LONGREADS

Μίλαν Τόμιτς: "Σε 2-3 χρόνια θα υπάρχει πολύ μεγαλο πρόβλημα στα γκαρντ"

Milan Tomi,   .   Athenaeum Grand Hotel.  20  2019.



: Sport24.gr /    Watkinson
Milan Tomi, . Athenaeum Grand Hotel. 20 2019. : Sport24.gr / Watkinson SPORT24.GR / WATKINSON

Η επιστροφή στο ΣΕΦ ως αντίπαλος και η βράβευση - αναγνώριση της προσφοράς του από την ΚΑΕ Ολυμπιακός. Τα συναισθήματα, η πρώτη επαφή με τους επί σειράς ετών συνεργάτες και το γραφείο του, που είναι κατειλημμένο. Ο Ερυθρός Αστέρας και οι πέντε διοργανώσεις, η επόμενη μέρα της EuroLeague και το παράδειγμα του Ολυμπιακού Β'. Ο Μίλαν Τόμιτς μιλάει στο Sport24.gr

Από την στιγμή που κατέκτησε την Aba Liga πριν από μερικούς μήνες, ο Ερυθρός Αστέρας πήρε το εισιτήριο για την EuroLeague. Οι ερυθρόλευκοι του Βελιγραδίου επέστρεψαν άμεσα στη διοργάνωση, με τον Μίλαν Τόμιτς να συνδυάζει την παρθενική σεζόν του ως πρώτος προπονητής (σε μόνιμη βάση πλέον) με τρεις τίτλους: Aba Liga, Serbian Super League και Aba Liga - Super Cup.

Κι από την στιγμή που βρίσκονται πάλι στην EuroLeague, ο 46χρονος τεχνικός είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει την ομάδα στην οποία έχει περάσει μισή (και βάλε) ζωή. Τον Ολυμπιακό. Πριν από το βράδυ της 24ης Μαρτίου 2020 όμως, οπότε οι δύο ομάδες θα βρεθούν αντιμέτωπες στο ΣΕΦ, τα είπαν σε φιλικό επίπεδο. Αρχικά στις 17 και εν συνεχεία στις 20 Σεπτεμβρίου. Στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα, η διοίκηση της ΚΑΕ Ολυμπιακός τον βράβευσε, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στον σύλλογο από το 1991 έως το 2018 -με δύο μικρά διαλείμματα το 2005 και το 2006.

Μία μέρα μετά την βράβευση και την αναβίωση όλων των μεγάλων στιγμών που έχει βιώσει στο Λιμάνι, είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής, ο Μίλαν Τόμιτς άνοιξε την καρδιά του στο Sport24.gr. Το ραντεβού δόθηκε στο ξενοδοχείο που διέμενε η αποστολή του Ερυθρού Αστέρα, με τον ίδιο να χαλαρώνει λίγο πριν μπει στο αεροπλάνο της επιστροφής για το Βελιγράδι.

Συνέντευξη στους Σπύρο Καβαλιεράτο & Αλέξανδρο Τρίγκα

Photo Credits: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

Η πρώτη ερώτηση που έγινε, ήταν η φυσιολογική. Πώς αισθάνθηκε για την βράβευση και τις τιμές που του απέδωσε η ΚΑΕ Ολυμπιακός μπροστά στο κοινό, που φώναξε ξανά ρυθμικά το όνομά του. Όπως έχει κάνει τόσες και τόσες φορές.

Επειδή οι απαντήσεις μου είναι πάντα αληθινές και ειλικρινείς δεν σου κρύβω το εξής: όταν φτάσαμε στην Αθήνα και πήγαμε για προπόνηση, μία μέρα πριν από το πρώτο φιλικό (σ.σ.: οι δύο ομάδες τέθηκαν αντιμέτωπες κεκλεισμένων των θυρών στις 17 Σεπτεμβρίου), αισθάνθηκα πολύ περίεργα. Είχα μια συγκεκριμένη εικόνα σαν ρουτίνα μου, για πόσα χρόνια. Που πήγαινα στο ΣΕΦ με το αυτοκίνητό μου, για τις προπονήσεις και τους αγώνες. Όλη αυτή η διαδρομή. Τώρα η μετάβαση έγινε με το λεωφορείο της ομάδας, από το ξενοδοχείο. Είχα την αίσθηση ότι ήμουν αντίπαλος πλέον. Δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια όλο αυτό. Ήταν πολύ περίεργο. Συγκίνηση. Πού είμαι, τι κάνω;

Milan Tomi,   .   Athenaeum Grand Hotel.    '   :  ,     .  20  2019.



