Πρωινό 17ης Νοεμβρίου 2018 και οι δύο κορυφαίες, πιο επιτυχημένες, πιο λαοφιλείς ομάδες του ελληνικού μπάσκετ, βρίσκονται σε μια πραγματικά πολύ δύσκολη κατάσταση. Επτά αγωνιστικές στο υψηλότερο επίπεδο ήταν αρκετές για να μας προσφέρουν ένα απίστευτο κοντράστ συναισθημάτων, με τον μεν Παναθηναϊκό να δείχνει στην Κωνσταντινούπολη άδειος από δυνάμεις και τον δε Ολυμπιακό να μοιάζει απίστευτα μπερδεμένος.

Όλα αυτά, λίγες ώρες πριν τη νέα μεταξύ τους μονομαχία για την 6η αγωνιστική της Basket League.

Δυο "πληγωμένα θηρία" με κακή ψυχολογία θα μπουν στο παρκέ του ΟΑΚΑ το απόγευμα της Κυριακής (18/11 στις 18:00) για να παλέψουν για το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς ενός πρωταθλήματος το οποίο εκείνοι θα διεκδικήσουν -εκτός απροόπτου- σε επτά μήνες. Ο Τσάβι Πασκουάλ δεν ξέρει τι άλλο να κάνει και έστειλε πολλάκις μήνυμα με τις χειρονομίες του στο Sinan Erdem Dome κι ο Ντέιβιντ Μπλατ θέλει παίκτες και προσπαθεί να λειτουργήσει με τον Βασίλη Σπανούλη σε δεύτερο ρόλο όπως ξεκάθαρα έδειξε απέναντι στη Φενέρμπαχτσε .

Υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ;

Μπορεί ο κόσμος να στηρίξει τις δύο ομάδες και να τις βοηθήσει να ορθοποδήσουν;

Είναι οι δύο διοικήσεις έτοιμες να αφήσουν -έστω σε δεύτερο πλάνο- τον μεταξύ τους "πόλεμο" ανακοινώσεων και αγωγών για να τις ενισχύσουν εν όψει της εξουθενωτικής συνέχειας;

ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ

Καταντά κουραστικό να το γράφουμε ξανά και ξανά, όμως ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να έχει τα προβλήματα που οι πάντες είχαν διακρίνει από τα φιλικά προετοιμασίας. Έχασε τον Κέι Σι Ρίβερς και δεν τον αντικατέστησε με σουτέρ, πήρε στη θέση του φιλόδοξου πυραυλοκίνητου Μάικ Τζέιμς έναν 35χρονο σκόρερ, έβαλε στη θέση του πρωτοκλασάτου Κρις Σίνγκλετον έναν ρολίστα κι επέμεινε στον Λούκας Λεκαβίτσιους ενώ ήξερε ότι ο Λιθουανός δεν μπορεί να λειτουργήσει ως οργανωτής.

Εχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες και οι πράσινοι πηγαίνουν συνεχώς προς τα πίσω. Δεν μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τους κορυφαίους ψηλούς της EuroLeague (Ταρίκ Μπλακ, Ντέβιν Μπούκερ, Μπράντον Ντέιβις, Άλεν Όμιτς, Μπράιαντ Ντάνστον τους έβαλαν στα καλάθια), ο Τζέιμς Γκιστ, ο Στεφάν Λάσμε, ο Ίαν Βουγιούκας κι ο Γιώργος Παπαγιάννης που έμεινε χθες εκτός δωδεκάδας δεν κάνουν έναν πρωτοκλασάτο σέντερ και όσο κι αν προσπαθεί ο Πασκουάλ να τους δώσει ρυθμό, δεν τα καταφέρνει με αποτέλεσμα η άμυνα στην καρδιά της ρακέτας να είναι κακή (22/29 είχε η Αναντολού Εφές!) και οι βοήθειες στην επίθεση ελάχιστες.

