Ένα από τα μεγάλα τηλεοπτικάprojectsτης φετινής σεζόν, πάντα σε ελληνικό επίπεδο, θα είναι οι "8 λέξεις" του Αντρέα Γεωργίου. Η σειρά ήδη έχει κάνει πρεμιέρα και έχει… εντυπωσιάσει. Στο μπασκετικό κομμάτι τοprojectπου αναμένεται να τραβήξει πάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας θα είναι τα "8 δευτερόλεπτα" του Αργύρη Πεδουλάκη.

Από την πρώτη στιγμή που ο Έλληνας τεχνικό επέστρεψε στον πάγκο του Παναθηναϊκού ήταν ξεκάθαρο πως η φιλοσοφία του ήταν παντελώς διαφορετική απ’ αυτή που τον είχαμε μάθει. Απ' αυτή που τον είχαμε συνηθίσει. Σαφώς και η άμυνα θα παίζει και πάλι πρωτεύοντα ρόλο (και θα εξηγήσουμε παρακάτω γιατί και κόντρα στην Ούνιξ τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά), αλλά η επίθεση είναι αυτή που θα κάνει την διαφορά. Άλλωστε η αλήθεια είναι πως ο "Άρτζι" και να ήθελε να κάνει διαφορετικά δεν θα μπορούσε με τους παίκτες που έχει στην διάθεσή του.

Ο Παναθηναϊκός απόψε το βράδυ έκανε τα… τηλεοπτικά του αποκαλυπτήρια, δίνοντας το πρώτο επίσημο και πιο δυνατό φιλικό μέχρι στιγμής. Απέναντι στην Ούνιξ του Δημήτρη Πρίφτη. Και το ταμείο του φιλικού δεν είναι απλά θετικό. Είναι θετικότατο. Η ομάδα του "τριφυλλιού" έδειξε μεγάλη διάθεση να τρέξει το γήπεδο και να βρει σκορ στα πρώτα 8 δεύτερα των επιθέσεών του. Αυτό θέλει ο Πεδουλάκης. Αυτό θέλουν και οι παίκτες του. Κάτι που ήταν ολοφάνερο από το παιχνίδι τους. Στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ο Παναθηναϊκός έδειξε να έχει καλές επιστροφές, πολύ καλά τρεξίματα και συνεχή κίνηση χωρίς την μπάλα.

"ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ" ΜΕ ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Μεγάλος πρωταγωνιστής δεν ήταν άλλος από τον Τζίμερ Φριντέτ. Πολλά ακούσαμε πριν έρθει, πολλά διαβάσαμε, πολλά είδαμε μέσω τουyoutube. Η αλήθεια είναι πως πάνω-κάτω και ο τελευταίος… γνώστης τηςJimmer…mania ήξερε τι να περιμένει, αλλά όπως και να το κάνουμε είναι διαφορετικό να το βλέπεις από κοντά. Ο άνθρωπος είναι ο… ορισμός του "Δολοφόνος με αγγελικό πρόσωπο".

Την βάζει από παντού (2/3 βολές, 7/10 δίποντα και 5/8 τρίποντα είχε κόντρα στην Ούνιξ) με οποιονδήποτε τρόπο υπό οποιαδήποτε κατάσταση και δεν σταματάει να γελάει. "Δολοφόνος" έξω από το τρίποντο (ακόμα και από το τρίμετρο του βόλεϊ), όντας παράλληλα εξαιρετικός και στοdrive. Ο τρόπος με τον οποίο προστατεύει την μπάλα με το κορμί του μέχρι να φτάσει στο αντίπαλο καλάθι (ή να εκτελέσει με φλότερ) είναι… παροιμιώδης και δυσκολεύει αφάνταστα τον αντίπαλο αμυντικό να τον ανακόψει. Οποιοσδήποτε άλλος παίκτης του ύψους του Φριντέτ και του τρόπου με τον οποίο πάει στο μπάσιμο (αφήνει την μπάλα από πολύ χαμηλά) θα έτρωγε την μία τάπα μετά την άλλη. Ο Φριντέτ όχι.