: Sport24.gr /    Watkinson
Milan Tomi, . Athenaeum Grand Hotel. ' : , . 20 2019. : Sport24.gr / Watkinson SPORT24.GR / WATKINSON

- Μπήκες στα σωστά αποδυτήρια, ή την πάτησες;

Μπήκα στα σωστά αποδυτήρια, παρότι αντί να πάω γύρω γύρω, όπως πάνε οι φιλοξενούμενοι, πήγα από τον δρόμο που περνάει μπροστά από τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού. (γελάει) Στο γραφείο μου δεν πήγα, γιατί εργάζεται άλλος εκεί τώρα. Δεν υπήρχε λόγος. Όλα τα παιδιά της ομάδας και οι υπάλληλοι όμως, με υποδέχθηκαν και με έκαναν να νιώσω πολύ όμορφα. Μου θύμισαν τις στιγμές που περάσαμε μαζί, τόσο τις όμορφες όσο και τις άσχημες. Η φιλοξενία που απόλαυσα ήταν εξαιρετική.

- Είχες αντιμετωπίσει βέβαια άλλη μια φορά τον Ολυμπιακό, πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια. Με τη φανέλα του Κολοσσού, στο Βενετόκλειο.

Εκείνο ήταν άλλο. Ήταν πιο άμεσο και γρήγορο. Τώρα, έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος. Αγαπάω αυτή την ομάδα, έχω δώσει τα πάντα. Η αίσθηση είναι δεδομένα περίεργη. Όταν όμως κάνεις αυτή τη δουλειά, άλλο είναι η αγάπη κι άλλο ο επαγγελματισμός. Πρέπει να τα ξεχωρίζεις αυτά τα δύο, τουλάχιστον όταν είσαι αντίπαλος για σαράντα λεπτά. Η δουλειά είναι δουλειά.

- Ο κόσμος έχει στο μυαλό του τον Ολυμπιακό και τον Ερυθρό Αστέρα ως δύο έννοιες αρκετά ταυτόσημες, ίσως και λόγω του οπαδικού υποβάθρου και των ίδιων χρωμάτων. Είναι όντως έτσι;

Τα πράγματα είναι λίγο - πολύ ίδια. Από τη νοοτροπία μέχρι το πώς βλέπουν το άθλημα.

- Στην Ελλάδα όλοι μιλάμε για τα επεισόδια που γίνονται συχνά σε ντέρμπι στην Ελλάδα, είτε μιλάμε για ποδόσφαιρο είτε για μπάσκετ. Στη Σερβία είναι καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με το παρελθόν ή αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα; Σε ρωτάμε γιατί πριν από μερικούς μήνες, στη διάρκεια των τελικών της Aba Liga, τα επεισόδια ήταν πρώτο θέμα τόσο στη μία όσο και στην άλλη έδρα.

Σε αυτό το κομμάτι, πιστεύω ότι έχουν κάνει μεγάλη δουλειά. Δεν υπάρχουν πια οι φασαρίες που γίνονταν παλιά. Αυτό που έγινε στους τελικούς της Αδριατικής Λίγκας ήταν άσχημο. Στα δύο πρώτα παιχνίδια η ατμόσφαιρα ήταν κόσμια, κι όταν πήγαμε να παίξουμε στην Μπουντούτσνοστ έγινε αυτό που έγινε. Πιστεύω ότι γενικά έχουν κάνει καλή δουλειά, αυτό ήταν ένα άσχημο συμβάν. Θα σου το αιτιολογήσω με ένα παράδειγμα. Παίζουμε πρώτο ντέρμπι απέναντι στην Παρτιζάν, εκτός έδρας. Σε ένα γεμάτο γήπεδο με 7.000 φιλάθλους. Πάω να βγω από τη φυσούνα και βλέπω πίσω από τη μία μπασκέτα, τριάντα δικούς μας φιλάθλους. Χωρίς αστυνομία ή σεκιούριτι δίπλα τους. Ρωτάω τους ανθρώπους "τι γίνεται εδώ;" και μου απαντάνε "όλα καλά". Κι αυτό ήταν! Κερδίσαμε, πανηγύρισαν, δεν προκάλεσαν και δεν έγινε τίποτα. Δεν τους ακούμπησε άνθρωπος. Το ίδιο συνέβη, όταν παίξαμε στην έδρα μας. Αυτό είναι μεγάλη πρόοδο. Θυμάστε τι γινόταν παλιά στα ντέρμπι, με φασαρίες και επεισόδια. Μπράβο που υπάρχει αυτό το πράγμα.

