Ο μέσος φίλαθλος του Παναθηναϊκού θα κάνει ένα δύσκολο Πάσχα. Είναι σκληρό αυτήν την εποχή να είσαι Παναθηναϊκός. Να βλέπεις τον σύλλογο σου να δυσκολεύεται να ανταγωνιστεί κατώτερες ομάδες και να μην είναι σε θέση να ακολουθήσει τους συλλόγους που διεκδικούν τα εγχώρια τρόπαια.

Ένας τεράστιος σύλλογος που δεν έχει διοίκηση ικανή να τον βοηθήσει να επιστρέψει στο επίπεδο που ανήκει. Ο φίλος του Παναθηναϊκού βλέπει τον ΠΑΟΚ να βιώνει τα δικά του χρυσά χρόνια, να κατακτά πρωτάθλημα μετά από 34 χρόνια, να διεκδικεί τρίτο συνεχόμενο κύπελλο Ελλάδος και να κάνει σχέδια για να χτίσει τη νέα Τούμπα.

Ο Ολυμπιακός έχοντας κατακτήσει 19/23 πρωταθλήματα από την σεζόν 1996/97, παραμένει ισχυρός και η διοίκηση του τον κρατά στον αφρό, ενώ η ΑΕΚ έχει σαν στόχο τη μεθεπόμενη σεζόν να μπει στο νέο της γήπεδο. Κατέκτησε το περσινό πρωτάθλημα και είναι έτοιμη να δώσει τον τέταρτο συνεχόμενο τελικό κυπέλλου.

Στον Παναθηναϊκό μοιάζει να έχει πεθάνει και η ελπίδα, σήμερα δεν υπάρχει κάποιος επιχειρηματίας, κάποιο άμεσο πρότζεκτ ανοιχτό ικανό να κάνει τον οπαδό του συλλόγου να ονειρεύεται καλύτερες ημέρες.

ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ, ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ

Μπορεί να ακουστεί σκληρό, άδικο, πιθανότατα να είναι κιόλας, έχω την αίσθηση πως δεν μπορεί να νοιώθει ο προπονητής της ομάδας πως πέτυχε τους στόχους του. Οι λέξεις έχουν τη σημασία τους, δεν λέω πως απέτυχε συνολικά αλλά πως το πλάνο δεν βγήκε.

Ασφαλώς και του πιστώνεται πως η ομάδα με το καλό ξεκίνημα γλίτωσε τα χειρότερα. Η χρονιά δεν θα έβγαινε αν δεν υπήρχε αυτό το θετικό ξεκίνημα. Δεν υπάρχει η διοικητική προστασία, για να κρατούσε τους "δήθεν οπαδούς του Παναθηναϊκού", που μοιάζουν σαν να ψάχνουν την ευκαιρία τους να τον σκοτώσουν.

Με το καλό ξεκίνημα δημιουργήθηκαν προσδοκίες και κερδήθηκε σημαντικός χρόνος, αν δεν υπήρχαν οι αρχικές νίκες, οι τιμωρίες και οι αφαιρέσεις βαθμών θα ερχόντουσαν πιο νωρίς και σήμερα θα μιλάγαμε σε διαφορετική βάση. Το καλό ξεκίνημα πιστώνεται στον προπονητή και σε σημαντικό βαθμό μπορεί κανείς να πει πως κράτησε το σύλλογο στην κατηγορία.

Το καταλαβαίνω πως δεν αρέσει στον κόσμο του Παναθηναϊκού να διαβάζει πως αποτελεί επιτυχία του προπονητή που έμεινε η ομάδα στην κατηγορία, αλλά η αλήθεια είναι σκληρή. Μιλάμε για έναν σύλλογο ακυβέρνητο, που η διοίκηση του, δεν είναι σε θέση να του προσφέρει την παραμικρή προστασία.

Μπορεί το -11 με το οποίο έκλεισε η χρονιά από τις ποινές, να είναι ένα ρεκόρ, όμως το γεγονός πως από επεισόδια η τιμωρία βαθμών αφορούσε μόνο ένα παιχνίδι και περιορίστηκε στο -5, με βάση τις συνθήκες που ξεκίνησε η χρονιά, ήταν μία μικρή επιτυχία, η οποία οφείλεται αποκλειστικά στο καλό ξεκίνημα.