Την ίδια ώρα, ο Ντεσόν Τόμας έχει εκλάμψεις και τίποτα περισσότερο, ο Ματ Λοτζέσκι μικρά καλά διαστήματα, ο Ντίνος Μήτογλου έχει χάσει τον ρόλο και τα λεπτά του στα τελευταία τρία ματς, ο Νίκος Παππάς δεν παίρνει ευκαιρίες κι ο Νικ Καλάθης έχει ξεμείνει να παλεύει μόνος για όλους σε δημιουργία, άμυνα, σκοράρισμα. Δεν πρέπει να προβληματίζουν τα ποσοστά του διεθνή γκαρντ (44% στα δίποντα, 22% στα τρίποντα), καθώς είναι υπερβολικά πολλά τα σουτ που παίρνει όταν η επίθεση κολλάει και η μπάλα επιστρέφει στα χέρια του. Δεν τον νοιάζει να χαλάσει τα ποσοστά του, δεν βρίσκει σουτέρ γύρω του για να πασάρει, δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του.

Ήταν πάρα πολλές οι στιγμές που ο Τσάβι Πασκουάλ σήκωνε τα χέρια στην Κωνσταντινούπολη σε στυλ "ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ" κι αυτό είναι ίσως ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί αυτή την εποχή σε μια ομάδα του επιπέδου του Παναθηναϊκού. " Δεν φταίνε τα τρίποντα, έχουμε πολλά πράγματα που μας προβληματίζουν" είπε με τη σειρά του ο Ινίγο Θορθάνο, ο άμεσος συνεργάτης του Καταλανού και μάλλον έχει δίκιο. Είναι πολλές και σημαντικές οι αδυναμίες των πρασίνων και πλέον οι αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος δεν μπορούν να είναι κριτήριο. Η ανικανότητά τους να κερδίσουν εκτός έδρας είναι παρομοιώδης (το διπλό στη Μπουντούτσνοστ ΔΕΝ είναι αποτέλεσμα για το οποίο πρέπει να πανηγυρίζει ομάδα που στοχεύει στην οκτάδα) και ουδείς μπορεί να βρει αντίδοτο.

Σε αυτή τη φάση της σεζόν, ο Πασκουάλ πρέπει να κυνηγήσει ένα πράγμα. Να πάρει τα εντός έδρας ματς. Ο κόσμος πρέπει να υποστηρίξει τον Παναθηναϊκό περισσότερο από ποτέ, το ΟΑΚΑ μοιάζει να είναι το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να δώσει ώθηση στους Πρωταθλητές Ελλάδας όσο οι Λάνγκφορντ, Λοτζέσκι, Τόμας, Γκιστ, Λάσμε δεν μπορούν να σταθεροποιήσουν την απόδοσή τους. Εκτός αν προκύψει ενίσχυση με έναν σουτέρ ή έναν ψηλό. Για να έρθει, βέβαια, σέντερ θα πρέπει κάποιος να αποχωρήσει ή να μείνει οριστικά εκτός ροτέισον. Κι αυτό δεν θα μπορεί να το "χωνέψει" εύκολα κάποιος των των τεσσάρων ψηλών του Παναθηναϊκού.

ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΤΟΥ ΜΠΛΑΤ ΜΕ ΤΟΝ ΣΠΑΝΟΥΛΗ

Οι εκτός έδρας νίκες επί της Χίμκι (1-6 πλέον) και της Μπασκόνια (2-5) ενθουσίασαν τον κόσμο του Ολυμπιακού , ωστόσο η κατάσταση άλλαξε γρήγορα για τους Πειραιώτες που στα τελευταία πέντε παιχνίδια μετρούν τέσσερις ήττες από την Αρμάνι Μιλάνο (εντός), την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (εκτός), τον Παναθηναϊκό (εκτός) και τη Φενέρμπαχτσε (εντός). Κι αν τα "ζητήματα" που έχει να αντιμετωπίσει ο Ντέιβιντ Μπλατ είναι πολλά (θα αναλυθούν παρακάτω), ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε τις τελευταίες φάσεις του ντέρμπι με τους Τούρκους σηκώνει αρκετή συζήτηση.

