Θα μπορούσε να είχε υποστεί την πρώτη ήττα στην Τρίπολη ο Παναθηναϊκός. Εκεί όπου ήταν κατώτερος από τον αντίπαλό του και έμεινε όρθιος χάρη στον Σωκράτη Διούδη και την πίεση του τελευταίου δεκάλεπτου. Ηττήθηκε χθες στην Τούμπα, όπως ήταν το απολύτως λογικό.

Ήταν απολύτως αναμενόμενο, όχι μόνο λόγω της τεράστιας διαφοράς ποιότητας και «βάθους» στον πάγκο, αλλά και λόγω τουtimingστο οποίο βρήκε τον "Δικέφαλο" και της λανθασμένης επιλογής του Γιώργου Δώνη στην ανάπαυλα, όταν θα μπορούσε να έχει διεκδικήσει την παρτίδα. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να αναρωτηθεί γιατί ο ΠΑΟΚ έκανε την καλύτερη εμφάνισή του εφέτος εναντίον του ιδίου, στο δεύτερο ημίχρονο...

Ο ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ

Είχε επισημανθεί ότι η εμφάνιση και η ήττα του Δικέφαλου από τη Βίντι ήταν ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να τύχει στον Παναθηναϊκό πριν από το χθεσινό ματς. Τα αντανακλαστικά ενός οργανισμού που νόμιζε ότι ήταν καλύτερος απ’ αυτό που είναι στην πραγματικότητα ενεργοποιήθηκαν στο κατάλληλο για τον ΠΑΟΚ και στο χειρότερο για τον Παναθηναϊκό σημείο. Ο Λουτσέσκου ανέλαβε την ευθύνη για ό,τι συνέβη εναντίον της ουγγρικής ομάδας, παρότι με την ατάκα περί Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Σίτι εξακολουθεί να εξωτερικεύει ελαφρά έπαρση, σαν να θέλει να «διεκδικήσει» από ταmediaτις «τιμές» που (θεωρεί ότι) δεν του αποδίδονται για την πορεία της ομάδας του…

Το ματς με το Βίντι το έχασαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ, αλλά έβαλε και ο Λουτσέσκου το χεράκι του. Το ματς με τον ΠΑΟΚ το έχασαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού, αλλά έβαλε και ο Δώνης το χεράκι του. Η διαφορά είναι η εξής: οι παίκτες του Παναθηναϊκού είναι ποιοτικά κατώτεροι των παικτών του Δικέφαλου. Αυτό πρέπει να το έχουμε σταθερά στο μυαλό μας. Πολλοί εξ αυτών δεν είναι καλύτεροι από ορισμένους παίκτες του Ατρόμητου, του Αστέρα, του Πανιώνιου, του Άρη, της Ξάνθης. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δεν είναι "πλαστή" η πραγματικότητα που διαμορφώθηκε από τα αποτελέσματα του Τριφυλλιού στα πρώτα επτά ματς: έγιναν διαδοχικές υπερβάσεις για να μείνει ο Παναθηναϊκός αήττητος, χωρίς ασφαλώς να έχει αντιμετωπίσει ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Ατρόμητο, Άρη.

Μάθημα και "μέτρημα δυνατοτήτων" έχει λάβει και ο Δώνης από το χθεσινό ματς. Οι προπονητές δεν είναι αλάνθαστοι. Δεν είναι παντογνώστες, ούτε ακαδημαϊκοί του ποδοσφαίρου. Δοκιμάζουν πράγματα και μερικές φορές αποτυγχάνουν. Ό,τι συνέβη στο β' μέρος της χθεσινής αναμέτρησης δεν ακυρώνει ούτε κατ’ ελάχιστον τη σκληρή και άξια θαυμασμού δουλειά του Δώνη από την αρχή της σεζόν μ’ αυτό το καινούριο και νεανικό σύνολο.

ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΟΥ ΔΩΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΑΥΛΑ

Το βασικό σφάλμα του εντοπίζεται στην ανάπαυλα, αφού το 4-4-2 του «βγήκε» θεωρητικά στο α’ μέρος, εφόσον ο ΠΑΟΚ δεν πάτησε στην περιοχή και απείλησε μόνο με σέντρες προς τον «Πρίγιο». Σφάλμα, όχι διότι τροποποίησε το 4-4-2 σε 4-2-3-1, με Καμπετσή - Χατζηγιοβάνη στις πτέρυγες και τον Μπουζούκη πίσω από τον Μακέντα.

Αλλά διότι έδειξε ότι δεν είχε «διαβάσει» σωστά τα τεράστια προβλήματα του Παναθηναϊκού στη μεσαία γραμμή. Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν στο ημίχρονο α) είτε τρίτο στόπερ αντί του Καμπετσή ώστε να πάρουν ανάσες/μέτρα σε 3-4-3 οι Κουλιμπαλί - Ινσούα, να παίξουν μεταξύ των γραμμών πιο "κεντρικά" οι Χατζηγιοβάνης - Μπουζούκης και να οχυρωθεί περισσότερο λόγω Πρίγιοβιτς το κέντρο της άμυνας β) είτε τον Χατζηθεοδωρίδη αντί του Καμπετσή σε 4-3-3 ώστε να «τσουλήσει» περισσότερο η μπάλα, να προσθέσει ένταση/μαρκαρίσματα στη μεσαία γραμμή και ταυτόχρονα να στηριχθεί ο Δώνης που είχε αρχίσει να χάνει τ’ αυγά και τα πασχάλια, εφόσον ο Κουρμπέλης δεν έπαιρνε μέτρα…

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΣΟΥΣ, ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥΣ

