Δεν… έθελξε χθες ο Παναθηναϊκός. Αν εξαιρέσει κάποιος το πρώτο 15λεπτο, όταν είχε κλείσει τον Πανιώνιο στα καρέ του (δύο ευκαιρίες και ένα δοκάρι σε πλασέ του Καμπετσή με καταπληκτική απόκρουση του γενικά ασταθούς Κότνικ) δεν "έβγαλε μάτια".

Ειδικά στο β΄ημίχρονο δεν δημιούργησε πολλές προϋποθέσεις για γκολ. Όμως το πήρε το ματς με την ραγδαία αναπτυσσόμενη ωριμότητα αυτού του καινούριου συνόλου.

ΤΟ ΠΗΡΕ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

Τι σημαίνει ωριμότητα; Όλα αυτά που κατέθεσε στο γήπεδο κατά τη διάρκεια του β΄45λεπτου, σε ματς που "δεν του πήγε" στο α' μέρος, όταν θα μπορούσε να προηγείται 2-0 στο 10' (ακριβώς αντίστροφα από το ματς στην Τρίπολη…).

- Δεν πούλησε μπάλες, δεν έκανε ατομικά σφάλματα στην άμυνα.

- Δεν κινδύνευσε σε αντεπιθέσεις του Πανιωνίου.

- Εδραίωσε την κυριαρχία του στη μεσαία γραμμή με καλή κυκλοφορία της μπάλας, στην οποία βοήθησε η αλλαγή Χατζηθεοδωρίδη/Καμπετσή και το "άπλωμα" στο πλάτος του γηπέδου.

- Δεν κατέφυγε σε βεβιασμένες ενέργειες/κινήσεις, σε γιόμες και "τρέλες" με ατομικές προσπάθειες.

- Έψαξε το γκολ με υπομονή, με συνεργασίες, με passing game.

- Εψαξε το γκολ και με κάθετες πάσες και με σουτ εκτός περιοχής και με κομπίνες στις στατικές φάσεις, προσπαθώντας να αξιοποιήσει το παραμικρό λάθος του αντιπάλου.

- Είχε συνοχή, καλά τρεξίματα και αλληλοκαλύψεις.

Όλα αυτά, μετά από ένα 25λεπτο (20'-45') στο οποίο ο Πανιώνιος αφού "ανέπνευσε" και είχε πάρει μέτρα στο γήπεδο, είχε ισορροπήσει απόλυτα το ματς, είχε χάσει δύο ευκαιρίες από το 35' έως το 42' (Μασούρας – Ντουρμισάι), δεν κινδύνευε και έδειχνε ικανός να διεκδικήσει με πολλές πιθανότητες θετικό αποτέλεσμα στο β' μέρος. Δεν είχε, όμως, ούτε το σθένος που είχε επιδείξει ο Παναθηναϊκός στην Τρίπολη για να "γυρίσει" ένα χαμένο ματς, ούτε το πάθος που κατέθεσαν οι Πράσινοι εναντίον του Αστέρα μετά το 75'.

Ο Δώνης είχε μελετήσει σωστά την τετράδα Κεϊτά - Σπιριντόνοβιτς - Μασούρα - Ντουρμισάι, κατάφερε να περιορίσει τους δύο πρώτους και να εξουδετερώσει στο β' μέρος τους δύο επιθετικούς και αυτό που ζητούσε ήταν υπομονή και προσήλωση. Συγκέντρωση ζητούσε: για τη μία στιγμή, για το ένα μέτρο, για ένα άλμα, πάθος για μία μονομαχία, μια διεκδίκηση, ένα τάκλιν, ένα σπριντ. Τα πήρε όλα αυτά από τους παίκτες του. Δεν πήρε φαντεζί προσπάθειες και ένα τσουβάλι ευκαιρίες αυτή τη φορά. Όμως παιχνίδι με παιχνίδι και υπό διαφορετικές συνθήκες, αυτό το σύνολο δείχνει ότι μεστώνει πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι περιμέναμε.

"Γύρισε" τα ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Αστέρα, νίκησε τον Πανιώνιο, άφησε πίσω του τις εύκολες νίκες επί Λαμίας, ΑΕΛ, Λεβαδειακού και την πρεμιέρα στην Ξάνθη.

"ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ…"

Σημαντικότερο όλων; " Είναι τα καλύτερα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού εδώ και πολλά χρόνια" μου έλεγε άνθρωπος που… τα έχει ζήσει για τα καλά αυτά τα αποδυτήρια. Δεν έχει ξένους – "βεντέτες" αυτή η ομάδα. Και δεν έχει "περίεργους" Έλληνες. Είναι team players οι μεγαλύτεροι: Κουρμπέλης – Κολοβέτσιος – Δώνης – Διούδης. Το γουστάρουν αυτό που ζουν οι μεγαλύτεροι ξένοι: Κουλιμπαλί – Ινσούα – Γιόχανσον και ασφαλώς ο Μακέντα. Το χαίρονται οι πιτσιρικάδες, είτε παίζουν λίγο, είτε περισσότερο. Δεν γκρινιάζουν (τουλάχιστον "φωναχτά" ώστε να δημιουργήσουν πρόβλημα) όσοι μένουν στον πάγκο ή στην εξέδρα. Κι αν εξαιρέσει κάποιος την περίεργη υπόθεση του Κάτσε που από την εκκίνηση της σεζόν δεν έχει βρει καλή χημεία στο Τριφύλλι (πάλι εκτός 18άδας αν και είχε προπονηθεί δίχως προβλήματα), άλλο "αγκαθάκι" δεν φαίνεται να υφίσταται.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΑ ΝΤΕΡΜΠΙ