Ο κόουτς του Ολυμπιακού έβγαλε τον Σπανούλη από το παρκέ 4:20 πριν το φινάλε και δεν τον χρησιμοποίησε ποτέ ξανά. Ο "Kill-Bill" έμεινε στον πάγκο ανήμπορος να βοηθήσει -σε μια ούτως ή άλλως ατομικά κακή για εκείνον βραδιά- σίγουρα περίμενε ότι θα γυρίσει για το τελευταίο λεπτό, έστω για τα τελευταία επτά δευτερόλεπτα. Και όμως, ο Μπλατ τον κράτησε εκτός, επέλεξε τους Γουίλιαμς-Γκος, Τουπάν, Παπανικολάου, Πρίντεζη, Μιλουτίνοβ και έδωσε το κρίσιμο σουτ στον Αμερικανό που έκανε καλή προσπάθεια και λίγο έλειψε να γίνει ο ήρωας της βραδιάς.

Ο Αμερικανοισραηλινός πήρε μια απόφαση που μπορεί να συζητηθεί για ώρες. " Αισθανόμουν καλά με τα ματσ-απ ήταν καλά για εμάς" ήταν η απάντησή του στην ερώτηση του Χρήστου Μιχαηλίδη του Sport24.gr που τον ρώτησε γιατί άφησε τον Σπανούλη εκτός crunch time.

Ο Μπλατ φαίνεται πως ήθελε να κρύψει τον αρχηγό του Ολυμπιακού στην άμυνα. Κατανοητό. Ήθελε να δει τι μπορούν να κάνουν οι υπόλοιποι χωρίς εκείνον στο παρκέ. Κι αυτό κατανοητό. Είναι όμως συζητήσιμη η μη χρησιμοποίησή του στα τελευταία επτά δευτερόλεπτα. Ο Μπλατ ήθελε να δώσει το σουτ στον Γουίλιαμς-Γκος, έπρεπε όμως να έχει στην πεντάδα και τον Σπανούλη κι ας τον άφηνε στη γωνία. Διαφορετική θα ήταν η αντιμετώπιση της Φενέρμπαχτσε με εκείνον στο παρκέ, διαφορετική με εκείνον στον πάγκο.

Θα έλειπε ποτέ ο... Κόμπι Μπράιαντ από την τελευταία επίθεση των Λέικερς; Θα έλειπε ποτέ ο Δημήτρης Διαμαντίδης από την τελευταία επίθεση του Παναθηναϊκού; Θα ήταν οι Σέρχιο Γιουλ, Νάντο Ντε Κολό, Κώστας Σλούκας στον πάγκο σε τέτοια φάση;

Ο Σπανούλης έχει χτίσει το μύθο του μέσα από μεγάλα σουτ, έχει χαρίσει τίτλους στον Ολυμπιακό με εκτελέσεις στο φινάλε, ο Ολυμπιακός του έδωσε νέο συμβόλαιο επειδή θεωρεί ότι μπορεί ακόμη να παίρνει από εκείνον τέτοιες φάσεις και όχι για όσα έκανε στο παρελθόν. Ακόμη κι αν ο Μπλατ δεν ήθελε να του δώσει το μεγάλο σουτ της νίκης, έπρεπε να τον έχει στο παρκέ, έστω στη γωνία. Καλώς επέλεξε να στείλει εκεί τον Αξέλ Τουπάν που έχει το corner three, καλώς επέλεξε τον Μιλουτίνοβ για τη διεκδίκηση του επιθετικού ριμπάουντ (ο Γουίλιαμς-Γκος μπορούσε να του δώσει την άλει-ουπ πάσα για το κάρφωμα, ο Ντουβερίογλου ήταν... εξουδετερωμένος γιατί περίμενε την εκτέλεση του Αμερικανού), καλώς επέλεξε να στείλει τη μπάλα στα χέρια του Αμερικανού που πήγε στο σημείο που ήθελε και μπορούσε να "αρπάξει" τη νίκη.