Δεν έκανε τίποτα από τα δύο. Ίσως να "παρασύρθηκε" από την εικόνα της ομάδας του στα πρώτα 30 λεπτά, όταν κατάφερε να κρατήσει τον ΠΑΟΚ μακριά από την περιοχή της. Ίσως να αντιμετώπισε το ματς ως μια «μαθησιακή διαδικασία», ως ένα «τεστ» με κέντρο βάρους όχι το θετικό αποτέλεσμα, αλλά τη "σκληραγώγηση" της ομάδας σε δύσκολες συνθήκες. Ίσως να εκτιμά ότι πλέον ο δικός του Παναθηναϊκός έχει περάσει οριστικά και αμετάκλητα το "safemode" των τριών στόπερ που δοκίμαζε όλο το καλοκαίρι στα φιλικά ματς και στα περισσότερα της εκκίνησης. Δεν του βγήκε, πάμε παρακάτω.

Αν συνειδητοποίησε ότι με αυτούς τους χαφ που διαθέτει, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να πάρει αποτέλεσμα με 4-4-2 και 4-2-3-1 στην Τούμπα εναντίον αυτού του ΠΑΟΚ, έχοντας και Καμπετσή και Μακέντα στην ενδεκάδα (χωρίς καθαρή κλασική ευκαιρία στο 90λετπο…), θα το δούμε προσεχώς. Και με την ΑΕΚ, αλλά κυρίως στο "Γ. Καραϊσκάκης". Διότι ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει χειρότερους χαφ από τον ΠΑΟΚ… Και το πρόβλημα του Παναθηναϊκού χθες δεν ήταν η απόδοση του τερματοφύλακα και των αμυντικών του…

ΜΕ ΔΥΟ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΕΚ!

Ο Παναθηναϊκός επιστρέφει από τη Θεσσαλονίκη έχοντας μετρήσει τις δυνατότητές του απέναντι σε μια ομάδα που δεν έχει χάσει βαθμό και έχει "καθαρίσει" όλα τα ντέρμπι. Επιστρέφει με μαθήματα τα οποία θα δούμε στο μέλλον αν και πώς θα τα αξιοποιήσει. Τόσο ο προπονητής, όσο και οι παίκτες. Επιστρέφει και με μεγάλο μειονέκτημα ενόψει του σαββατιάτικου αγώνα εναντίον της ΑΕΚ.

Θα παίξει ουσιαστικά με δύο προπονήσεις (Τετάρτη – Πέμπτη), μετά τη σημερινή "αποκατάσταση" και το "χαλάρωμα" της Παρασκευής, έχοντας καταθέσει τόνους ενέργειας σε ματς με τρελό ρυθμό και ένταση για τα δεδομένα της Σούπερ Λίγκας. Και θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια ομάδα με πολύ μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο (δεδομένης πλέον και της ετοιμότητας των Πόνσε - Μπογέ), η οποία έχει την πολυτέλεια στο ματς Κυπέλλου με τον Απόλλωνα Λάρισας να χρησιμοποιήσει παίκτες οι οποίοι δεν θα αγωνιστούν εναντίον των Πράσινων στο ΟΑΚΑ…

Υ.Γ. Ο Δανός Γενς Μάαε το παράκανε. Χάρισε τουλάχιστον τέσσερις κίτρινες κάρτες σε παίκτες και των δύο ομάδων, ίσως θέλοντας να δείξει ότι είναι ικανός να βγάλει το ντέρμπι χωρίς τιμωρία! Έβγαλε την πρώτη κίτρινη στο 79’ (Κάτσε) για αγκωνιά (σωστή) και έπαιξε στο «όριο» του τραυματισμού κάποιου παίκτη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είδαμε «βρώμικα» μαρκαρίσματα χωρίς σεβασμό στον αντίπαλο. Το θετικό στη διαιτησία του Δανού ήταν ότι ακολούθησε την ίδια πολιτική στον τρόπο που σφύριζε από το 1' έως το 90', ανεξάρτητα από το χρώμα της φανέλας των δύο ομάδων και από το σκορ. Το αρνητικό είναι ότι οι παίκτες ακριβώς για τα ίδια μαρκαρίσματα που έκαναν χθες σε κάποιο μελλοντικό ματς με Έλληνα ρέφερι θα δεχθούν πολλές κίτρινες ή και κόκκινες κάρτες. Ακριβώς για τα ίδια μαρκαρίσματα!

Ο υποτιμημένος Έλληνας διαιτητής χρειάζεται τέσσερα πράγματα: α) σωστή, συνεπή, αδιάλειπτη εκπαίδευση, β) "μπράβο", αλλά και τιμωρίες όταν πρέπει γ) προστασία από το όποιο "περιβάλλον" δ) αίσθηση αξιοκρατίας από την ΚΕΔ. Μιλάμε για διαιτητές οι οποίοι θέλουν να κάνουν καριέρα με την αξία τους, όχι για διαιτητές οι οποίοι θέλουν να τα έχουν καλά με τον εκάστοτε «ισχυρό», θεωρώντας ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα φτάσουν ψηλά.

Και το μεγαλύτερο κατόρθωμα μεUEFA/FIFA - παρά τα αμέτρητα λάθη διαιτητών - είναι ότι σταδιακά (και με τους ορισμούς ξένων) έχουν περάσει το μήνυμα πως δεν επηρεάζονται από κανέναν. Παρότι πολλοί προσπάθησαν και συνεχίζουν να προσπαθούν, ο καθένας με τον τρόπο του να επηρεάσει τους "Ευρωπαίους".