Έχει γίνει πολύ κουβέντα για την αλλαγή τακτικής του Φερέιρα στον πρώτο προημιτελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό. Η επιστροφή στο δίδυμο του άξονα για τον Μίσιτς, στη βασική ενδεκάδα των Μπίσεσβαρ, Πέλκα και του Βιεϊρίνια στα άκρα της άμυνας, βοήθησαν πράγματι στο να παρουσιαστεί βελτιωμένος ο ΠΑΟΚ.

Πράγματι φαίνεται πως στο ρόστερ που έχει ο ΠΑΟΚ, η συγκεκριμένη προσέγγιση ταιριάζει περισσότερο. Ας δούμε μία προς μία τις αλλαγές:

Α) ΜΙΣΙΤΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ

Η ομάδα γίνεται τελείως ακίνδυνη όταν έχει εκτός τους Μπίσεσβαρ, Πέλκα: δηλαδή και τους δύο καθαρούς επιτελικούς της χαφ. Χρησιμοποιώντας τον Μίσιτς μπροστά από τους κεντρικούς χαφ, ουσιαστικά αφήνει εκτεθειμένο ανάμεσα σε πολλούς παίκτες τον σέντερ φορ και βοηθά τον αντίπαλο σε όλους τους χώρους. Δεν υπάρχει πίεση στην τελευταία του γραμμή και μπορεί με μεγαλύτερη ευκολία να χτίζει παγίδες, στοιχεία που έκριναν το παιχνίδι πρωταθλήματος υπερ του Παναθηναϊκού.

Β) ΕΚΤΟΣ ΕΝΔΕΚΑΔΑΣ Ο ΕΣΙΤΙ

Η παρουσία δε του Εσίτι στην θέση "6", ειδικά σε μία εποχή που λείπει ο Κρέσπο, δημιουργεί πολλές εστίες στον αντίπαλο για να χτίζει παγίδες. Η τριάδα με Βαρέλα, Ίνκασον, Εσίτι είναι πολύ βαριά και δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα απελευθέρωσης σε μία επιθετική πίεση πάνω στην μπάλα, κάτι που έκανε την διαφορά στο ΟΑΚΑ.

Γ) ΒΙΕΪΡΙΝΙΑ ΔΕΞΙ ΜΠΑΚ

Ο αρχηγός στα δεξιά της επίθεσης δεν μπόρεσε σε κανένα παιχνίδι να έχει επιρροή. Είναι φανερό πως δεν βρίσκεται στο επιθυμητό σημείο και επίσης πως παίζοντας για πολλά χρόνια στα άκρα της άμυνας, έχει ξεχάσει το πώς πρέπει να λειτουργεί σαν εξτρέμ και δεν μπορεί να κάνει την διαφορά σε μικρούς χώρους. Από τον Μάτος, ο ΠΑΟΚ έτσι κι αλλιώς δεν έχει την παραμικρή επιρροή στο επιθετικό του παιχνίδι, οπότε η παρουσία του Βιεϊρίνια σε αυτόν τον χώρο και όσα μπορεί να δώσει επιθετικά με την κλάση του -τα στημένα και τη συνολική έμπνευση που δίνει στο γήπεδο- αποτελούν ένα κέρδος για την ομάδα.

Δ) ΛΑΜΠΡΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ

Όλα τα υπόλοιπα έχουν διαφημιστεί αρκετά, στην πραγματικότητα όμως είναι πράγματα που έχουμε ξαναδεί και για ένα διάστημα τα άφησε πίσω ο Αμπέλ Φερείρα για λόγους που θα αναλύσουμε στη συνέχεια. Η μοναδική καινοτομία, που επιλέχτηκε στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα και έκανε επιθετικά την διαφορά, ήταν η χρησιμοποίηση του Λάμπρου στο επιθετικό δίδυμο.

