Δεν έχω πια τι να γράψω! Το έκανε και αυτό ο Μαρτίνς. Να μην έχω να γράψω κάτι καινούργιο. Να τελειώνουν οι αγώνες και να λένε οι αντίπαλοι προπονητές ότι "ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα της χώρας". Την αλήθεια δηλαδή. Τι να ξαναπούμε ρε παιδιά; Για την ποικιλία των επιλογών; Τα είπαμε. Για τον τρόπο διαχείρισης; Τα είπαμε. Για την ψυχολογία που έχει περάσει σε όλους τους παίκτες του; Τα αναλύσαμε. Για την φιλοσοφία και τον προσανατολισμό των ερυθρόλευκων πάνω στο χορτάρι; Αυτά πια κι αν έχετε βαρεθεί να διαβάζετε. Πάει. Τα εξαντλήσαμε όλα.

Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα! Δίκιο έχουν αυτοί που τον αντιμετωπίζουν και το λένε. Μόνος του έμεινε οχτώ βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟΚ και αυτό τρέχει να φέρει… τούμπα, πιθανόν μέσα στην Τούμπα! Μακράν το ωραιότερο ποδόσφαιρο.

Σε διάρκεια, σε φαντασία, σε συνοχή, σε ισορροπία, σε ποικιλία απειλής. Είναι κρίμα για όσους υποστηρίζουν αυτή την ομάδα, μπορούν να πάνε στο Καραϊσκάκη και δε το κάνουν. Καμία σχέση με τη Super League αυτό που βγάζει το συγκεκριμένο σύνολο.

Πίεση - θανάτου, σύγχρονο ποδόσφαιρο. Χάνουν πολλές και όμορφες στιγμές του αθλήματος, όσοι δε πάνε στο φαληρικό γήπεδο. Ο Ολυμπιακός που παίζοντας τέτοια μπαλάρα, δε μπορεί να "κρεμαστεί" από τον εαυτό του. Για να διεκδικήσει πρωτάθλημα, πρέπει να περιμένει το ΑΕΚ- ΠΑΟΚ. Κακά τα ψέματα η κυριακάτικη μάχη "δικεφάλων" είναι το ματς - ορόσημο.

Με απώλεια βαθμών από τους Θεσσαλονικείς, τότε η αναμέτρηση της 10ης Φεβρουαρίου, θα αποκτήσει τεράστιο νόημα για την ομάδα του λιμανιού. Οι παίκτες του Ολυμπιακού, είδαν κάμποσο από το ματς ΠΑΟΚ - ΠΑΣ στα αποδυτήρια πριν βγουν για ζέσταμα.

Χάρηκαν με την απόκρουση του Βελλίδη, ο ΠΑΟΚ βρήκε το γκολ- νίκης και οι Πειραιώτες πείστηκαν, ότι τελικά αν κάποιος μπορεί να τους δώσει ακόμη μεγαλύτερο βαθμολογικό κίνητρο, αυτή είναι η ΑΕΚ. Σε λίγα 24ωρα θα ξέρουμε τα πάντα…

Κι επειδή σίγουρα περιμένετε να σας γράψω και για το ματς με την Λάρισα, δε νομίζω ότι θα σας κάνω σοφότερους. Ο Φορτούνης να ‘ναι καλά, που έκανε χατ - τρικ και έδωσε... ψωμάκι στον Τύπο να ‘χει να ασχολείται. Πρώτο στην καριέρα του και μάλιστα σε μια περίοδο που οργιάζει στο γήπεδο. Ασταμάτητος, σε φοβερή κατάσταση, κόβεις εισιτήριο για να τον δεις. Όχι ότι δεν αξίζει να το κάνεις και για τους συμπαίκτες του.

Η διαφορά του Ολυμπιακού με όλους τους άλλους πλέον, είναι ο τρόπος που μπορεί να προσεγγίζει τα παιχνίδια. Ξεκινάει το ματς και λέει με το στυλ παιχνιδιού του στον αντίπαλο "έλα να σε πνίξω, να φας γκολ να τελειώνουμε". Η Λάρισα δέχθηκε πολύ νωρίς γκολ στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό, έμεινε με παίκτη λιγότερο και αντέδρασε. Τούτη τη φορά, δέχτηκε νωρίς γκολ και μετά δέχτηκε κι άλλο.

