Το πιο ωραίο ταξίδι στη δεκαετία του 90, για ένα ρεπόρτερ μπάσκετ ήταν να καλύψει έναν αγώνα στο Τρεβίζο. Μια γραφική κωμόπολη, λίγο έξω από τη Βενετία, έδρα της κραταιάς εκείνα τα χρόνια Μπενετόν Τρεβίζο. Τα κανάλια της Βενετίας αλλά και το κεντρικό κατάστημα της πιο γνωστής φίρμας ρούχων στην Ευρώπη, έκαναν την επίσκεψη ακόμη πιο συναρπαστική.

Ο Τζιλμπέρτο Μπένετον, συνιδρυτής της γνωστής εταιρείας και πρόεδρος της ομάδας μπάσκετ, που έγραψε τη δική της ιστορία, έφυγε την Τρίτη σε ηλικία 77 ετών . Η υγεία του ήταν εύθραυστη και επιδεινώθηκε από τον θάνατο του αδερφού του Κάρλο (δυο χρόνια μικρότερος, έφυγε από όγκο στον εγκέφαλο) αλλά και την κατάρρευση της γέφυρας στη Γένοβα. Η Μπένετον ήταν ανακατεμένη στο σκάνδαλο της συντήρησης σαν βασικός μέτοχος της εταιρίας που είχε το ανάλογο έργο για το οδικό δίκτυο της περιοχής.

Πίσω στη δεκαετία του 90, όμως. Στην εποχή, που ο ανταγωνισμός στο ιταλικό μπάσκετ με κορυφαίους επιχειρηματίες κυρίως από την Μπάσκετ Σίτι (Μπολόνια) έφτανε στα ύψη. Ο Αλφρέντο Κατζόλα στην Βίρτους και ο Τζόρτζιο Σερανιόλι στη Φορτιτούτο, είχαν κάνει τις δυο ομάδες της Μπολόνια, πραγματικά μεγαθήρια.

Στην πρωτεύουσα Ρώμη, ο όμιλος Φερούτσι, έκανε τη Μεσατζέρο Ρόμα διάσημη πρώτα με τον Ντάνι Φέρι και στη συνέχεια με τον Ντίνο Ράτζα, ο οποίος αντί να πάει στους Σέλτικς έπαιρνε το αεροπλάνο για την Ιταλία. Ήταν η εποχή που το ιταλικό πρωτάθλημα, έμοιαζε (και ήταν) το ακριβότερο του κόσμου μετά το ΝΒΑ , με κάποια συμβόλαια μάλιστα να απειλούν εκείνα του επαγγελματικού πρωταθλήματος.

Στο Τρεβίζο, η οικογένεια Μπένετον, είχε ιδρύσει τη γνωστή βιομηχανία το 1965 και αναπυσσόταν με ραγδαίους ρυθμούς. Ο μεγαλύτερος αδερφός Λουτσιάνο, είχε την ιδέα ενώ ήταν 30 ετών. Η μικρή κολεξιόν από πουλόβερ βρήκε ανταπόκριση από τα τοπικά καταστήματα της περιφέρειας Βένετο. Όταν τα δυο μικρότερα αδέρφια του, ο Τζιλμπέρτο και ο Κάρλο, τον ακολούθησαν στο σχέδιό του, το "Μπένετον Γκρουπ" ήταν πραγματικότητα.

Ο μεσαίος αδερφός, ο Τζιλμπέρτο Μπένετον, ήταν και εκείνος που αγαπούσε τα σπορ και μετά από τις δικές του παραινέσεις η οικογένεια του ανακατεύτηκε με τα σπορ. Σε αντίθεση με τους ... τρελαμένους για τίτλους επιχειρηματίες της Μπολόνια, ή τον "οδοστρωτήρα" Φερούτσι, ο Μπένετον ήταν πολύ πιο ήρεμος και κυρίως μεθοδικός.

Δεν ήθελε να τα κερδίσει όλα με τη μία, αν και εμπιστεύτηκε ορισμένους από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη. Τον Μάικ Ντ' Αντόνι στο ξεκίνημά της προπονητικής του καριέρας, αλλά και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Η Μπένετον Τρεβίζο έγινε ένα πρότυπο ανάπτυξης του μπάσκετ (και των σπορ) με άψογες γηπεδικές εγκαταστάσεις και ένα σωρό παιδιά να αθλούνται στα διάφορα τμηματά της.

Ο Τζιλμπέρτο Μπένετον αγάπησε το μπάσκετ. Έφτιαξε ένα πολύ σύγχρονο γήπεδο (για τα δεδομένα της εποχής) γήπεδο (το ιστορικό Παλαβέρντε) ξοδεύοντας 7 εκατομμύρια δολάρια και η Μπένετον άρχισε να παίρνει ορισμένους από τους κορυφαίους παίκτες της Ευρώπης. Ο Τόνι Κούκοτς ήταν το μεγάλο μπαμ το 1991, όταν στην κυριολεξία η ιταλική ομάδα τον πήρε μέσα από τα χέρια των Σικάγο Μπουλς. "Δεν ήταν αυτή η προτεραιότητά μου στην Ευρώπη" έλεγε ο αείμνηστος Τζέρι Κράουζε, θέλοντας να υποβαθμίσει το θέμα.