"Τρούπωσε" γρήγορα στην πεντάδα ο Παναθηναϊκός κι ας κουβαλάει το "-6". Αν η διοίκηση Αλαφούζου έκανε πέρυσι αυτό άρχισε να κάνει από τον Μάιο (δηλαδή να διακανονίζει και να πληρώνει χρέη), ο Παναθηναϊκός θα ήταν στη δεύτερη θέση. Δεν θα έπαιρνε- δεν θα πάρει το πρωτάθλημα. Όμως θα υπήρχε φανταχτερή μπροστά του η προοπτική του Europa League. Tώρα, το μόνο που υπάρχει είναι η ελάχιστη πιθανότητα να δεχθεί η UEFA άρση του αποκλεισμού για έναν χρόνο και η πιο ρεαλιστική προσέγγιση, απλώς της «διαγραφής» της ποινής, αν τελικά ο Παναθηναϊκός καταφέρει να τερματίσει εντός της πεντάδας, ώστε να έχει δικαίωμα για Ευρώπη από την επόμενη σεζόν.

Ακόμη είναι νωρίς. Ο Ατρόμητος δείχνει… Ατρόμητος, ο Αστέρας έχει πολύ καλύτερο σύνολο απ’ αυτό που δείχνει η βαθμολογική θέση του, ο Πανιώνιος είναι πάντα υπολογίσιμος, Ξάνθη και Παναιτωλικός δεν έχουν ξεκινήσει άσχημα… Μα τα ντέρμπι θα δείξουν πολλά γι’ αυτόν τον Παναθηναϊκό. Αν το καλοσκεφτούμε, δεν έχει να χάσει πολλά. Παρεκτός και φύγει με 3-4άρες από Τούμπα ή "Γ. Καραϊσκάκης" ή ηττηθεί εύκολα από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ το επόμενο Σάββατο, μετά τη δοκιμασία της προσεχούς Δευτέρας στην Τούμπα. Οι διεκδικητές του τίτλου θα έχουν το βάρος και το "πρέπει". Ο Παναθηναϊκός θα είναι το σαφές αουτσάιντερ. Μα πέραν τούτου, έχει πλέον τη γοητεία του να τον δούμε και στα πολύ δύσκολα. Κεντρίζει το ενδιαφέρον (εκτός από τη συμπάθεια) και των "ουδέτερων" ο Παναθηναϊκός και επειδή δεν θεωρείται "απειλή" από τους τρεις μνηστήρες του πρωταθλήματος, κερδίζει πλέον και τον σεβασμό και την εκτίμησή τους, χωρίς να προκαλεί μίση και πάθη. Δίχως να ερεθίζει τους οπαδικούς νευρώνες τους…

ΕΒΑΛΕ ΑΛΑΤΟΠΙΠΕΡΟ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Σε κάθε περίπτωση, αυτός ο Παναθηναϊκός έβαλε αλατοπίπερο στο πρωτάθλημα. Στην εκκίνηση τα βασικά ερωτήματα ήταν "θα αντέξει η ΑΕΚ;", "πότε θα δέσει ο νέος Ολυμπιακός;", "τι θα κάνει στα ντέρμπι και με το -2 στην πλάτη ο ΠΑΟΚ;", "πώς θα είναι ο Αρης και ο ΟΦΗ;", "πώς θα εμφανιστεί ο Ατρόμητος χωρίς Ουάρντα;". Πρόσθεσε πικάντικα μπαχαρικά στην εφετινή Λίγκα ο Παναθηναϊκός. "Μέχρι πού θα φτάσει, τι θα κάνει με τους ‘μεγάλους’;".

Ωραία είναι αυτά. Όπως και οι χοροί των πιτσιρικάδων μετά το τέλος του ματς με τον Πανιώνιο, η… πατρική κλωτσιά του Κολοβέτσιου στον σκόρερ Χατζηθεοδωρίδη, το κουτρουβάλιασμα του Κουλιμπαλί στο γρασίδι μαζί με τον νεαρό στο πανηγυρικό στιγμιότυπο λες και είναι μπέμπης που κυλιέται στις λάσπες, η πώρωση των Χατζηγιοβάνη – Μπουζούκη με τον συνομήλικό τους στο γρασίδι, κι άλλα πολλά. Κάποια στιγμή θα έρθει και η ήττα. Αναπόφευκτα. Από τις ήττες στη ζωή ωριμάζουμε όλοι. Θα είναι κι αυτή – όταν έρθει η στιγμή – μια ευκαιρία για ένα βήμα παραπάνω, για μια πίστα ωρίμανσης παρακάτω…

Υ.Γ. Προσοχή για τους επόμενους αντιπάλους. Τον "πάει" και η μπάλα τον εφετινό Παναθηναϊκό! Κι αν θα ήθελε κάποιος να υποτιμήσει την ποιότητα του ρόστερ του, απαγορεύεται η υποτίμηση της ποδοσφαιρικής "ρέντας"! Ξαναδείτε χθες το σουτ του Ντουρμισάι στο 42’ (ξυστά άουτ) και πώς η μπάλα αγγίζει την πλάτη του, αλλάζει ελαφρώς πορεία και καταλήγει στη γωνία του Κότνικ από την "οβίδα" του Χατζηθεοδωρίδη στο γκολ…