Προσωπικά είμαι πεπεισμένος πως αν δεν υπήρχε δεν θα παρέμενε στην κατηγορία. Στο τέλος της σεζόν όμως ο Παναθηναϊκός βρίσκεται εκεί που ακριβώς ξεκίνησε. Έβγαλε το καλοκαίρι με φόβο την τελευταία εβδομάδα τα εισιτήρια διαρκείας, με φόβο έχει εκδώσει εισιτήρια και για το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν με τον Παναιτωλικό. Έχει φθάσει στο σημείο η διοίκηση και οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού, να επιθυμούν να παίζει η ομάδα κεκλεισμένων των θυρών.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΑΠΕΤΥΧΕ

Ένας προπονητής που κάθεται σε ένα σύλλογο από την αρχή μέχρι το τέλος της σεζόν, πρέπει και να δείχνει ένα έργο που θα φέρει εξέλιξη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν υπήρχε ούτε στασιμότητα, αλλά μία κάθετη πτώση. Στο συνολικό ταμείο, βγαίνει το συμπέρασμα πως ο Δώνης μόνο καλό έκανε στον σύλλογο, όμως προπονητικά απέτυχε. Ο ίδιος πίστεψε από το καλοκαίρι στις προοπτικές που έχουν τα νέα παιδιά που βρίσκονται στον σύλλογο, τόνιζε στον κοντινό του κύκλο πως ο Παναθηναϊκός θα είναι η έκπληξη της χρονιάς.

Το τονίζω αυτό, γιατί για τον προπονητή Δώνη, η επιτυχία των πρώτων αγωνιστικών δεν ήρθε συγκυριακά, αλλά ήταν αποτέλεσμα ταλέντου και καλής δουλειάς. Οπότε για να υπάρξει μία τόσο απότομη πτώση κάτι δεν πήγε καλά είτε στην αρχική εκτίμηση, είτε στην δουλειά που έγινε στην πορεία της σεζόν. Ασφαλώς μπορεί να υπήρχε και ένας συνδυασμός και των δύο πραγμάτων.

Το κακό όμως είναι πως από ένα σημείο και μετά, ο προπονητής Δώνης με τις επιλογές του, έδειξε να χάνει την εμπιστοσύνη του στο πλάνο. Είναι άλλο πράγμα να δουλεύεις με ένα χαμηλό μπάτζετ και να δημιουργείς βγάζοντας ταλέντο την προοπτική για τα επόμενα χρόνια, όπως και έγινε στον πρώτο γύρο και τελείως διαφορικό να παρουσιάζεις ένα σύνολο με αρκετούς ποδοσφαιριστές που έχουν κάνει τον κύκλο τους, δεν έχουν κάτι να προσφέρουν σε υψηλό επίπεδο και τα παιχνίδια φεύγουν διαδικαστικά. Γνωρίζω πως εδώ μπορεί κάποιος να μου αραδιάσει, ονόματα με νέα παιδιά που πήραν λεπτά στο δεύτερο γύρο, στην πραγματικότητα απλά πετάχτηκαν στο γήπεδο, με ενδεκάδες δυσλειτουργικές, δίχως να ακολουθείτε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο εξέλιξης.

ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ ΤΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΟΒΑΝΝΗ

Το έγραψα και την ημέρα που ο Νίκος Νταμπίζας έδωσε τη συνέντευξη τύπου μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Είναι στα όρια του κωμικού, πως ενώ ο σύλλογος είχε τόσο κάθετη πτώση στη διάρκεια της σεζόν, αντιμετωπίζει τόσα πολλά προβλήματα και ο τεχνικός του διευθυντής θεώρησε πως η μοναδική φορά που πρέπει να τοποθετηθεί, ήταν επειδή έχασε ο αδιάφορος και σε άσχημη αγωνιστική κατάσταση Παναθηναϊκός, από ομάδα που έπαιζε για τη ζωή της.

Για ένα περίεργο λόγο ο Νίκος Νταμπίζας πίστεψε πως το θέμα που απασχολεί το φίλαθλο του Παναθηναϊκού, είναι να απαντήσει σε μία μερίδα γραφικών του διαδικτύου που έθιξαν την ακεραιότητα του. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού, όμως θέλει να μάθει που πηγαίνει το πράγμα. Υπήρχε στο ξεκίνημα της σεζόν, ένα πλάνο το οποίο εγκαταλείφτηκε, ακόμα ανανεώσεις των συμβολαίων των νέων παικτών δεν έχουν γίνει, ενώ λες και το αγωνιστικό ταλέντο περισσεύει διαβάζει, πως σαν στόχος είναι να πωληθεί το καλοκαίρι ο Χατζηγιοβάνης.

Προσέξτε, μιλάμε για το μοναδικό ποδοσφαιριστή που υπάρχει στο ρόστερ που έχει την ικανότητα να δοκιμάσει να περάσει τον παίκτη του, κάποιες φορές τα καταφέρνει κάποιες όχι, μόνο αυτός όμως μπορεί και τολμά. Η ατάκα που ακολουθεί για να δικαιολογηθεί, αυτή η επιλογή, είναι πως έχει ταβανιάσει. Το σίγουρο είναι πως ένα παιδί 22 ετών, με ενάμιση χρόνο ποδόσφαιρο στην πρώτη κατηγορία, σε προβληματική ομάδα, δεν μπορεί να έχει πιάσει ταβάνι. Αδυναμίες μπορεί να υπάρχουν, ταβάνι δεν γίνεται να έχει πιάσει, ας βρεθεί άλλο επιχείρημα.

