Καλή χρονιά! Με ΥΓΕΙΑ και ΤΥΧΗ! Ποδόσφαιρο στη χώρα μας δεν έχουμε, οπότε είπα να αδράξω την ευκαιρία, μέρα που ήταν (χθες) και να μιλήσουμε λίγο για την μεγάλη μου αγάπη: το αγγλικό ποδόσφαιρο. Χθες, λοιπόν, είδαμε τι σημαίνει "η καρδιά του πρωταθλητή"!

Μια ντεφορμέ -λόγω κόπωσης κυρίως- και ελλιπέστατη Μάντσεστερ Σίτι, τον τελευταίο μήνα, μπήκε στο γήπεδο με καρδιά και τσαμπουκά ..."ΧΡΥΣΟΥ ΛΙΟΝΤΑΡΙΟΥ" (σαν αυτό που ΜΟΝΟ ο πρωταθλητής φορά σε σήμα στο μανίκι των εμφανίσεων όλη τη σεζόν) όχι μόνο νίκησε την -πιο φορμαρισμένη και στο καλύτερο μομέντουμ σε όλη την Πρέμιερ- Λίβερπουλ, όχι μόνο της προκάλεσε την 1η φετινή της ήττα στο πρωτάθλημα -κάτι σαν "ρεβάνς" για την ακριβώς αντίστοιχη περσινή της ήττα στο Άνφιλντ- αλλά καρπώθηκε κι όλο το τρίποντο "επιστρέφοντας" μέσα σε οκτώ λεπτά από την ισοφάριση του 64ου λεπτού.

Τώρα, τι είναι αυτό που κρατά την Λίβερπουλ στη θέση του 1ου φαβορί μετά τα... χθεσινά; Μα η παράσταση "ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ 4 ΗΜΕΡΕΣ", που ανέβασε επι σκηνής (γήπεδο) ο θίασος (ομάδα) του σκηνοθέτη (κόουτς) Πεπ απ' την 22α έως την 26η Δεκάμβρη...

Σίγουρα, αυτός ξέρει καλύτερα.

'Ομως, με την Κρίσταλ Πάλας δεν ξεκίνησαν -αν και υπήρχαν στον πάγκο- ΚΑΙ ο Αγκουέρο ΚΑΙ ο Ντε Μπρόινε. Μάλιστα μπήκαν ως αλλαγές (46΄κι 62΄αντίστοιχα), αποδεικνύοντας αυτό που όλοι γνωρίζουμε στο ποδόσφαιρο -πόσο μάλλον στο... αγγλικό- ότι όσοι είναι στον πάγκο, σε κάθε αγώνα, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ πρέπει να είναι έτοιμοι και να παίξουν. Κι όμως...

Θυμίζω ότι η Σίτι σε αυτό το ματς βίωσε για πρώτη φορά την οδυνηρή απουσία του μοναδικού παίκτη που δεν έχει αντικαταστάτη στο ρόστερ της: του Φερναντίνιο! Ο Στόουνς ως "αντ΄αυτού" και απέτυχε και έλειψε από την άμυνα. Που τον τελευταίο μήνα άλλαζε διαρκώς (ως 4άδα).

Και με την Λέστερ;

Πάλι Σίλβα και Ντε Μπρόινε... χώρια, με τον 2ο αλλαγή του 1ου στο70΄!!! Συν το πείραμα του Γκιντογκάν (σίγουρα ό,τι πιο κοντινό στο ρόστερ) ως αντι-Φερναντίνιο, που (πάλι) δεν βγήκε. Αποτέλεσμα, παρά το 0-1 του Μπερνάρντο στο 14΄, η ισοφάριση μέσα σε 5΄και τελικά η (νέα) ήττα.

Σαφώς και χρειάστηκαν -και στα 2 ματς- 2 γκολ για... βραβείο ( Τάουνσεντ 1-2 στο 35', και Ολμπράιτον 1-1 στο 19, αντίστοιχα).

Σίγουρα επέδρασε κι η απουσία του (εξαιρετικού στην αρχή της σεζόν) Μεντί, αφού ούτε ο Ντελφ, ούτε ο Ζιντσένκο είναι (παρότι αριστεροπόδαροι) μπακ.

Όμως, η διστακτικότητα - ή η ανετοιμότητα, αν θέλετε- του Πεπ, να αποκτήσει χαφ για "αντι-Φερναντίνιο" όταν έχασε τον Ζορζίνιο, που πήγε με τον Σάρι στην Τσέλσι, όπως κι η διστακτικότητά του στο να βάλει νωρίτερα στην εξίσωση τον Ντανίλο, έναν ΚΑΝΟΝΙΚΟ μπακ που όταν αποκτήθηκε (από την Ρεάλ, θυμίζω) ο ίδιος έλεγε πως τον υπολόγιζε ως 2η λύση ΚΑΙ για τις 2 ΠΛΕΥΡΕΣ, κόστισαν πάρα πολύ.

Προσθέστε όλα αυτά μαζί και θα καταλάβετε γιατί η ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ Σίτι Αυγούστου- Νοεμβρίου έδειχνε τόσο αδύναμη τον τελευταίο μήνα.

Μέχρι χθες το βράδυ, που (έδειξε ότι) επέστρεψε!

Υ.Γ. Σαφώς και μία νίκη επί της Λίβερπουλ ΔΕΝ φτάνει. Όμως είναι μια καλή αρχή...

Υ.Γ.1 Στις 3/1/2012, το 3-0 επί της Λίβερπουλ πάλι, είχε σηματοδοτήσει την αντεπίθεση τίτλου. Κι όπως είπε προχθές κι ο Κομπανί, " το έχουμε κάνει και το 2012 από -8 βαθμούς σε... 6 αγωνιστικές".

Υ.Γ.2 Να ακούτε τον... Φορτούνη, όταν μιλάει στον Sport24 radio. Κάτι παραπάνω ξέρει!

Photo credits: AP Photo/Dave Thompson