Είναι άδικο άθλημα το ποδόσφαιρο καλοί μου φίλοι και φίλες. Γιατί ο Μεριά (που δεν είναι κανάς άμπαλος), έκανε μια γκάφα στο Λονδίνο, επηρεάστηκε ψυχολογικά και τον «έφαγε η μαρμάγκα». Όταν είσαι στόπερ, ένα λάθος μπορεί να σου «βιάσει» την καριέρα. Αν παίζεις πιο μπροστά, μπορείς να αμολάς αητό για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά να συνεχίζεις να παίρνεις ευκαιρίες.

Δίκιο δεν έχω; Έχω! Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στον Ολυμπιακό με συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Ξεκίνησα το κείμενο με μια μεγάλη πραγματικότητα γιατί σε κάθε ομάδα έρχεται κάποια στιγμή η ώρα να ξεκαθαρίζει ο προπονητής στο μυαλό του ποιοι μπορούν να του δώσουν τα μεγάλα αποτελέσματα και ποιοι όχι. Ειδικά αυτή η ομάδα, έχει ειδικό βάρος (και πολύ μεγάλο). Ήταν λοιπόν το γκολ του Αντέτζο, που πετάχτηκε ιδανικά μετά από εκτέλεση του Ταϊρόν και έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Αλέν. Kαι αυτό έγινε στο χειρότερο χρονικό σημείο για τους «ερυθρόλευκους». Ένα λεπτό πριν τη λήξη του ημιχρόνου.

Πιστέψτε με όμως, το χειρότερο για τον Ολυμπιακό, δεν ήταν πως δέχθηκε γκολ. Ήταν πως μπήκε στο ματς παντελώς ανακόλουθος των προγραμματικών δηλώσεων για τον τρόπο αντιμετώπισης αυτής της αναμέτρησης. Κακές αποστάσεις στις γραμμές, φλυαρία στο κράτημα της μπάλας και γενικά αργό ποδόσφαιρο για την ποιότητα της ομάδας. Αυτά ήταν τα συστατικά που χάλαγαν το… μενού των Πειραιωτών στο πρώτο μέρος. Η Λαμία από την άλλη, είχε έναν και μοναδικό σκοπό. Να φάει χρόνο και να ψάξει το θαύμα όταν ο αντίπαλός της αρχίσει να αγανακτεί. Λίγες φορές πέρασαν το κέντρο οι παίκτες του Μάντζιου στο 45λεπτο και όταν κέρδιζαν κανά κόρνερ περισσότερο να πάρουν ανάσες νοιάζονταν παρά να βγάλουν φάση. Όχι ότι ο Ολυμπιακός «βομβάρδισε».

Από τη στιγμή που ο Χασάν έχασε ένα εύκολο γκολ (αναγκάζοντας ακόμη και τον προπονητή της Λαμίας να πει στους συνεργάτες «ρε παιδιά τι έχασε;») στη συνέχεια, ο μόνος που απείλησε με αξιώσεις ήταν μια φορά ο Μασούρας. Το τέμπο του Ολυμπιακού δεν ήταν για ομάδα που θέλει να πάρει πρόκριση εύκολα. Ναι μεν γύριζαν το τόπι σωστά και δεν πανικοβλήθηκαν, αλλά από την άλλη ξεκούραζαν και τους παίκτες της Λαμίας. Ο Μάντζιος είχε στήσει -για άλλη μια φορά- πολύ καλά την ομάδα του. Διπλοκαλύψεις όπου χρειάζονταν. «Φόρτωμα» στην δεξιά πλευρά με έξτρα παίκτη όταν πήγαινε εκεί η μπάλα για να μην βρει χώρο ο σούπερ Τσιμίκας. Και διάδρομοι κλειστοί.