- Όταν έλεγες το "ναι" στην πρόταση του Ερυθρού Αστέρα πέρσι, είχες στο μυαλό σου ότι μπορεί να τελειώσει τόσο καλά;

Δεν μπήκα καν στη διαδικασία να σκεφτώ κάτι. Όταν υπέγραψα, ήθελα να φτιάξω μια ομάδα με καλούς χαρακτήρες. Δεν σκεφτόμουν κάτι για την επιστροφή στην EuroLeague ή το πόσους τίτλους πρέπει να κατακτήσουμε. Κι αυτό το πέρασα στην ομάδα. Ξέρω μέσα μου ποιος είναι ο στόχος, δεν ήθελα όμως να περάσω όλο αυτό το "πρέπει" εντός της ομάδας. Αυτή είναι η δική μου φιλοσοφία. Κανένας, μα κανένας, δεν μπορεί να ξέρει τι θα γίνει στο τέλος, όταν ξεκινάει σεζόν. Υπάρχουν αντίπαλοι, δεν παίζεις μόνος σου. Ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να σου πει τι θα συμβεί στο τέλος της χρονιάς. Πάω παιχνίδι με το παιχνίδι. Όταν πλησιάζεις στο φινάλε, που είσαι στα playoffs και κοιτάζεις προς τον τελικό, διαμορφώνεις κάποια πράγματα διαφορετικά. Μέχρι τότε όμως, ρεαλιστικά, δεν γίνεται κάτι.

Ερυθρός Αστέρας και Ολυμπιακός έχουν την ίδια πίεση

- Ο Ερυθρός Αστέρας είναι πάντως από τις ομάδες, στις οποίες η αποτυχία από την επιτυχία χωρίζονται από μια πολύ λεπτή γραμμή. Δεν υπάρχει μέση λύση.

Στόχοι πάντα υπάρχουν, εξαρτάται όμως πώς διαχειρίζεται ο καθένας το κεφάλι του. Πέρσι, με τον δικό μου τρόπο και διαχείριση καταφέραμε να κατακτήσουμε την Αδριατική Λίγκα. Κάποια στιγμή κάναμε 20+ σερί νίκες. Τα καταφέραμε πάνω απ όλα όμως, γιατί είχαμε μια ομάδα με καλούς χαρακτήρες και χημεία. Ο καθένας ήξερε τον ρόλο του. Υπήρχε ευχάριστο κλίμα, χωρίς γκρίνιες.

- Αντιλαμβάνεσαι ότι οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες, οπότε θα το ξαναπάμε σε σχέση με τον Ολυμπιακό. Υπάρχει εξίσου μεγάλη πίεση;

Υπάρχει, ναι είναι η ίδια. Αυτό το έχω πει και στο Βελιγράδι: ο κόσμος έχει πάντα δίκιο. Κι όταν λέει κάτι άσχημο, δεν μπορείς να πεις κάτι γι αυτό. Ο φίλαθλος θέλει η ομάδα του να κερδίζει πάντα. Ξαναλέω, ότι το θέμα είναι πώς το διαχειρίζεσαι εσύ.

- Κι έχεις κι ένα... μειονέκτημα: μιλάς και καταλαβαίνεις τόσο τα ελληνικά όσο και τα σέρβικα. Οπότε ξέρεις ανά πάσα ώρα και στιγμή τι γράφεται και τι συζητιέται γύρω σου. Οπότε νιώθεις άμεσα πότε η πίεση μεγαλώνει.

Πολύ απλά θα σου πω ότι σέβομαι τους δημοσιογράφους και τη δουλειά τους. Πάντα απαντώ σε όλες τις ερωτήσεις που μου γίνονται, ακόμη κι αν κάποιες μπορεί να είναι ενοχλητικές. Τι κάνω ως Μίλαν; Δεν μπαίνω στη διαδικασία τι γράφεται δεξιά κι αριστερά. Δεν έχω Facebook ή Instagram. Δεν διαβάζω τι γράφει ο Τύπος. Τώρα που είμαι στη Σερβία, διαβάζω τις ελληνικές ιστοσελίδες για να είμαι ενημερωμένος τι γίνεται στον κόσμο. Προσπαθώ να μην ασχολούμαι με αυτό το πράγμα, ούτε στο 1%. Θέλω να είμαι συγκεντρωμένος στη δική μου δουλειά, γιατί αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να πετύχεις.

Milan Tomi,   .   Athenaeum Grand Hotel.  20  2019.



: Sport24.gr /    Watkinson
Milan Tomi, . Athenaeum Grand Hotel. 20 2019. : Sport24.gr / Watkinson SPORT24.GR / WATKINSON

- Παρότι είσαι νέος στην ηλικία (46), θεωρείσαι παλιός στους πάγκους. Έχεις έντεκα χρόνια ως προπονητής. Δεν έχει περάσει καθόλου από το μυαλό σου ότι άργησες να κάνεις το επόμενο βήμα και από assistant να γίνεις head coach;