Είναι σημαντικό καθώς ο Αμπέλ είναι ένας τεχνικός που έχει συστηθεί και έχει δείξει και σε τοποθετήσεις του, πως προτιμά να δουλεύει το 4-4-2, με την δική του ασφαλώς πατέντα. Πιο αμυντική συμπεριφορά από τον δεξί μπακ, έναν παίκτη να δίνει πλάτος στα δεξιά της επίθεσης, πλάτος και επιθετική συμπεριφορά μόνο από τον αριστερό μπακ και πιο μέσα τον δεξί εξτρέμ.

ΒΡΗΚΕ PLAN B

Στον ΠΑΟΚ, για λόγους που δεν έχει εξηγήσει, δεν έχει προσπαθήσει να βρει χρόνο, να παίξουν μαζί οι Ακπόμ, Σφιντέρσκι και να φτιάξει δίδυμο μαζί τους. Το γεγονός πως η επιλογή του Λάμπρου βγήκε και με την ταχύτητά του επέτρεψε στην ομάδα του να εκμεταλλευτεί τα πολλά λάθη που έκανε στην ανάπτυξη του ο Παναθηναϊκός και να γίνει στον χώρο πολύ επικίνδυνη, δημιουργεί συνθήκες για να υπάρχει στο μυαλό του Φερέιρα, σαν μία εναλλακτική. Προς το παρόν, μοιάζει δύσκολο να καθιερωθεί, όμως δίνει ένα plan B που επιτρέπει στον προπονητή να παρέμβει επιδραστικά στο παιχνίδι και με τους Μπίσεσβαρ, Πέλκα σε μία προβληματική κατάσταση, δεν αποκλείεται, αν συνεχίσει να δουλεύει, σύντομα να το κοιτάξει και σαν αρχική λύση.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Ασφαλώς και σε σχέση με το σχήμα που βλέπαμε το τελευταίο διάστημα, η τακτική επιλογή του Αμπέλ Φερέιρα στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, μοιάζει σαν μία επιστροφή στη λογική. Στην πράξη όμως δεν είχαμε τίποτα άλλο από την επιστροφή στις αρχικές ρυθμίσεις και υπήρξε ένας λόγος που της πείραξε. Ο Αμπέλ δεν τρελάθηκε, οδηγήθηκε να ψαχτεί από τα προβλήματα που παρουσίασε η ομάδα του στην 4άρα στο Βικελίδης. Ασφαλώς και το σχέδιο που ακολούθησε, αποδείχτηκε φοβικό και δυσλειτουργικό, έχει αξία όμως να θυμηθούμε το παιχνίδι με τον Άρη, για να δούμε και τι κίνδυνους έχει ο ΠΑΟΚ για το μέλλον ή τι θα πρέπει να αποφύγει να του ξανασυμβεί.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Στη συντριβή από τον Άρη, η 4άδα στον άξονα, -οι δύο στόπερ και οι δύο κεντρικοί χαφ -ήταν η ίδια με το παιχνίδι της Τετάρτης. Η παρουσία του γρήγορου Λάρσον ανάμεσα σε ένα σοφτ μπαλάτο δίδυμο κεντρικών χαφ και ένα βαρύ δίδυμο στόπερ, βοήθησε τον Άρη να χτυπήσει ανάμεσα στις γραμμές. Το γεγονός πως το δίδυμο Μίσιτς, Μαουρίτσιο δεν έχει έναν κεντρικό χαφ να καλύπτει αποστάσεις, να παίζει σε υψηλή ένταση χωρίς μπάλα και ο Μπίσεσβαρ είναι σε άσχημη κατάσταση, βοήθησε τους παίκτες του Άρη να πάρουν την μάχη του κέντρου και ένας χαφ με ένταση και τρεξίματα όπως ο Σάσα, να κάνει την διαφορά. Συνολικά το ντεφορμάρισμα των Πέλκα, Μαουρίτσιο, οδήγησε τον Φερέιρα να σκεφτεί πλάνο χωρίς κανέναν από τους δύο.