Ο Ολυμπιακός όταν πήγε να φέρει τη μπάλα από τον αέρα, ήταν καταδικασμένος να μην πάρει κάτι. Με Λοβέρα – Μασούρα ο Ολυμπιακός δεν απειλούσε σε διάρκεια και ο Χασάν σίγουρα δεν είναι Ελ Αραμπί. Δυο κρυφές κάθετες του Φορτούνη είχαν αποδέκτη τον Τσιμίκα που ήταν και ο μόνος εκρηκτικός. Ο Λοβέρα (απαγορεύεται να παίζει στο πλάι) με τον Μασούρα (δείχνει σε διάρκεια ντεφορμέ), έκαναν κάθε φίλο του Ολυμπιακού να σκέφτεται πως ο Ποντένσε είναι στους Γούλβς. Ο Μαρτίνς ουσιαστικά παραδέχθηκε την μηδενική βοήθεια που είχε από τα δυο ακραία χαφ, αφού τους έστειλε στο ντους για να περάσει σε ό,τι πιο επιθετικό μπορούσε ως σχήμα. Δυο φορ, με τον Ελ Αραμπί να μπαίνει και τον Χασάν να μένει. Βαλμπουενά μαζί με Φορτούνη και Γκιλιέρμε- Καμαρά σε ρόλο «κόβουμε και ράβουμε». Τα δυο μπακ ψηλά, πολύ ψηλά και ο Σεμέδο με τον Σισέ στην κουλούρα. Λίγο από Περιστέρι δηλαδή στο τελευταίο δεκάλεπτο, απλά αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε με δέκα.

Από την άλλη όμως, η Λαμία εδώ και ενάμιση μήνα, είναι πιο σωστή μέσα στο γήπεδο από τον Ατρόμητο. Ανέβηκε τον δικό του ανήφορο λοιπόν ο Ολυμπιακός με έξτρα αντίπαλο, τη νευρικότητα, την πίεση, την πρεμούρα και τα «αχ- βαχ» του κόσμου, που όσο πέρναγε η ώρα -λογικά- αυξάνονταν. Το 1- 1 ήταν γκολάρα, γιατί όχι μόνο σημάδεψε -ξανά- σωστά ο Βαλμπουενά αλλά πετάχτηκε και τέλεια ο Χασάν το πρώτο δοκάρι. Η αποβολή του Ρόμανιτς έγειρε τη πλάστιγγα ακόμη περισσότερο στην κόκκινη μεριά. Ακολούθησε πολιορκία, σφυροκόπημα, φάσεις, δοκάρι και κεφαλιές- οβίδες του Σισέ για το 2- 1 και το 3-1! Ο κεντρικός αμυντικός βέβαια της ομάδας έκανε και το πεναλτάκι μετά για τη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος.

Τον κοιμισμένο και βαρετό Ολυμπιακό του πρώτου μέρους, τον είχε αντικαταστήσει μια ομάδα με… νέφτι στα οπίσθια. Βέβαια δεν υπάρχει κανείς λόγος να φτάνεις εκεί, όμως αυτό οφείλουν να το λύσουν ο Μαρτίνς με τους ποδοσφαιριστές του και όχι εγώ με εσάς. Θα κλείσω όπως ξεκίνησα, αλλά και με κάτι πολύ σημαντικό. Πρώτον: Κάποιοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και ο Μαρτίνς να αρχίσει να βλέπει διαφορετικά και το ρόστερ! Το ότι δε ξεκίνησε ο Βαλμπουενά είναι λάθος επιλογή. Έπαιζε πρόκριση και με αξιόλογο αντίπαλο. Ο Γάλλος μπήκε και γύρισε το παιχνίδι, όχι με τις ασίστ, αλλά με όλη την παρουσία του. Με το πάθος του πάνω απ’ όλα.

Το δεύτερο που θέλω να τονίσω, είναι ότι αξίζουν πολλά μπράβο στον Φορτούνη. Είναι ανέτοιμος και παίζει αβέρτα- κουβέρτα. Έβγαλε 90λεπτο ειδικής πίεσης, αλλά τα περισσότερα μπράβο στον αρχηγό της ομάδας πρέπει να δοθούν γιατί έβαλε την ομάδα πάνω απ’ όλα, άφησε όλα τα καλά στημένα στον πολύ πιο έτοιμο και με ρυθμό Βαλμπουενά για να έρθουν οι τρεις κεφαλιές πρόκρισης. Ήρθε η ώρα νομίζω να τελειώσει πάσης φύσεως πείραμα. Ο καθένας (πλην Μορ και Καφού) έχει δείξει τι μπορεί και τι όχι. Ο Ολυμπιακός είναι στα ημιτελικά του κυπέλλου, είναι πρώτος στο πρωτάθλημα, έχει να παίξει με την Άρσεναλ, γενικά η ζωή στο λιμάνι θα συνεχιστεί με αρκετές ακόμη ιστορίες…