Θεωρώ ότι με έχει βοηθήσει αυτή η πορεία, που έχω κάνει. Αν πάω λίγο πίσω, θα μπορούσα να είχα ξεκινήσει νωρίτερα ως head coach, ποτέ όμως δεν πάω στο παρελθόν. Κι αυτό γιατί είμαι της άποψης ότι τα πράγματα γίνονται έτσι για κάποιον λόγο. Δεν άργησα. Γιατί; Επειδή έχω αποκτήσει τέτοιες εμπειρίες, που μπορούσα να δουλέψω ήρεμος. Μου έλεγαν όλοι "θα έχεις άγχος, πρώτη φορά είσαι σε αυτή τη θέση". Κι εγώ τους απαντούσα ότι είμαι ήρεμος γιατί δεν έχει αλλάξει κάτι για μένα. Γιατί να έχω άγχος; Με τις εμπειρίες που είχα αποκτήσει στον Ολυμπιακό, είχα ένα ολοκληρωμένο πακέτο για τη θέση του προπονητή. Οπότε είχα αποβάλλει το όποιο άγχος θα μπορούσα να έχω. Το άγχος υπάρχει όταν δεν ξέρεις κάτι. Πότε αγχώνεται ένα παιδί; Όταν πάει να δώσει εξετάσεις, δίχως να έχει διαβάσει καλά. Εγώ διάβαζα τόσα χρόνια, οπότε...

- Πόση σημασία δίνεις στον χαρακτήρα, όταν επιλέγεις έναν παίκτη; Στο ρωτάω αυτό γιατί τόσο πέρσι όσο και φέτος, πήγες αρκετά σε αθλητές που ξέρεις (άλλους περισσότερο, άλλους λιγότερο) ως ανθρώπους, εντός κι εκτός παρκέ. Πέρσι ήταν ο Στράτος Περπέρογλου, ο Κέι Σι Ρίβερς και ο Μουχάμαντ Φαγιέ, φέτος τα παραδείγματα των Τζέιμς Γκιστ και Τσαρλς Τζένκινς.

Είναι κάτι σημαντικό για τη δημιουργία μιας ομάδας. Πιο σημαντικός είναι ο χαρακτήρας, παρά η ποιότητά του, όταν τον διαλέγεις. Αν είναι καλός χαρακτήρας, μέσα στη χρονιά υπάρχουν πιθανότητες να σου δώσει περισσότερα πράγματα στο παιχνίδι. Αν είναι όμως κακός χαρακτήρας, μπορεί να έχεις πρόβλημα. Γιατί; Γιατί ο καλός μέσα στα αποδυτήρια, σε κάποιες δύσκολες ή άσχημες στιγμές, θα σου κρατήσει την ομάδα. Ο κακός μπορεί να σου διαλύσει την ομάδα. Η φιλοσοφία μου είναι ότι μέσα σε ένα σύνολο μπορείς να έχεις έναν κακό χαρακτήρα, αντέχεται. Αν έχεις δύο, τότε υπάρχει πρόβλημα. Γιατί οι δύο θα γίνουν τρεις, οι τρεις θα γίνουν πέντε και ούτω κάθε εξής.

- Τον Στράτο Περπέρογλου, για παράδειγμα, δεν φοβήθηκες να τον πάρεις. Γιατί πολλοί θα στέκονταν, για παράδειγμα, στην ηλικία του.

Πλάκα κάνεις; Μόλις άκουσα πέρσι ότι είναι ελεύθερος, δεν το συζήτησα καν. Τον έκλεισα αμέσως. Παρότι κάποιοι έλεγαν ότι είναι γερασμένος. Προσωπικά θεωρώ ότι έκανε μία από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του. Έπαιξε πολύ καλά, μπορούμε να συγκρίνουμε από τις εποχές που έπαιζε σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Ήταν εξαιρετικός. Θέλω να πω ότι είναι στην καλύτερη μπασκετική ηλικία του. Για τον χαρακτήρα δεν το συζητάω. Αν ήταν 25 ετών, θα τον έπαιρνα σε όλες τις ομάδες μου, όπου κι αν πήγαινα.

- Φέτος έδωσες ψήφο εμπιστοσύνης στον Τζέιμς Γκιστ, έναν παίκτη που είχες για αντίπαλο την τελευταία εξαετία.

Όσον αφορά τον Τζέιμς, τον ήξερα μέσα από το γήπεδο, που τον αντιμετώπιζα όλα αυτά τα χρόνια ως αντίπαλο. Πήρα κι εκεί τις πληροφορίες μου, όλοι μου είπαν ότι είναι ένας καταπληκτικός χαρακτήρας και ένας παίκτης για την ομάδα. Κάθε προπονητής θα ήθελε ένα τέτοιο παιδί στα αποδυτήριά του. Το ίδιο ισχύει για τον Τσαρλς Τζένκινς, που είναι σπουδαίος χαρακτήρας.

