Εδώ που είχαν φτάσει τα πράγματα μετά από δύο κολλητές "τεσσάρες", το ματς με την Γκεζτεπέ είχε μετατραπεί σε ένα παιχνίδι που έπρεπε πάση θυσία να το κερδίσει ο Ολυμπιακός και να παρουσιάσει κάποια ψήγματα βελτίωσης στον βαθμό που θα του το επέτρεπαν οι συνθήκες.

Ας ξεκινήσουμε με έναν μίνι απολογισμό: 3-0 την ερασιτεχνική Τεσέντερλο, 2-3 από την Έουπεν, 1-1 με την Σιντ Τρούιντεν, 0-4 από την Γκενκ, 0-4 από την PSV και 1-0 επί τηςΓκεζτεπέ...

Βάσει αριθμών και αποτελεσμάτων σίγουρα το πρόσημο είναι... αρνητικό. Το ζητούμενο όμως δεν είναι το αποτέλεσμα. Το ζητούμενο είναι η εικόνα και αν ο Πέδρο Μαρτίνς έμεινε ευχαριστημένος με όλα όσα είδε...

Στο διάστημα της παρουσίας του Ολυμπιακού σε Βέλγιο και Ολλανδία συνέβησαν πολλά. Είχαμε αποχωρήσεις παικτών που τις περιμέναμε με το που θα γυρνούσε η αποστολή στην Αθήνα (Μάριν, Τζούρτζεβιτς, Ένχελς).

Είχαμε δηλώσεις του προπονητή με πολλά "καρφιά" για ορισμένους παίκτες μετά την ήττα από την Αϊντχόφεν.

Είχαμε γύρω στις 25 μέρες συνολικά προετοιμασία στο εξωτερικό, όπου κάποια στιγμή και οι παίκτες είχαν αρχίσει να... βαριούνται.

Είχαμε μία ομάδα που πάει να φτιάξει ο Μαρτίνς με το να παίζει τόσο ψηλά τις γραμμές που στο τέλος οι αμυντικοί να τρέχουν και να μην προλαβαίνουν να καλύψουν τα κενά που εμφανίζονταν.

Είχαμε έναν Μιράντα που με την παρουσία του στην καλοκαιρινή προετοιμασία έχει προκαλέσει μία μίνι δυσφορία στη διοίκηση και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι θα βρίσκεται στο ρόστερ της νέας σεζόν. Και μιλάμε για μία νέα μεταγραφή!

Είχαμε σκυμμένα κεφάλια και έντονο προβληματισμό μετά τις "τεσσάρες" από Γκενκ και Αϊντχόφεν.

Αν ερχόταν και άλλο ένα αρνητικό αποτέλεσμα με την Γκεζτέπε και δεν υπήρχε το παραμικρό σημάδι βελτίωσης, ειλικρινά δεν θα μπορούσαμε με τίποτα να προβλέψουμε τι θα έκρυβε η επόμενη μέρα για τον Ολυμπιακό...

Ήταν μία νίκη – βάλσαμο η νίκη επί των Τούρκων. Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, ήταν μία νίκη που επαναφέρει εώς έναν βαθμό μία ηρεμία μέσα στην ομάδα.

Προφανώς και δεν... σκότωσε κάποιο θηρίο ο Ολυμπιακός. Η ομάδα έχει θέματα και αυτό δεν πρόκειται να το καλύψει μία νίκη επί της Γκεζτεπέ.

Η ομάδα χρειάζεται επειγόντως ενίσχυση, αλλά κυρίως χρειάζεται να μπει περισσότερη προσωπικότητα στα αποδυτήρια και στο χορτάρι...

Κι όσοι μείνουν στο τέλος αυτής της διαδρομής που θα είναι το βράδυ της 31ης Αυγούστου, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς και τίποτα δεν πρόκειται να τους χαριστεί.

Με την Γκενκ κατάλαβαν πολύ καλά ότι τα πράγματα ζόρισαν. Με την Αϊντχόφεν το ίδιο... Με την Γκεζτεπέ απλώς ηρέμησε η κατάσταση.

Ο Μαρτίνς έχει πολλή δουλειά ακόμη μπροστά του. Αρκεί να έχει και την απαιτούμενη στήριξη. Από την κορυφή εώς τον... φροντιστή!

Δεν μπορεί να κριθεί 100% ένας προπονητής και ειδικά σε περίοδο προετοιμασίας, χωρίς μάλιστα να έχει όλο το υλικό στα χέρια του και να αναγκάζεται να παίζει (χωρίς να έχουμε κάτι με τα δύο συγκεκριμένα παιδιά) με τον Χατζισαφί ή τον Μπουχαλάκη στην πιο νευραλγική θέση του ποδοσφαίρου, αυτή του "εξαριού"...

Photo credits: eurokinissi