Ο ΚΟΥΚΟΤΣ ΚΑΙ Η ΛΙΜΟΖ

Ο Κούκοτς όμως φορούσε τα πράσινα της Μπένετον, αντί για τα κόκινα των Μπουλς παίρνοντας μια μικρή εκδίκηση για το ... χουνέρι που του είχαν κάνει στον αγώνα ΗΠΑ-Κροατίας, στην πρώτη φάση του ολυμπιακού τουρνουα του 1992 , Τζόρνταν και Πίπεν. Τον έπαιξαν πολύ σκληρή άμυνα και τον καθήλωσαν σχεδόν στο μηδέν. Εντάξει στον τελικό ανάμεσα στις δυο ομάδες, ο Τόνι σκόραρε 16 πόντους και ο Τζόρνταν του είπε "θα σε δω στο Σικάγο", ωστόσο, μια ψυχρότητα υπήρχε. Λέγεται ότι ο Air δεν ήθελε τον Κροάτη στους Μπουλς.

Όλα αυτά τα εκμεταλλεύτηκε ο έμπιστος άνθρωπος του Μπένετον, Μαουρίτσιο Τζεραρντίνι, τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας του Τρεβίζο, που ξεκινούσε την καριέρα του. Πήρε τον Κούκοτς και η Μπένετον έφτασε μέχρι τον τελικό του φάιναλ-φορ το 1993! Μέσα στο ΣΕΦ, η ιταλική ομάδα αφού απέκλεισε τον ΠΑΟΚ με το καλάθι του Μάσιμο Ραγκάτσι, δεκδίκησε το τρόπαιο απέναντι στην Λιμόζ του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Με άμυνα-γρανίτη οι Γάλλοι πήραν τη νίκη 59-55 και ο Πέταρ Σκάνσι, προπονητής της Μπενετόν ανέκραξε: "Σήμερα πέθανε το μπάσκετ".

Πέντε χρόνια αργότερα η ίδια ομάδα, με προπονητή πλέον τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ξένους τον σιωπηλό δολοφόνο Χένρι Γουίλιαμς (πέθανε από νεφροπάθεια τον περασμένο Μάιο) και τον Ζέλικο Ρέμπρατσα, έφτασε μέχρι τον ημιτελικό του φάιναλ-φορ, όπου βρήκε απέναντί της την ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη. Η "Ένωση" νίκησε 69-66 και πήρε αυτή το εισιτήριο για τον τελικό.

Η πάροδος των ετών έφερε γενικώς την ... παρακμή στο ιταλικό μπάσκετ. Η οικογένεια Μπένετον ανακοίνωσε το 2011 την απόσυρσή της από το σπορ (η ομάδα κατρακύλησε στις χαμηλές κατηγορίες) έχοντας πάντως πάρει 5 πρωταθλήματα - 8 Κυπελλα Ιταλίας και 2 φορές το Κύπ.Σαπόρτα.

Τι σόι άνθρωπος ήταν ο εκλιπών; Σαν επιχειρηματίας ανακατεύτηκε με πολλά. Δεν πήγε ... σε όλα με τον σταυρό στο χέρι, απόδειξη τα όσα καμαρτύρησαν για την συντήρηση της γέφυρας στη Γένοβα. Από την άλλη το ιταλικό μπάσκετ του χρωστάει πάρα πολλά. Το 2012 έγινε μέλος του ιταλικου hall of fame.

Ο Ρικάρντο Πίτις έλεγε στην Ρεπούμπλικα: "Ηταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε τα σπορ και το μπάσκετ. Ερχόταν στο γήπεδο και εντός και εκτός έδρας. Ταπεινός και παθιασμένος με την ομάδα. Για μένα ήταν θεμελιώδης η παρουσία του ώστε να παίξω επαγγελματικό μπάσκετ. Υπέφερε πολύ όταν χάναμε, το βλέπαμε! Ευτυχώς μοιραστήκαμε περισσότερες χαρές από λύπες".

Ο Μπένετον είχε κατά καιρούς πολλές επαφές με τους παράγοντες των ευρωπαϊκών ομάδων. Ήταν υπέρμαχος της δημιουργίας της Ευρωλίγκας , για την οποία συζητούσε πολλές φορές με τον Σωκράτη Κόκκαλη. Απογοητεύτηκε, ωστόσο, από την εξέλιξη της διοργάνωσης και στο τέλος αποφάσισε να ... εγκαταλείψει οριστικά το σπορ.