Η αλήθεια είναι πως μπορεί η επιστροφή στις αρχικές ρυθμίσεις να δούλεψε, όμως στην πράξη τα περισσότερα δεν έχουν αλλάξει. Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να έχει πρόβλημα ταχύτητας στο κέντρο άμυνας, η ένταση και τα τρεξίματα χωρίς μπάλα λείπουν από τον άξονα του, οι Μπίσεσβαρ, Πέλκας παραμένουν σε προβληματικό αγωνιστικό επίπεδο. Επίσης σέβομαι πως είναι σημαντικό για τον ΠΑΟΚ να βρει χώρο να βρίσκεται στο γήπεδο ο αρχηγός, κατανοώ πως αυτήν την εποχή ο χώρος που δείχνει πιο διαθέσιμος για να χρησιμοποιηθεί είναι αυτός του δεξιού μπακ, καλό θα είναι όμως να μην αλλοιώνουμε την πραγματικότητα.

Όσο βρισκόταν στο γήπεδο ο Χατζηγιοβάνης, ο Βιεϊρίνια του προσέφερε πολλούς χώρους. Του ήταν αδύνατον να πάει με ένταση και έγκαιρα πάνω του και του πρόσφερε εύκολη απελευθέρωση και τη δυνατότητα να ζητά διαρκώς την μπάλα. Ο Δώνης δικαιολόγησε την αντικατάσταση του, για κούραση που διέκρινε στον ποδοσφαιριστή. Στο γήπεδο όμως δεν φάνηκε και η γκριμάτσα του ποδοσφαιριστή την ώρα που είδε το νούμερό του, δείχνει πως δεν είχε ζητήσει αντικατάσταση.

Για να επανέλθω όμως, στο διάστημα που είχε στην πλευρά του ποδοσφαιριστή που έβγαζε ένταση, ο Βιεϊρίνια δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθεί.

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ, ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΠΡΟΟΔΟΣ

Θέλω να τονίσω λοιπόν, πως σίγουρα το πλάνο μετά από την ήττα στο Βικελίδης, ήταν συνταγή αποτυχίας και καλώς ο Φερέιρα το πέταξε. Στην πράξη όμως απλά επέστρεψε σε ένα σχήμα που υποχρεώθηκε να αλλάξει επειδή δεν κατάφεραν να αποδώσουν οι αλλαγές που έγιναν, σαν διορθωτικές κινήσεις. Τα πραγματικά προβλήματα του ΠΑΟΚ είναι πως λείπουν τρεξίματα από τον άξονα του -χρειαζόταν το καλοκαίρι μία καλύτερη προσθήκη από αυτήν του Ντούγκλας Αγκούστο- και η άσχημη κατάσταση που βρίσκονται οι Βαρέλα, Μάτος, Βιεϊρίνια, Μαουρίτσιο, Πέλκας, Μπίσεσβαρ, Ακπόμ, ποδοσφαιριστές που πέρυσι έκαναν την διαφορά, ακόμα και ο Πασχαλάκης που πέρυσι είχε καθοριστική συμμετοχή.

Κάποιοι από αυτούς δικαιολογημένα δεν είναι καλά, καθώς προέρχονται από τραυματισμούς. Το γεγονός πως είναι πολλοί οι ποδοσφαιριστές που βρίσκονται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από το μέσο όρο τους, βαραίνει τον Φερέιρα. Η πραγματική βελτίωση για τον ΠΑΟΚ θα έρθει όταν θα μπορούμε να γράψουμε καλά λόγια, για τους περισσότερους από όσους ανέφερα. Αν καταφέρει το προπονητικό επιτελείο να φέρει τους πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές του, στο επίπεδο που ανήκουν, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για ουσιαστική βελτίωση. Την Τετάρτη απλά πήρε μία ανάσα, την οποία του την επέτρεψε και η άσχημη βραδιά του αντιπάλου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Πήρε ανάσα ο Φερέιρα