Όσοι πήγαν στο Καραϊσκάκη γνώριζαν ότι θα δουν δυο ομάδες που αν μη τι άλλο δεν έχουν κοροϊδέψει ούτε στιγμή φέτος μέσα στις τέσσερις γραμμές. Πέρασαν ιδιαίτερα ευχάριστες στιγμές, πέρασαν και δύσκολες, αλλά κάθε φορά που αγωνίζονται δείχνουν κάτι.

Ο Ολυμπιακός παλεύει απλά για το καλό φινάλε με αντίπαλο τον εαυτό του. Ο Άρης θέλει να βγει πέμπτος. Και θα περιμένει από τους Πειραιώτες να τον βοηθήσουν σε λίγες μέρες στο ντέρμπι των "αιωνίων".

Η ατμόσφαιρα στον Πειραιά εορταστική, τα φετινά γενέθλια δε βρήκαν γεμάτο το Καραϊσκάκη, αλλά αυτοί που το επισκέφθηκαν χόρτασαν καλή μπαλίτσα και πέντε γκολ. Καταλαβαίνω βέβαια ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού περιμένει πλέον να περάσει ο καιρός και να έρθει το "αύριο". Λογικό. Κι αν ο Μάρτιν ‘Ο Νιλ, ζήτησε από τον Βαγγέλη Μαρινάκη να ξεχάσει τον Ολυμπιακό ( όπως είπε σε δηλώσεις του), θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή στο μυαλό του ιδιοκτήτη της ερυθρόλευκης ΠΑΕ, είναι το πώς θα ξεκινήσει η αντεπίθεση. Πως θα φτιάξει τα ζύγια στον δικό του κόκκινο χαρταετό (για να χρησιμοποιήσω ορολογία των ημερών), θα αμολήσει πάλι την καλούμπα και θα τον στείλει ψηλά στα ουράνια, εκεί που γουστάρουν να βλέπουν οι φίλοι της ομάδας κάθε φορά που πανηγυρίζουν ένα γκολ! Ας περιμένουμε να το δούμε, γιατί πιθανολογώ πως έρχεται ένα πολύ ενδιαφέρον καλοκαίρι με πολλά αγωνιστικά θέματα.

Το πάρτι γενεθλίων πάντως ξεκίνησε με χαμηλά τη μουσική και έντονο τον φόβο μήπως τελικά χαλάσει και οι καλεσμένοι δε το ευχαριστηθούν. Ο Άρης άρχιζε να βάζει πρόβλημα και τελικά, ήταν η συνεργασία των δυο καλύτερων παικτών της ομάδας για να λυθεί ο γρίφος. Για να φύγει το «βράσιμο» από την εξέδρα, να βρει χρώμα ο Μαρτίνς και να αποσυμπιεστούν οι ποδοσφαιριστές του. Ο Φορτούνης –από τις ελάχιστες φορές λόγω Σιώπη- που βρήκε χώρο, τράβηξε τη… μαχαιριά στο βούτυρο. Εξαιρετική κάθετη πάσα την ώρα που περνούσε το… Νορβηγικό τρένο. Ο άνθρωπος που έλειψε τόσο πολύ σε όλα τα δύσκολα ματς λόγω του αναθεματισμένου τραυματισμού του.

Ο Ελαμπντελαουί, το κορυφαίο μπακ στην Ελλάδα και ο πιο φορμαρισμένος παίκτης στην χώρα μέχρι να χτυπήσει, έκανε την κίνηση και "έσπασε" το τόπι τέλεια. Ε, ο Μασούρας έβαλε ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του. Κόντρα λοιπόν στην εικόνα, οι Πειραιώτες άρχιζαν να βάζουν τα κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων. Ο Παντελίδης για άλλη μια φορά είχε εμφανίσει ένα θαρραλέο σύνολο, μια ομάδα που και πίεζε και δε «μάσαγε» και πάνω απ’ όλα, από το 5’ ως το γκολ του Μασούρα ήταν κυρίαρχη στο χορτάρι. Ο Γιουνές και ο Λάρσον με τον Γκαρσία (λιγότερο) ταλαιπωρούσαν διαρκώς τους Γκιλιέρμε- Μπουχαλάκη- Μιράντα- Μεριά. Ο Φετφατζίδης έκανε «μπαμ» ότι ήθελε να αποδείξει πολλά. Είχε όμορφες στιγμές, είχε και επιπόλαιες (κυρίως άρπαξε ένα φάουλ από τον Ματίγια και απώλεσε και μια καλή φάση) γενικά ήταν κινητικός.

Ο Άρης θα μπορούσε να ‘χε προηγηθεί. Όταν όμως μέσα στο Καραϊσκάκη δε το πετυχαίνεις, παίζεις με τη φωτιά. Στις τρεις τελικές των «ερυθρόλευκων» οι δυο, έγιναν γκολ, αφού δε λάθεψε και ο Ποντένσε, που το τελευταίο 20μερο, έχει αγριέψει. Ο Μαρτίνς είχε πίεση και φάνηκε από τον τρόπο που πανηγύριζε τα γκολ. Τον καταλαβαίνω. Μη λέμε τα ίδια. Δύσκολη εποχή και υποχρεώσεις δίχως στόχο. Καλαμιά στον κάμπο είναι ο Ολυμπιακός πλέον στη Σούπερ Λίγκα, σας το ξαναγράφω γιατί είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Πρέπει όμως να παίζουν, να αποδίδουν, να δείχνουν ότι έχουν βάλει καλές βάσεις για την επόμενη αγωνιστική περίοδο.