Η ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΔΩΝΗ

Μαθαίνω πως ο Γιώργος Δώνης, έχει καταλάβει πως η παραμονή του σε αυτόν τον Παναθηναϊκό τον φθείρει. Τον φθείρει και ψυχολογικά, αλλά και στη συνείδηση του κόσμου. Δεν έχει σχέση η απήχηση που είχε στο μέσο οπαδό του Παναθηναϊκού στο ξεκίνημα της σεζόν με αυτήν που έχει σήμερα και ασφαλώς το αντιλαμβάνεται. Ούτε η χαρά και το χαμόγελο που πηγαίνει κάθε ημέρα στις προπονήσεις είναι το ίδιο με αυτό στο ξεκίνημα της σεζόν.

Ερχόμαστε στο ρεπορτάζ, για να παραμείνει και την επόμενη σεζόν ο Γιώργος Δώνης, έχει ήδη ζητήσει από τον τεχνικό διευθυντή Νίκο Νταμπίζα, να πιέσει για να γίνει αύξηση στο μπάτζετ. Ο Έλληνας τεχνικός έχει μία ρήτρα, την οποία θεωρεί πως είναι πολύ εύκολο να την ενεργοποιήσει αν ασχοληθεί να φύγει από την Ελλάδα και να ψάξει συμβόλαιο στα Εμιράτα. Ασφαλώς και υπάρχουν λόγοι που τον κρατάνε στην χώρα, όμως καταλαβαίνει πως αν δεν πετύχει να ανεβάσει το επίπεδο του Παναθηναϊκού, ο χρόνος παραμονής του στο σύλλογο θα κυλά εις βάρος του.

ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

Έχει ζητήσει για την επόμενη σεζόν έξι βασικούς, με συμβόλαια στα 350 χιλιάρικα. Η προοπτική που υπάρχει, εκτός της μίας πώλησης που ο ίδιος ο Δώνης γνωστοποίησε πως είναι σύμφωνος σε αυτήν την κατεύθυνση και τελικά αυτή δεν είναι του Κουρμπέλη, είναι να ελευθερωθεί ο Παναθηναϊκός από κάποια συμβόλαια ξένων ποδοσφαιριστών. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού πιστεύει πως μπορούν στην αγορά να βρεθούν καλύτεροι ποδοσφαιριστές, από τους Μουνιέ, Άλτμαν, Γιόχανσον, Κουλιμπαλί, Μακέντα και σε αυτήν την λογική θέλει να στραφεί η ομάδα, εξετάζοντας και περιπτώσεις ελεύθερων από την Ελληνική αγορά, όπως του Μάζουρεκ και του Τσιλιανίδη. Πιστεύει πολύ στην προοπτική εξέλιξης τους Μπουζούκη, μέσα από τη δημιουργία ενός καλύτερου συνόλου και στα πλάνα για την επόμενη σεζόν, είναι να πάρει σαφώς περισσότερο χρόνο και ο Εμμανουηλίδης.

Από εκεί και πέρα όμως, το δικό του πλάνο, είναι να ανέβει ο μέσος όρος ηλικίας με ποδοσφαιριστές που θα μπορέσουν να προσφέρουν στον ίδιο ασφάλεια και να δώσουν μεγαλύτερη ποιότητα στο ρόστερ. Ασφαλώς όλο αυτό σημαίνει και μία παραδοχή πως το περσινό πλάνο δεν βγήκε στο βαθμό που θα ήθελαν οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού. Το πραγματικό ταλέντο όμως, είναι πιο εύκολο να εξελιχτεί σε μία ομάδα που έχει στόχους και σε ένα σύνολο ανταγωνιστικό.

Ο Δώνης έχει καταλάβει πως η παραμονή του σε έναν Παναθηναϊκό που δεν εξελίσσεται, του κάνει ζημιά. Έχει ζητήσει συγκεκριμένα πράγματα από τον Νίκο Νταμπίζα. Με λίγα λόγια πιέζει για αύξηση του μπάτζετ, για να παραμείνει και την επόμενη σεζόν στον πάγκο του Παναθηναϊκού.

Ο Νίκος Νταμπίζας βάση του ρόλου του, εκπροσωπεί τη διοίκηση δίχως να ευθύνεται σε καμία περίπτωση ο ίδιος για τις αμαρτίες της, ο κόσμος όμως του Παναθηναϊκού περιμένει από αυτόν, σοβαρή ενημέρωση και να μάθει πιο είναι το πλάνο για την επόμενη ημέρα.