- Ποιες είναι οι φιλοδοξίες που υπάρχουν στον σύλλογο για τη σεζόν που ξεκινάει;

Θεωρώ ότι έχουμε φτιάξει μια καλή ομάδα, με πολλούς καλούς χαρακτήρες στα αποδυτήρια. Έχουμε τα εχέγγυα για να πάμε καλά, θα ξαναπώ όμως ότι ουδείς μπορεί να προδικάσει το μέλλον ή να είναι σίγουρος γι αυτό. Όπως λέω και στους παίκτες μου, ας παίξουμε καλό μπάσκετ. Θα υπάρχουν κι οι ήττες στο πρόγραμμα. Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο, που να έχει μόνο νίκες. Είδαμε τι έγινε με τη Σερβία, την Ελλάδα και τις ΗΠΑ στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Κέρδιζαν στα φιλικά, ενθουσιάζονταν όλοι, αλλά η Ισπανία το πήρε. Κανείς δεν μιλούσε για την Ισπανία στη διάρκεια των φιλικών. Θέλω να πω ότι είναι ένα παιχνίδι, που κανείς δεν ξέρει το αποτέλεσμα.

Σε δύο - τρία χρόνια θα υπάρχει έλλειψη σε γκαρντ

- Μιας και το ανέφερες, πώς αντιμετώπισαν στη Σερβία την απώλεια ενός μεταλλίου από την εθνική τους ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο; Γιατί στην Ελλάδα θεωρήθηκε σοκ, που η Σερβία δεν ανέβηκε στο βάθρο.

Σίγουρα ήταν ένα σοκ! Είχε καλό ρόστερ, δεν έχασε ούτε ένα παιχνίδι στα φιλικά, ξεκίνησε τη διοργάνωση με τέσσερις νίκες. Μπορεί η ήττα από την Ισπανία να ήρθε απλά σε κακό timing. Όλα είναι θέμα timing, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Παίζει ρόλο πότε σου συμβαίνει κάτι. Μπορεί μια ήττα να σε διαλύσει, μπορεί όμως να σου δώσει ώθηση. Όλα είναι σχετικά και απαιτούν σκέψη και διαχείριση.

Η Σερβία είχε πολύ καλή ομάδα, έπαιξε ωραίο μπάσκετ, αλλά δεν πήρε μετάλλιο. Έχασε από την Ισπανία και την Αργεντινή, που πήγαν στον τελικό. Δεν παίζουν τα ονόματα, η ομάδα παίζει.

Αυτό το παράδειγμα που λέμε τώρα, για τις εθνικές ομάδες, ισχύει επίσης για τους συλλόγους. Πέρσι στην Αδριατική Λίγκα όλοι μιλούσαν για την Μπουντούτσνοστ, που είχε τρομερό ρόστερ -σε ατομικό επίπεδο. Μπορεί να ήταν καλύτερη από εμάς. Είχε παιδιά με βιογραφικό σε ΝΒΑ και EuroLeague. Σαν ρόστερ τους έβλεπες και έλεγες "ουάου"! Έχασαν όμως με 45 πόντους στον τελικό! Οι ομάδες παίζουν λοιπόν, όχι τα ονόματα.

Milan Tomi,   .   Athenaeum Grand Hotel.  20  2019.



: Sport24.gr /    Watkinson
Milan Tomi, . Athenaeum Grand Hotel. 20 2019. : Sport24.gr / Watkinson SPORT24.GR / WATKINSON

- Τόσο η Ελλάδα όσο και η Σερβία είχαν έλλειψη (ποσοτική) από γκαρντ. Κι ας ήταν γεμάτες σε φόργουορντ και σέντερ; Μπορούμε να πούμε αν επιβεβαιώθηκε ότι τελικά το μπάσκετ είναι το άθλημα των κοντών, κι όχι των ψηλών;

Όταν έπαιζα εγώ, ο Γιάννης Ιωαννίδης έλεγε ότι το μπάσκετ είναι το παιχνίδι των ψηλών. Έτσι δεν είναι; Δεν μπορώ να το ξεχωρίσω, για κοντούς και ψηλούς. Είναι μια συνεργασία ανθρώπων μέσα στο γήπεδο, μέσα κι έξω από αυτό. Σίγουρα υπάρχει έλλειψη περιφερειακών πλέον στην Ευρώπη, οι top class είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Αντίθετα, οι ψηλοί είναι περισσότεροι γιατί το μπάσκετ έτσι όπως έχει γίνει για τους ψηλούς, αρκεί να είσαι αθλητικός, να τρέχεις καλά το γήπεδο και να πηδάς ψηλά. Πλέον έχει γίνει έτσι το άθλημα. Είναι παιχνίδι ρυθμού και αντοχής, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Οπότε χρειάζεσαι γκαρντ να μπορούν να δημιουργήσουν και να σκοράρουν. Είναι λίγοι, οι πολύ καλοί έχουν πάει στο ΝΒΑ. Είναι κάτι στο οποίο πιστεύω ότι στην Ευρώπη σε δύο - τρία χρόνια θα έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα.

- Αυτά τα προβλήματα βέβαια δεν τα αντιμετωπίζουν τόσο έντονα οι ομάδες με τεράστιους προϋπολογισμούς στην EuroLeague.

