Σπάνια ένας σκηνοθέτης καταφέρνει να γυρίσει δύο απόλυτα ίδιες ταινίες. Ωστόσο, αυτό συνέβη στη νίκη της Λαμίας επί του Παναθηναϊκού με 1-0. Το παιχνίδι πρωταθλήματος ήταν μία επανάληψη του πρόσφατου αγώνα Κυπέλλου. Ίδιος νικητής με ίδιο σκορ και παρόμοιο σκηνικό στην εξέλιξη του ματς, με μόλις λίγες μέρες διαφορά.

Οι γηπεδούχοι το ήθελαν πιο πολύ στη μεγαλύτερη διάρκεια, σκόραραν ένα γκολ, οι φιλοξενούμενοι δεν μπορούσαν ή δεν ήταν αρκετά καλοί και μοιραία το αποτέλεσμα κρίνεται φυσιολογικό.

Ο Παναθηναϊκός αρχίζει και αποκτά ξανά το σύνδρομο της επαρχίας. Ότι τον διακατείχε πέρυσι, αρχίζει να τον προσβάλλει και φέτος. Δεν εξηγείται διαφορετικά η εικόνα του στην πρωτεύουσα της Φθιώτιδας. Στην αρχή της σεζόν, ο Παναθηναϊκός έκανε τα διπλά στην Ξάνθη και στη Λάρισα, όμως έκτοτε δεν έχει νικήσει ξανά στην Περιφέρεια. Πλέον, ο Δώνης και οι συνεργάτες του πρέπει να εξετάζουν την… ασθένεια και να βρουν τα αίτια της, για να τη θεραπεύσουν.

Εκ πρώτης όψεως, είναι προφανές ότι κάποιες επιλογές δεν βγαίνουν. Ο Άντονι Μουνιέ πήρε άλλη μία ευκαιρία και δεν κατάφερε να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό. Ο Γάλλος έχει 1,5 γεμάτο μήνα προπονήσεων επομένως υπάρχουν απαιτήσεις. Πόσο μάλλον όταν έχει τις πιο υψηλές αποδοχές στο ρόστερ, που έρχονται σε αναντιστοιχία με την προσφορά του.

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ

Ο Γιώργος Δώνης προσπαθεί να στηρίξει τον Μουνιέ, δίνοντας του ευκαιρίες. Όμως, ο 32χρονος στράικερ δεν δικαιώνει την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Κυρίως, ο Γάλλος στερεί χρόνο από τους πιο μικρούς σε ηλικία, οι οποίοι θα μοχθήσουν περισσότερο στον αγωνιστικό χώρο και θα κάνουν περισσότερα πράγματα απ’ ότι εκείνος. Οι νεαροί χρειάζονται συμμετοχές για να εξελιχθούν και ο Μουνιέ δεν πείθει ότι αξίζει να παίζει στη θέση τους.

Κανένας δεν μπορεί να προσάψει στον Γάλλο ότι είναι αδιάφορος. Έτρεξε πολύ και κυνήγησε κάθε φάση! Αλλά αυτό δεν αρκεί. Ο Μουνιέ πρέπει να κάνει τη διαφορά στον Παναθηναϊκό και δεν τα καταφέρνει. Σίγουρα ο Δώνης ξέρει καλύτερα από τους απ’ έξω και κάτι βλέπει, για να επιμένει. Όμως, το γήπεδο δείχνει ότι αυτή η επιλογή δεν του βγαίνει μέχρι τώρα.

Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους έμπειρους στο έμψυχο δυναμικό. Ο Γιόχανσον επιβάλλεται να βοηθήσει περισσότερο, όπως και ο Οικονόμου. Ο Ιανουάριος με το πυκνό πρόγραμμα αναγκάζει τον Γιώργο Δώνη να ανοίξει το ροτέισον και θα χρησιμοποιήσει παίκτες οι οποίοι έβλεπαν τα ματς από τον πάγκο ή την εξέδρα. Με τη σειρά τους, αυτοί πρέπει να ανταποκριθούν, γιατί είναι αμφίβολο εάν θα έχουν πολλά «κανονάκια» ως το τέλος της σεζόν.