Όσο ενοχλητικό και να είναι αυτό που γράφω για όλο τον οργανισμό (το καταλαβαίνω) είναι και η πραγματικότητα. Δε μπορείς να δεις πουθενά αλλού. Δεν υπάρχει στόχος. Μόνο η επόμενη σεζόν… Σε τέτοιες λοιπόν καταστάσεις ομάδων, μετράει το να υπάρχει διάρκεια ακόμη και μέσα στο 90λεπτο. Ο κόσμος στο Καραϊσκάκη, δε βαρέθηκε. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η νικήτρια ομάδα, αλλά και ο Άρης. Από ένα λάθος της κάθε μιας πλευράς, προήλθαν τα δυο από τα τρία γκολ του δεύτερου μέρους. Οι «κίτρινοι» μείωσαν, αφού ο Ολυμπιακός βρέθηκε με εννέα (!) άτομα στην περιοχή του (και ο Σα σε αυτούς) και δέχθηκε ένα αστείο γκολ. Ακίνητοι όλοι, είδαν τον Μαρτίνες να βρίσκει στόχο για πλάκα.

Το καλό για τον Ολυμπιακό ήταν πως ο τούρμπο- Ποντένσε, πήρε τη μπάλα σα μπασκετμπολίστας στα «καπάκια» και με τη βοήθεια κόντρας (όπως και στο πρώτο γκολ), «απάντησε» άμεσα. Το τέταρτο γκολ κι αυτό είχε κοντρίτσα στην σέντρα του Κούτρη προς το κεφάλι του Γκερέρο. Από τις τρεις τελικές σε κάθε 45λεπτο, από δυο γκολ. Τρομερή στατιστική για τον Ολυμπιακό. Στα περισσότερα ματς μέχρι τώρα, είχε έναν… τόνο ευκαιρίες, αλλά γκολ δεν έβαζε. Τώρα τελευταία γίνεται το αντίθετο.

Ο Άρης από την πλευρά του θα αισθάνεται βαρύ το 4- 1, όμως η αλήθεια είναι ότι ξεχάστηκαν, αφαιρέθηκαν και παρασύρθηκαν. Ο Παντελίδης θα ‘χει να τους πει πολλά, στην προσπάθεια που κάνουν για την πέμπτη θέση. Τώρα, αναλύσεις για τους «ερυθρόλευκους» μη περιμένετε ξεχωριστά. Και ξέρετε γιατί δε το κάνω; Είναι πλέον – 7 από τον ΠΑΟΚ και + 13 από την ΑΕΚ! Το μόνο που έχουν να κάνουν, είναι να αντιμετωπίσουν με απόλυτη αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τη φανέλα και τους εαυτούς τους, το υπόλοιπο του προγράμματος.

Όλοι κρίνονται στο γήπεδο και είτε το θέλουμε είτε όχι, η γεύση που μένει είναι πάντα η τελευταία. Όσο πιο ήρεμοι μείνουν όλοι στον Ολυμπιακό, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα υπάρξουν για γρήγορη επιστροφή στους τίτλους, που είναι άλλωστε και το νόημα να υπάρχει αυτή η ομάδα. Σε 94 χρόνια, 44 πρωταθλήματα! Είπατε κάτι; Ο Μαρτίνς κάνει δηλώσεις για την επόμενη σεζόν, δείχνει να ασχολείται από τώρα. Συνεχίζω να πιστεύω ότι δούλεψε καλά, κάποια πράγματα δε του βγήκαν, σίγουρα έκανε και λάθη.

Προσωπικά θα ήθελα να τον δω στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λίγκ, με δυο- τρεις καλές κινήσεις ενίσχυσης και φυσικά να κρατήσει και τα «παιδιά του» (Σα, Ποντένσε) που θεωρώ ότι έχουν θέση στην ομάδα. Σίγουρα περιμένουν στην ΠΑΕ η παρουσία του να παίξει ρόλο και να μη φύγουν οι παίκτες. Ξέρω, ξέφυγα, άρχισα να γράφω για ενάμιση μήνα μετά. Οκ, σταματάω. Τα λέμε μετά το ντέρμπι…

ΥΓ. Τραγική ειρωνεία, ανήμερα των γενεθλίων να «φεύγει» από τη ζωή ο Αλέκος Σπανουδάκης. Γεννήθηκε, όταν ο Ολυμπιακός ήταν... 3 ετών και άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο στα 94 γενέθλια της αγαπημένης του ομάδα. Με δυο λόγια ο κυρ Αλέκος έζησε τα πάντα, ρούφηξε την Ολυμπιακή δόξα μέχρι το μεδούλι και τώρα στον Παράδεισο θα τους δείξει πως είναι και το σωστό τζάμπ- σουτ.