Τα μπάτζετ είναι τεράστια, δεν μπορούν να συγκριθούν με το δικό μας για παράδειγμα. Έχουν ξεφύγει γενικά, όχι μόνο εν συγκρίσει με τον Ερυθρό Αστέρα. Τώρα είναι στο χέρι των προπονητών να δέσει όλο αυτό. Δεν είναι εύκολο. Πολλές φορές είναι πιο δύσκολο να διαχειριστείς μια ομάδα με δέκα μεγάλες προσωπικότητες, παρά μία που έχει δύο.

- Μοιραία φέτος το καλοκαίρι, η Μπαρτσελόνα έχει σηκώσει όλη την κουβέντα με βάση τις μεταγραφές που έκανε και το χρήμα που έριξε στην αγορά.

Η Μπαρτσελόνα είναι μία περίπτωση, η Αναντολού Εφές είναι μια άλλη. Η Ρεάλ Μαδρίτης κράτησε τον κορμό της, γι αυτό είναι σταθερά στο Final Four. Είναι πέντε ομάδες που θα είναι φαβορί στα χαρτιά. Από εκεί και πέρα, μιλάμε για 34 παιχνίδια, που είναι πάρα πολλά. Κανείς δεν ξέρει πού θα φτάσει. Πάρε για παράδειγμα την περσινή σεζόν της EuroLeague. Όλοι έλεγαν για τη Ζάλγκιρις ότι δεν θα μπει στα playoffs, κι όμως τα κατάφερε. Κι από την άλλη, υπήρχε η Αρμάνι Μιλάνο που υπολογιζόταν ότι θα είναι στην οκτάδα, κι εν τέλει έμεινε εκτός. Η EuroLeague γενικά έχει τεράστιο ενδιαφέρον, κι ειδικά φέτος με επτά εβδομάδες με διπλή αγωνιστική, θα πρέπει να έχεις μεγάλο ρόστερ και βάθος για να αντέξεις. Κοίταξα, για παράδειγμα, το δικό μας πρόγραμμα: παίζουμε φέτος στη Γερμανία, μετά από δύο μέρες πάμε στη Λιθουανία και μπορεί στην Αδριατική Λίγκα να έχω εκτός έδρας αγώνα στη Σλοβενία. Δεν είναι εύκολο ή απλό.

Η EUROLEAGUE ΚΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Β'

- Βλέπεις στον ορίζοντα να πηγαίνουμε σε κλειστή λίγκα στην EuroLeague;

Έτσι όπως πάει η EuroLeague, που αυξάνει τον αριθμό των ομάδων κάθε δύο χρόνια, ίσως γίνει αυτό.

- Πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο;

Τι να σου πω. Η Αδριατική Λίγκα είναι ωραία. Τα πρωταθλήματα θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν. Από εκεί και πέρα, άμα επιχειρήσω να πω κάτι έξυπνο, πιστεύω ότι θα πω βλακεία. Πρέπει να υπάρχουν τα πρωταθλήματα, πρέπει να υπάρχει κι η EuroLeague. Θα ήθελα να δω τη διοργάνωση με 24 ομάδες, όμως θα πρέπει να κρατήσουμε τα εθνικά πρωταθλήματα. Το πώς θα δέσει αυτό το κομμάτι, δεν το ξέρω. Έχω κάτι στο μυαλό μου, πάνω σε αυτό βέβαια.

Εμείς, για παράδειγμα, παίζουμε στην EuroLeague, στην Αδριατική Λίγκα και στο σερβικό πρωτάθλημα. Συν δύο διοργανώσεις, το Super Cup της Αδριατικής Λίγκας και το Κύπελλο. Δεν είναι εύκολο αυτό.

Πέρσι πχ, κατακτήσαμε την Αδριατική Λίγκα και μετά έπρεπε να ανασυνταχθούμε για να παίξουμε στο σερβικό πρωτάθλημα. Είναι δύο όμιλοι των έξι ομάδων, κι από εκεί πας σε ημιτελικά και τελικά. Μιλάμε για μίνιμουμ δέκα αγώνες δηλαδή, συν αυτά των ημιτελικών και των τελικών. Σκέψου τους παίκτες, που μετά από μια τόσο δύσκολη σεζόν, πρέπει να ξεκινήσουν από το "μηδέν" σε μια διοργάνωση, για να την κατακτήσουν. Γι αυτό σου λέω ότι δεν είμαι έτοιμος ακόμη για να σχολιάσω κάτι πάνω σε αυτό.

Θέλει πολλή σκέψη και μια δυνατή απόφαση!

Έχεις δύο επιλογές λοιπόν:

Είτε αφοσιώνεσαι στην EuroLeague και στο εγχώριο πρωτάθλημα δίνεις βάση στα νέα παιδιά, για να τα εξελίξεις. Με σκοπό να είναι έτοιμοι για την μεγάλη σκηνή. Είτε, κι αυτό που είναι το πιο δύσκολο, συμμετέχεις τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στην ευρωπαϊκή διοργάνωση και ελπίζεις.