Και γλίτωσε από τέρματα που θα μπορούσαν να είχαν σημειώσει οι ερυθρόλευκοι στο πρώτο 45λεπτο. Το 2- 0 είναι "φτωχό" για τον τρόπο που συνεργάστηκαν οι παίκτες του Μαρτίνς. Την ΑΕΛ προσωπικά την έχω πολύ ψηλά για όσα έχει περάσει, για τον τρόπο που παίζει και για τον αγωνιστικό χώρο που έχει. Με έχει εντυπωσιάσει η πορεία των Θεσσαλών, είναι άξιοι συγχαρητηρίων.

Όμως αυτή την χρονική περίοδο, όποιος βρίσκει μπροστά του τον Ολυμπιακό, τα ‘χει σκούρα. Αν το ματς γινόταν (όπως ήταν προγραμματισμένο) στις 23 Δεκεμβρίου, ίσως να ‘ταν πιο ήρεμοι οι ερυθρόλευκοι. Όμως πλέον μιλάμε, για ταχύτητα, φαντασία, ρυθμό και παιχνίδι δίχως τη μπάλα. Ρομπότ. Κόκκινα ρομπότ. Και όπως καταλάβατε από το ροτέισον, ο Μαρτίνς το αντιμετώπισε το ματσάκι σα να είναι κύπελλο.

Άφησε μπαστακωμένους στην ενδεκάδα τους Φορτούνη, Γκιλιέρμε που δε θα παίξουν Κυριακή. Ο Κώστας έβαλε γκολ και για τα δυο ματς!! Μόνο ο Σα και ο Ποντένσε ήταν ίδιοι δίπλα στον αρχηγό και τον Βραζιλιάνο. Οι υπόλοιποι; Επιλογές του εκτεταμένου ροτέισον. Κάθε τρεις μέρες θα παίζει ο Ολυμπιακός για πολύ καιρό. Αλλά έτσι όπως αποδίδουν, περισσότερο θα κουράζονται οι φίλαθλοί τους να τους βλέπουν (που λέει ο λόγος), παρά αυτοί να παίζουν.

Προσπάθησαν να διατηρήσουν όσο γίνεται τον ρυθμό σε υψηλότερες στροφές και στο δεύτερο ημίχρονο. Η Λάρισα μια ομάδα που έχει δύναμη στο παιχνίδι της, είχε πέσει τόσο νωρίς στο καναβάτσο, που στωικά υπέμενε να έρθει το τέλος. Με κύριο μέλημα, να μη "ξεχειλώσει" η ήττα.

Ο Μαρτίνς άρχισε από νωρίς τις αλλαγές μοιράζοντας χρόνο σε Ποντένσε - Λάζαρο, προστατεύοντας τον Νάτχο (άλλη μια σούπερ μπαλιά στο 1- 0), δίνοντας λεπτά στον Ανδρούτσο, χρησιμοποιώντας Γκερέρο και Χασάν, γενικά δε "χαλάστηκε" που η ομάδα δεν πήγε με το… τούρμπο ως το τέλος, εξάλλου οι παίκτες του δεν αδιαφόρησαν σε καμία στιγμή.

Είναι τρομερή η δουλειά αυτού του ανθρώπου, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και με τόσα εμπόδια να υπάρχουν μπροστά του, σε μια ξένη χώρα και με μια πολύ δύσκολη ομάδα. Κι επειδή όπως ξέρετε, δεν αφήνω ποτέ να πέσει κάτι κάτω, θα τελειώσω με ένα στοιχείο που πρέπει να φτιάξουν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Τους καταλαβαίνω, γιατί παίζουν.

Και όταν παίζεις, τρελαίνεσαι. Όποιος το ‘χει κάνει, ξέρει. Παίζουν, το απολαμβάνουν, είναι και σε καλή κατάσταση, το παραδέχονται εχθροί και φίλοι. Όμως, δε γίνεται φορώντας τη φανέλα της μεγαλύτερης ομάδας στη χώρα, σε κάθε καλή επίθεση, να σηκώνουν τα χέρια δυο - τρεις για να τους πασάρει ο συμπαίκτης τους.

Δε το έκανε, οκ, συνεχίζεται το παιχνίδι. Απλωμένα χέρια στον Ολυμπιακό, δε χρειάζονται. Θα μου πείτε "έλα μωρέ, μην είσαι αυστηρός". Θεωρώ ότι μια μεγάλη ομάδα, πρέπει να προσέχει τα πάντα. Οι λεπτομέρειες και οι τίτλοι είναι που την κάνουν να διαφέρει απ’ όλους τους άλλους…

Photo credits: eurokinissi