Την ίδια ώρα λόγω του ότι ξέρει πολλά… κιλά μπάσκετ, πρόλαβε να αποδείξει ότι μπορεί να πασάρει ανά πάσα στιγμή. Οι 6 ασίστ "μιλούν" από μόνες τους... Όπως από μόνα του "μιλάνε" και τα 6 κλεψίματα που έγραψε η στατιστική. Ο Φριντέτ μπορεί να μην είναι ο αμυντικός "εξολοθρευτής", αλλά το μπασκετικό του μυαλό και η αίσθηση του χώρου που έχει στο παιχνίδι του τον βοηθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό.

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ… ΡΑΪΣ

Η αλήθεια είναι ότι η φανταστική απόδοση του Φριντέτ επισκίασε την εξίσου φανταστική απόδοση του Ταιρίς Ράις. Ο Αμερικάνοςpointguardφαίνεται πως είναι το κομμάτι που έλειπε τόσα χρόνια από τον Παναθηναϊκό. Ο παίκτης που θα συμπληρώσει ιδανικά τον Νικ Καλάθη. Ο Ράις μοιάζει να έχει αποδεχτεί τον ρόλο του δημιουργού, έχοντας αφήσει ένα βήμα πίσω του τον ρόλο του «εκτελεστή». Και καλά κάνει, αφού κόντρα στην Ούνιξ απέδειξε ότι μπορεί να περάσει την μπάλα από όλες τις τρύπες. Ο Ράις τελείωσε τον αγώνα με 7 πόντους, 5 ριμπάουντ και 11 ασίστ, με τον Καλάθη να βλέπει ότι πλέον έχει δίπλα του έναν παίκτη που μπορούν να κάνουν παρέα… παππάδες, αλλά παράλληλα ίσως και να… αγχώνεται και λίγο. Καλό είναι αυτό!

Την ίδια ώρα ο Ουέσλι Τζόνσον δείχνει σε κάθε φιλικό πως…ξεχειλίζει από μπασκετική ποιότητα και μπασκετικόIQ, ενώ ο Ντεσόν Τόμας "κουβαλώντας" την περσινή πολύ καλή του σεζόν, μοιάζει ακόμα καλύτερος. Για την ιστορία ο πρώτος είχε 16 πόντους (6/10 δίποντα) και ο δεύτερος 20 πόντους με ¾ τρίποντα και 4 ριμπάουντ. Θετική η επανεμφάνιση του Παπαγιάννη και η διάθεση του Μήτογλου.

Όμως στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού υπήρχαν και… μελανά σημεία. Στο τέλος οι "πράσινοι" μπορεί να δέχθηκαν μόλις 76 πόντους αλλά η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν αμυντικά κενά. Λογικά, βέβαια, για την εποχή αλλά και για το γεγονός πως απουσιάζουν από την ομάδα δύο εκ των βασικότερων κολώνων του αμυντικού της παιχνιδιού. Καλάθης και Παπαπέτρου. Ουάλι και Μπέντιλ ήταν τελείως εκτός ρυθμού αγώνα (δεν ανησυχεί κανέναν, μιας και ακόμα είναι πολύ νωρίς), ενώ προβληματικός αποδείχθηκε ο Παναθηναϊκός απέναντι στην άμυνα ζώνης του Πρίφτη. Οι "πράσινοι" προσπάθησαν να κυκλοφορήσουν σωστά την μπάλα, αλλά οι επιλογές τους στην τελική προσπάθεια ήταν κακές. Βέβαια και ο Πεδουλάκης δεν έκανε κάτι για να.. βοηθήσει, γιατί ήθελε να δει τους παίκτες του να βρίσκουν την λύση μόνοι τους.

ΥΓ1: Όλα τα παραπάνω αποτελούν συμπεράσματα από το πρώτο δυνατό φιλικό που έδωσε ο Παναθηναϊκός και είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε. Τίποτα περισσότερο. Το δείγμα είναι εξαιρετικά… μικρό, αλλά κάποια πράγματα είναι ολοφάνερα.

ΥΓ2: Ο Παππάς είναι μια χαρά από ιατρικής απόψεως αλλά χρειάζεται τον χρόνο του για να επανέλθει και…εγκεφαλικά. Το να επιστρέφεις μετά από ένα χειρουργείο χιαστών είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Το να επιστρέφεις από δεύτερο χειρουργείο είναι "βουνό". Αλλά είναι τόσο "τσόγλανος" (μπασκετικά) που σε λίγο καιρό θα είναι ακόμα πιο δυνατός.

Photo credits: Eurokinissi