- Πάμε λοιπόν σε μια λογική, σαν αυτή που παρουσίασε φέτος ο Ολυμπιακός, με μία ομάδα στην EuroLeague και μία διαφορετική (σε σύνθεση και τεχνικό επιτελείο) στις εγχώριες διοργανώσεις.

Πιστεύω ότι έτσι θα βοηθηθούν κι οι νέοι παίκτες, να πάρουν εμπειρίες από ανταγωνιστικά παιχνίδια και να προετοιμαστούν μέσα από τα εθνικά πρωταθλήματα για τις εθνικές κατηγορίες. Πραγματική εμπειρία. Αν θα πρωταγωνιστήσουν; Αυτό είναι βάσει του εκάστοτε ταλέντου. Θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα έτσι. Είναι μια απόφαση δύσκολη, που πρέπει να παρθεί. Πρέπει να βρεθεί μια λύση, γιατί δεν βγαίνει έτσι όπως είμαστε τώρα: με παράθυρα, με EuroLeague, με τόσες διοργανώσεις. Βλέπετε κάθε χρόνο πόσους τραυματισμούς έχουμε, κάποια στιγμή πρέπει να γίνει κάτι. Είναι λάθος όλο αυτό.

- Εσύ που το βίωσες από μακριά ό,τι έγινε από τον Φεβρουάριο, πώς το βλέπεις όλο αυτό;

Όταν δεν είσαι μέσα, δεν μπορείς να μιλάς. Δεν θέλω να πω την γνώμη μου. Ο Ολυμπιακός είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Δεν θέλω να εκφράσω την γνώμη μου, γιατί είμαι ένα χρόνο μακριά από την ομάδα. Παρακολουθώ φυσικά όσα γίνονται. Σίγουρα, αυτοί που είναι μέσα στον Ολυμπιακό και αποφασίζουν, κάνουν το πιο σωστό για την ομάδα. Συζητήθηκε αρκετά αυτό στη Σερβία. Με ρωτούσαν όλοι τι έγινε, κι η απάντηση ήταν η ίδια "όταν δεν είσαι μέσα, δεν μπορείς να εκφράσεις γνώμη". Δεν μπορείς να κάνεις κουβέντα καφενείου και να πεις κάτι παραπάνω.

Milan Tomi,   .   Athenaeum Grand Hotel.  20  2019.



: Sport24.gr /    Watkinson
Milan Tomi, . Athenaeum Grand Hotel. 20 2019. : Sport24.gr / Watkinson SPORT24.GR / WATKINSON

- Ακολούθως, η συζήτηση που έχει ξεκινήσει είναι κατά πόσο το "ένα παιχνίδι την εβδομάδα" θα κάνει καλό στην ομάδα, σε μια εποχή που οι παίκτες έχουν συνηθίσει με δύο ή και τρεις αγώνες σε επτά μέρες.

Υπάρχουν δύο όψεις: ο ρυθμός και η κούραση. Με ένα παιχνίδι την εβδομάδα, είναι σημαντικό πώς θα διαχειριστούν οι προπονητές την κατάσταση. Γιατί θα παίζουν έναν αγώνα και μετά θα έχουν μια εβδομάδα κενό, οπότε πρέπει να φτιαχτεί ένα πολύ καλό προπονητικό πρόγραμμα. Οι παίκτες βαριούνται να κάθονται μέσα στην εβδομάδα, όντες συνηθισμένοι να παίζουν δύο και τρία παιχνίδια σε επτά μέρες. Από τη μία μπορεί να είναι ξεκούραστοι, από την άλλη αν δεν γίνει σωστή διαχείριση, τότε μπορεί να γυρίσει ανάποδα όλο αυτό.

- Ο προπονητής τι προτιμάει: έναν αγώνα και πέντε προπονήσεις ή τρεις αγώνες και τρεις προπονήσεις σε μία εβδομάδα;

Οι παίκτες θέλουν να παίζουν. Εγώ θα προτιμούσα μια μέση λύση. Ούτε πέντε μέρες προπόνηση πριν από τον αγώνα, ούτε δύο αγώνες σε τρεις μέρες. Νομίζω το ιδανικό είναι αυτό που έχουμε τώρα, να παίζουμε ανά τρεις ημέρες. Είναι αρκετές για να δουλέψεις και να ετοιμάσεις την ομάδα, κι ο παίκτης να μη βαριέται. Τι θέλω να πω: back to back παιχνίδια και τέσσερις αγώνες σε μια εβδομάδα, δεν προλαβαίνεις να κάνεις τίποτα. Γι αυτό λέω, αν μπορούσε να είναι εφικτό, είναι το "ένας αγώνας ανά τρεις ημέρες".

