στο παρκέ, συνδυάζοντάς τους μάλιστα με τους Πολ-Παπανικολάου, σε ένα ημίψηλο σχήμα που έπαιζε συχνά αλλαγές σε όλα τα σκριν, βρίσκοντας ρυθμό από την άμυνα.

ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΝΙΚΗΣΕ

Έχοντας ένα εντελώς διαφορετικό ροτέισον σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδα λόγω συνθηκών, ο Ολυμπιακός έκανε το αυτονόητο στην Βαλένθια: Επέστρεψε σε κάποιες βασικές αρχές και έκανε τα πράγματα όσο πιο απλά γίνεται. Στόχευσε συγκεκριμένα, θέλησε με τρικ να κρύψει τις αδυναμίες του και τα κατάφερε.

Στην επίθεση όλα ξεκινούσαν από τα Πικ εν Ρολ που έστηναν οι Σπανούλης και Ροτσέστι. Με τον καλύτερο σκρινέρ της ομάδας (Μιλουτίνοβ) όμως να είναι ανενεργός, αποφασίστηκε όποιος ψηλός έστηνε στο σκριν (Βεζένκοφ, Πρίντεζης, Ρούμπιτ) να κάνει short roll και να απειλεί από τα 4-5 μέτρα. Αυτό έδινε άλλες επιλογές, έβγαλε ελεύθερα σουτ στην περιφέρεια (Κόνιαρης, Πολ, Παπνικολάου), δημιούργησε περιστροφές στην άμυνα της Βαλένθια και ευκαιρίες για επιθέσεις σε close out άμυνες. Αν προσθέσει κανείς και το σημάδι του Ολυμπιακού στους Ντούμπλιεβιτς και Σαν Εμετέριο, βρίσκει τις βασικές αρχές.

Στην άμυνα ο Ολυμπιακός έβαλε στην αρχή τον Κόνιαρη να πιέζει στη μπάλα και όταν ο νεαρός γκαρντ ήταν στον πάγκο, προσπάθησε όσο μπορούσε να κρυφτεί μέσα από τις αλλαγές. Τα ημίψηλα σχήματα και η παρουσία των Πρίντεζη-Βεζένκοφ έπαιξαν ρόλο σε αυτό, όπως και το γεγονός ότι η Βαλένθια δεν είχε – εν τη απουσία του Λόιντ – περιφερειακό να δημιουργήσει με συνέπεια το σουτ του και – λόγω της κακής βραδιάς του Ντούμπλιεβιτς – ψηλό να ποστάρει και να τιμωρήσει τις αλλαγές.

ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΠΟΛΛΑ

Με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να βρίσκεται προ των πυλών, είναι τουλάχιστον επισφαλές να κάνει κάποιος προβλέψεις για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα στον Ολυμπιακό. Ο Έλληνας τεχνικός θα παραλάβει μία ομάδα που δεν είναι δική του και θα θελήσει να περάσει την δική του φιλοσοφία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το ροτέισον θα αλλάξει, οι ρόλοι θα διαμορφωθούν διαφορετικά, το ενδεχόμενο ενίσχυσης είναι ξεκάθαρα ανοιχτό.

Αυτό που σίγουρα κέρδισε ο Ολυμπιακός στην Βαλένθια είναι χρόνο. Η νίκη στην Ισπανία τον διατήρησε μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης. Το μόνο δεδομένο από εδώ και πέρα για την ομάδα του Πειραιά είναι ότι θα αλλάξουν πολλά σε όλα τα επίπεδα. Η συνέχεια θα έχει σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον.