OPINIONS

Γιάννης Αντετοκούνμπο: Κάνει τα παιδιά να μετρούν τ' άστρα

Γιάννης Αντετοκούνμπο: Κάνει τα παιδιά να μετρούν τ' άστρα

Ο Παντελής Βλαχόπουλος γράφει για τον αυθεντικό Γιάννη Αντετοκούνμπο. Τον άνθρωπο που κάνει τα μικρά παιδιά να μετρούν ξανά τ' άστρα. Την προσωπικότητα που δίνει "μπουνιά" στον ρατσισμό και "καρφώνει" τα στερεότυπα. Ο λόγος που έγραψε ιστορία και η Εθνική που έχει πλέον ένα μεγάλο ηγέτη μετά την εποχή του Γκάλη.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκανε όλο τον κόσμο να κλάψει. Η Ελλάδα ένιωσε περήφανη για ένα φημισμένο τέκνο της. Το πραγματικό MVP ανήκει στην καρδιά του και στο μεγαλείο της ψυχής του. O Giannis -ο καλύτερος παίκτης του κόσμου- είναι Έλληνας και συνεχίζει να παλεύει κάθε ημέρα. Με γνώμονα την πίστη, τη δουλειά και την αυθεντικότητα.

Αν έλεγες πριν από πέντε χρόνια ότι ένας παίκτης της Εθνικής ομάδας μπάσκετ, θα έπαιρνε το βραβείο του καλύτερου παίκτη του κόσμου, το λιγότερο που θα γνώριζες ήταν η χλεύη. Στη χώρα της αμφισβήτησης, του μηδενισμού και της μικρότητας, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ανέβηκε σκαλί-σκαλί μια ανηφόρα που ενδεχομένως όλοι μας θα είχαμε παρατήσει στα μισά. Όλη αυτή η διαδρομή απεικονίζεται στον λόγο του, μετά την βράβευσή του ως MVP της κανονικής περιόδου στο ΝΒΑ. Ένας λόγος που θα μείνει στην ιστορία. Ένας λόγος που σε κάνει να δακρύζεις από περηφάνια.

Γιατί μέσα σε τέσσερα λεπτά από τα δακρυσμένα μάτια του Αντετοκούνμπο, βλέπεις σαν φιλμ όλη την προσπάθεια. Όλη τη δύναμη για επιβίωση, επιβεβαίωση και στο τέλος καταξίωση. Ο 24χρονος σούπερ σταρ κατάφερε με τα λόγια του να υπερκεράσει και να επισκιάσει την έννοια του ίδιου του τροπαίου που κατέκτησε. Γιατί μίλησε αληθινά. Μίλησε με τη γλώσσα της αγάπης και γι' αυτό τα δάκρυα του έκαναν όλο τον κόσμο να ανατριχιάσει και να κλάψει μαζί του. Γιατί ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι αυθεντικός. Έτσι έχει επιλέξει να συνεχίσει. Και θα το κάνει με τον δικό του τρόπο.

ΟΠΩΣ Η ΒΟΥΛΑ ΤΟ '92

Όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ανέβηκε στο βήμα για παραλάβει το βραβείο του, ήταν αμήχανος, αγχωμένος, χωρίς συναίσθηση της πραγματικότητας. Και όταν άρχισε τις δηλώσεις του ξέσπασε αμέσως σε κλάματα, μη μπορώντας να διαχειριστεί όλα αυτά τα συναισθήματα τα οποία τον είχαν κυριεύσει. Ήταν μπροστά στον ρεαλισμό που ούτε καν είχε φανταστεί, όταν πριν 10 χρόνια μαζί με τον πατέρα του και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του "πάλευαν" στους δρόμους της Αθήνας για να συντηρηθούν.

Ήταν δάκρυα και για εκείνη την εποχή που ένα αγόρι γνώριζε την απόλυτη φτώχεια και ενίοτε τον ρατσισμό. Κι όμως τώρα που βρίσκεται στην κορυφή δεν έχει τα κατάλοιπα του παρελθόντος. Αντιμετωπίζει τη ζωή όπως είναι, γιατί έχει ζήσει και τις δύο όψεις της. Έχει δώσει και δίνει με τη στάση του "μπουνιά" στους ρατσιστές εντός Ελλάδας και είναι άξιος πρεσβευτής της χώρας μας, για τα ιδανικά και τα πιστεύω του λαού μας. Δεν το έπαιξε Έλληνας, γιατί είναι Έλληνας. Και δεν χρειάζεται να το λέει και να το δηλώνει γιατί το δείχνει με τις πράξεις του. Έχει "καρφώσει" πολλές φορές με την παρουσία του κάθε είδους ρατσιστές και εσχάτως φασιστικά μορφώματα.

Αυτή η σκηνή, λοιπόν, μας έφερε στο μυαλό μια άλλη κορυφαία στιγμή του ελληνικού αθλητισμού. Το χρυσό μετάλλιο της Βούλας Πατουλίδου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη. Όταν το απόλυτο αουτσάιντερ κατέκτησε την πρώτη θέση στα 100 μέτρα με εμπόδια φωνάζοντας: "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο". Οι δηλώσεις της μετά τον αγώνα στην κάμερα της ΕΡΤ και τον δημοσιογράφο Νίκο Τσώνη, έκαναν μια χώρα να δακρύσει.

Και η πιο διάσημη ατάκα Έλληνα αθλητή, έμεινε χαραγμένη στην καρδιά μας, για να μας υπενθυμίζει ότι ακόμη και μια βρισιά μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης ενός λαού. Γιατί ήταν αυθεντική, όπως ο Γιάννης. Η τοποθέτηση του Αντετοκούνμπο δεν είχε ρητορική. Αλλά νόμιζες ότι ήταν ένα ποίημα χωρίς όρια και κανόνες.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν είναι ένας απλός παίκτης που παίζει μπάσκετ πάρα πολύ καλά. Είναι πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο. Τον αγαπούν, τον λατρεύουν, τον αντιγράφουν. Γιατί είναι άμεσος, γήινος, απλός και διατηρεί ακόμη την παιδικότητά του και τον αυθορμητισμό στις αντιδράσεις του. Ένας σούπερ σταρ πρώτου μεγέθους, δεν φοβάται να τσαλακωθεί και να γίνει ένα με το κοινό.

Αυτό εκτιμούν τα μικρά παιδιά και τον έχουν ως ίνδαλμα. Έχει καταφέρει να αγγίξει τη ψυχή τους και τους κάνει να μετρούν τ' άστρα. Να φτάσουν από το μηδέν στη κορυφή του κόσμου. Όπως έκανε εκείνος, σε μία από τις πιο τρελές κούρσες στην ιστορία. Τα παιδιά της γειτονιάς παίζουν μπάσκετ με την πράσινη φανέλα του Αντετοκούνμπο και θέλουν να γίνουν κάποια στιγμή -όπως εκείνος- παίκτες του ΝΒΑ.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ

Ο "Greek Freak" φέτος έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με 27.7 πόντους, 12.5 ριμπάουντ, 5.9 ασίστ, 1.3 κλεψίματα και 1.5 κοψίματα μέσο όρο σε 32.8 λεπτά συμμετοχής και ετοιμάζεται για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (31 Αυγούστου - 15 Σεπτεμβρίου). Στις αρχές Φεβρουαρίου είχαμε παραθέσει τους λόγους για τους οποίους ο Αντετοκούνμπο θα συμμετάσχει ίσως στην πιο πλήρη Εθνική ομάδα όλων των εποχών. Ο 24χρονος άσος (2.11) θα ταξιδέψει στην Κίνα με την αυτοπεποίθηση του καλύτερου παίκτη στον πλανήτη.

Στην ουσία, όμως, θα αγωνιστεί για να αποδείξει ότι μαζί του η Ελλάδα μπορεί να πάει έως στο τέλος. Αλλά το κυριότερο, να πάρει τον ρόλο του ηγέτη που του αναλογεί και να καθιερώσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στην ελίτ του σπορ παγκοσμίως. Είναι η πρώτη φορά που από την εποχή του Νίκου Γκάλη, έχουμε να δούμε μία τόσο επιδραστική και καθολική μορφή μπασκετμπολίστα μέσα στο παρκέ.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος διόρθωσε το λάθος του και έφερε τον παίκτη κοντά στην ομάδα, ο αθλητής είδε πιο "ζεστά" την υπόθεση και έτσι δημιουργήθηκε το τέλειο μείγμα. Στην πράξη θα δούμε όλα αυτά που σκεφτόμαστε και οραματιζόμαστε όλο τον χρόνο. Να παρακολουθήσουμε μία νέα Εθνική με τον Γιάννη επικεφαλής και τα υπόλοιπα παιδιά σε κομβικούς ρόλους. Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος έχει ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει δει, έχει μάθει, έχει ενστερνιστεί πώς λειτουργεί ο παίκτης των Μπακς και θα προσαρμόσει την Εθνική πάνω του.

Την ίδια ώρα το καταπληκτικό δίδυμο στην περιφέρεια Καλάθη-Σλούκα, η πληρότητα στα φόργουορντ με Παπανικολάου-Παπαπέτρου και η εμπειρία στους ψηλούς, φαντάζει μια ομάδα με προοπτική και μέλλον. Ένα ερωτηματικό έχει αυτό το σύνολο και είναι σαφές: το σουτ. Ο coach θα πρέπει να βρει λύσεις εκ των έσω ή να ρισκάρει. Το πιθανότερο είναι το πρώτο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