Σύντομα οι υποχρεώσεις θα ομαλοποιηθούν και ο Δώνης θα σχηματίσει ξανά ένα γκρουπ βασικών. Ειδικά εάν την Πέμπτη ο Παναθηναϊκός αποκλειστεί από τη Λαμία για το Κύπελλο Ελλάδας. Τότε θα επανέρθει για τα καλά το ένα παιχνίδι την εβδομάδα. Μέχρι τότε, με τα ματς μεσοβδόμαδα, οι τραυματισμοί και οι τιμωρίες επιτρέπουν σε όλους να παίξουν. Αρκεί να αντιληφθούν ότι δεν θα έχουν αναρίθμητες ευκαιρίες και ότι είναι υποχρεωμένοι να τις εκμεταλλευτούν.

ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ

Ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε ένα εκρηκτικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, επειδή στηρίχτηκε στα παιδιά του. Είτε κυριολεκτικά, με όσους προέρχονται από την ακαδημία του, είτε μεταφορικά, με τους μικρούς οι οποίοι αποκτήθηκαν το καλοκαίρι. Οι νεαροί σε όλο το ηλικιακό φάσμα από τα 17 έως τα 22-23 τράβηξαν το… κάρο στις πρώτες αγωνιστικές και το έκαναν εντυπωσιακά. Με όρεξη, ενέργεια, ψυχραιμία και όμορφο ποδόσφαιρο.

Ωστόσο, σε ένα βαθμό αυτή η συνταγή μπήκε στο συρτάρι. Ο Παναθηναϊκός στράφηκε σταδιακά στους πιο έμπειρους του ρόστερ, οι οποίοι έχουν πάρει το χώρο και τον χρόνο των μικρών. Θα ισχυριστεί κάποιος ότι αυτό είναι φυσιολογικό. Ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλο μέγεθος, πρωταγωνιστικές βλέψεις και βαριά φανέλα. Δεν είναι εύκολο για τους μικρούς να σηκώσουν το φορτίο σε βάθος χρόνου.

Ωστόσο, εκ των πραγμάτων το πράγμα δεν τσουλάει. Διότι αρκετοί από τους έμπειρους και πιο μεγάλους του έμψυχου δυναμικού δεν έχουν την ποιότητα να κάνουν τη διαφορά. Ή αν την έχουν, δεν μοιάζουν να μπορούν πλέον. Ας διαλέξει ο καθένας τι συμβαίνει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν παίρνει πράγματα από τους μεγάλους του.

Βέβαια, δεν είναι απόλυτο ότι θα τα έπαιρνε από τους μικρούς. Ίσως ούτε αυτοί να τα έδιναν. Για παράδειγμα, ο Μπουζούκης και ο Χατζηγιοβάνης δεν βοήθησαν εναντίον της Λαμίας. Αλλά οι μικροί εξελίσσονται, μαθαίνουν από τα λάθη τους και η ομάδα έχει να κερδίσει από αυτούς. Μία συνθήκη που δεν ισχύει για τους μεγάλους, οι οποίοι δεν έχουν περιθώρια βελτίωσης. Αυτοί είναι και δεν αλλάζουν.

Στο τέλος της ημέρας, ο Γιώργος Δώνης αποφασίζει. Αυτός και οι συνεργάτες του δουλεύουν καθημερινά στο «Καλαφάτης» και κρίνουν ποιοι θα παίξουν. Όμως, φαίνεται ότι ο Παναθηναϊκός κάπου έχει «κολλήσει». Πρέπει να βρεθεί ο τρόπος να ξαναπάρει μπροστά, γιατί είναι γεγονός ότι η ομάδα διανύει μία άσχημη περίοδο που θα μετατραπεί σε κρίση, αν αποκλειστεί την Πέμπτη από τη Λαμία…

Photo credits: Eurokinissi