Στο τέλος της ημέρας, ο Ολυμπιακός δείχνει πως έχει ήδη μπει σε μια περίοδο "απογαλακτισμού" από τον κορυφαίο παίκτη στην ιστορία του τμήματος, με τον Ντέιβιντ Μπλατ να κάνει τη... δύσκολη δουλειά και να κρίνεται γι' αυτή. Το ερώτημα είναι πως θα αντιδράσει ο ίδιος ο παίκτης σε μια κατάσταση που δεν έχει ζήσει στο παρελθόν. Κι αν όντως έχει χάσει (ή χάνει) τον ρόλο του ανθρώπου που θα "κλείνει" τα ματς, ποιος είναι αυτός που θα πάρει τη σκυτάλη; Επίσης, αν όντως οι Πειραιώτες βρίσκονται σε διαδικασία "απογαλακτισμού", γιατί δεν την ξεκίνησαν από το καλοκαίρι αφήνοντάς τον να μετακομίσει σε μια κατάσταση που θα ταίριαζε περισσότερο στο στυλ του;

Από εκεί και πέρα, ο Γιώργος Πρίντεζης έκανε career-high σε χρόνο συμμετοχής απέναντι στη Φενέρμπαχτσε καθώς άγγιξε τα 37', την ώρα που ο Σάσα Βεζένκοβ έβλεπε ένα ψυχοφθόρο "DNP" δίπλα στο όνομά του. Ο Γιάνις Τίμα των τρομερών σκαμπανεβασμάτων έπεσε στα 7:29 μετά τη μεγάλη εμφάνιση στο ΟΑΚΑ, ο Αξέλ Τουπάν έπαιξε 11:50 για να δώσει το γωνιακό τρίποντο, ο Νίκολα Μιλουτίνοβ ήταν τρομερά μόνος στην καρδιά της ρακέτας, ο Ζακ ΛεΝτέι πήρε τέσσερα λεπτά και είδε τον Γιώργο Μπόγρη των περιορισμένων δυνατοτήτων στον ρόλο του backup σέντερ, ο Βαγγέλης Μάντζαρης συνέχισε στον άχαρο ρόλο του, ο Γιάνις Στρέλνιεκς είναι εκτός ρυθμού και πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό κι ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μια άβολη περίοδο/κατάσταση καθώς εν μέσω διαδοχικών δύσκολων (από πλευράς φυσικής καταπόνησης και ψυχολογικής επιβάρυνσης) αγώνων κυνηγά και αποτελέσματα.

Παναθηναϊκός εκτός έδρας, Μπάγερν Μονάχου εκτός έδρας και Ρεάλ Μαδρίτης εντός έδρας ακολουθούν χωρίς ανάσες και προπονήσεις, με τον Μπλατ να χρειάζεται οπωσδήποτε έναν ακόμη ποιοτικό γκαρντ και έναν ψηλό. Εκτός αν ο Μάντζαρης γίνει ξαφνικά "Έισι Λο" κι ο Αγραβάνης με την επιστροφή του μετατραπεί σε "Τζόι Ντόρσεϊ".

Όσα είπαμε, όσα γράψαμε, όσα συζητά ο μέσος φίλαθλος είναι δεδομένα που έχουν προκύψει μετά από επτά αγώνες. Το κλίμα και για τις δύο ομάδες μπορεί να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη, αυτή τη στιγμή όμως και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν σημαντικά προβλήματα. Οι πράσινοι χρειάζονται ένα φρεσκάρισμα, οι Πειραιώτες να αποκτήσουν χημεία, να συμβιβαστούν με τους ρόλους τους, να γίνουν συνεπείς. Ίσως το αυριανό ντέρμπι γίνει η αρχή για καλύτερες μέρες.

Για έναν, καθώς ο ηττημένος θα μπει σε ακόμη βαθύτερη κρίση με ακόμη πιο έντονες αναταράξεις.