- Πόσο έχει αλλάξει η δουλειά των προπονητών με αυτό το νέο σύστημα;

Έγινε πέρσι μεγάλο ζήτημα, σε μια Συνέντευξη Τύπου. Με ρωτάει ένας δημοσιογράφος "η ομάδα θα φορμαριστεί τον Ιανουάριο;". Του απαντάω "ότι αυτό που λένε οι προπονητές ότι η ομάδα θα είναι έτοιμη τότε, δεν υπάρχει". Δεν το ξέρει κανείς αυτό. Δεν μπορείς να κάνεις προγραμματισμό πάνω σε αυτό. Μπορείς να διαφοροποιήσεις την προπόνηση, αλλά όχι να ξέρεις πότε θα φορμαριστεί η ομάδα. Το είπε κάποτε κάποιος, κι από τότε το κράτησαν όλοι. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι θέμα καθημερινής διαχείρισης. Πάμε βήμα - βήμα μέχρι να φτάσουμε στον τελικό στόχο. Πέρσι, πήραμε το Super Cup και κερδίσαμε με +20 και +30 τα δύο παιχνίδια. Όλοι έλεγαν τότε ότι θα πέσει η απόδοσή μας στην πορεία γιατί φορμαριστήκαμε πολύ νωρίς.

Πώς να το αλλάξεις αυτό; Δεν έχεις ένα κομπιούτερ, να πατάς ένα κουμπί και να αλλάζεις τα δεδομένα, κι από το 30% να πηγαίνεις στο 100% της απόδοσης. Οπότε γυρνάμε πάλι στο κομμάτι της διαχείρισης. Βάσει του πώς θα ξεκουράσεις τους παίκτες, πώς θα τους χρησιμοποιήσεις.

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ

- Εσύ στον Ερυθρό Αστέρα πήγες πάντως στη λογική των δεκαπέντε παικτών, που μπορούν ανά πάσα στιγμή να βοηθήσουν στο ροτέισον.

Ναι, κινήθηκε με αυτό το σκεπτικό, επέλεξα δεκαπέντε παίκτες, που μπορούν να παίξουν όλοι και να είναι χρήσιμοι. Όχι με τη λογική του "δύο παίκτες σε κάθε θέση κι ένας μικρός". Αυτό το κάναμε παλιά. Έχουμε τρεις παίκτες σε κάθε θέση, σαν βασικούς. Κι αυτό γιατί αν λάβουμε υπόψη και τα φιλικά, θα δώσουμε περίπου ενενήντα παιχνίδια στη σεζόν. Συν τα πολλά ταξίδια, οπότε η διαχείριση είναι πολύ σημαντική. Ο παίκτης δεν θα πει ποτέ ότι είναι κουρασμένος, οπότε ο προπονητής πρέπει να έχει τα πάντα στο μυαλό του. Να προστατεύει τους παίκτες και την ομάδα. Το άθλημα έχει φτάσει σε ένα σημείο που δεν φτάνει να κοουτσάρεις, πρέπει να είσαι σε θέση να διαχειρίζεσαι πολλές άλλες παραμέτρους. Να ξέρεις, πιο δύσκολο είναι να διαχειριστείς, για παράδειγμα μια μεγάλη νίκη, παρά μια μεγάλη ήττα. Στα κακά, πάντα υπάρχει αντίδραση, στα καλά είναι ο κίνδυνος να χάσεις τον έλεγχο.

- Λίγο πριν κλείσουμε, ποιο χαρακτηριστικό του εαυτού σου από την εποχή που ήσουν παίκτης, δεν θες με τίποτα να υπάρχει στην ομάδα σου, τώρα που είσαι προπονητής;

Δεν το σκέφτομαι καθόλου αυτό. Αν το βλέπεις έτσι, δεν πρέπει να ασχολείσαι με την προπονητική. Για να γίνεις προπονητής, πρέπει να έχεις σκοτώσει τον παίκτη μέσα σου. Να μην υπάρχει ούτε το 1% του παίκτη, μέσα σου. Δεν μπορείς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τον παίκτη, η δουλειά σου είναι άλλη πλέον.

- Για το τέλος, κρατήσαμε την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Σου λείπει ο Ολυμπιακός; Θέλεις να γυρίσεις κάποια στιγμή πίσω;

(γελάει) Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία του "μου λείπει ή δεν μου λείπει". Σε όλο αυτό το συναισθηματικό κομμάτι. Αγαπώ την Ελλάδα, ζω εδώ. Εδώ είναι τα παιδιά και η οικογένειά μου, η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Στη Σερβία γεννήθηκα, αλλά αυτό που έχω πάρει, αυτά που έχω βιώσει εδώ, είναι κάτι τεράστιο. (σταματάει)

Αυτή την στιγμή είμαι στον Ερυθρό Αστέρα, κι είμαι αφοσιωμένος σε αυτό. Θέλω να δώσω πάνω από το 100% όσων έχω, για να πετύχουμε. Έχει ο Θεός, να έχουμε την υγειά μας και βλέπουμε...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