Ο Κόμπι Μπράιαντ έκανε ό,τι μπορούσε για να βάλει την Ελλάδα στον κατάλληλο δρόμο για να φτάσει ψηλά στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αν υπήρχε Έλληνας παράγοντας στην κλήρωση, η Κινεζική τηλεόραση θα μας έδειχνε πρόσωπο ικανοποίησης, όμως ταξίδι στο Πεκίνο δεν έγινε και είδαμε τα συναισθήματα όλων των υπολοίπων. Δεν πειράζει, βέβαια. Αν είναι να χαμογελάσουμε στην Κίνα και να μεταφερθεί η εικόνα παντού στον κόσμο, ας το κάνουμε τελευταίοι. Κάπου στα μέσα του Σεπτέμβρη.

Πάντα παίζει ρόλο η κλήρωση σε μεγάλες διοργανώσεις, δεν είναι σαν τη διαδικασία του ενός πρωταθλήματος που παίζουν όλοι με όλους. Για παράδειγμα η Κίνα δεν μπορούσε να βρει πιο εύκολους αντιπάλους. Κάτι απόλυτα λογικό. Η Λιθουανία, η Αυστραλία, ο Καναδάς δεν μπορούν να αισθάνονται άνετα, διότι μία απ' αυτές δεν θα είναι στους 16. Και όταν ανταμώσουν με Γαλλία και Γερμανία, δύο από τις τέσσερις που θα έχουν απομείνει δεν θα φτάσει ούτε στους "8".

Αντίθετα για την Ελλάδα, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Για την ακρίβεια είναι στο χέρι της. Αρκεί να είναι πλήρης και να παίξει καλό μπάσκετμπολ. Καμία κλήρωση δεν σε φέρνει από μόνη της στους "16" ή στους "8, σου δείχνει όμως τον δρόμο προς την επιτυχία. Από εκεί και πέρα, είναι στο δικό σου χέρι πώς θα το εκμεταλλευτείς. Το ότι ο Κόμπι Μπράιαντ έκανε το... χρέος του, δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.

Ας τα πάρουμε, λοιπόν, από την αρχή, για να το ξεκαθαρίσουμε σε όσους έχουν απορίες. Στην πρώτη φάση η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει τη Νέα Ζηλανδία, τη Βραζιλία και το Μαυροβούνιο. Κανένα μεγαθήριο, ομάδες που η δίχως απουσίες Εθνική μπορεί να κάνει το 3 στα 3 και να προχωρήσει με 6 βαθμούς στην πιο δύσκολη συνέχεια. Πρώτος βασικός στόχος είναι η πρόκριση (την δίνουν η πρώτη και η δεύτερη θέση) και έτερος το αήττητο διότι τα αποτελέσματα μεταφέρονται...

Πού μεταφέρονται; Στη δέυτερη φάση των "16", εκεί όπου η Ελλάδα θα ανταμώσει σίγουρα τις ΗΠΑ και λογικά μία εκ των Τσεχίας και Τουρκίας. Ξεκάθαρα δεν μπορεί να ξαναβγεί πρώτη, στόχος είναι μόνο η δεύτερη θέση και ο "τελικός" θα είναι το ματς με Τσεχία ή Τουρκία. Φυσικά και δεν θα είναι εύκολο ματς, αλλά όπως ομολόγησε και ο Θανάσης Σκουρτόπουλος, " θα μπορούσαν να βρεθούν και πολύ πιο δύσκολοι αντίπαλοι στο δρόμο μας". Δεν λέει κανείς πως δεν είναι δύσκολοι, αλλά δεν είναι πολύ δύσκολοι... Αυτή είναι η αλήθεια.

Πάμε παρακάτω και πάντα με υποθετικά σενάρια. Σε περίπτωση που η Εθνική φτάσει στους "8", ξέρει αυτομάτως πως δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την μοναδική ακτύπητη ομάδα της διοργάνωσης. Αποφεύγει, δηλαδή, στα προκριματικά τις ΗΠΑ και παίζει με έναν πολύ δυνατό αλλά όχι ανίκητο αντίπαλο. Μια πρώτη πρόχειρη ματιά, στα προημιτελικά η Ελλάδα θα πέσει με έναν εκ των Γαλλίας, Αυστραλίας, Κανάδα ή Λιθουανίας. Ολες τους μπορεί να έχουν εξαιρετικό ρόστερ, αλλά η Εθνική με Γιάννη Αντετοκούνμπο στη σύνθεσή της, δεν μπορεί να τις φοβάται.

TO ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Αρα υπάρχει ένας δρόμος που μπορεί να φέρει ξανά την Ελλάδα και πάλι στις κορυφαίες ομάδες της γης. Μόνο που όλα αυτά μπορεί να μείνουν στη θεωρία αν κάτι πάει στραβά το καλοκαίρι. Αν, δηλαδή, δεν παρουσιαστεί πλήρης η Εθνικής στην προετοιμασία και στη συνέχεια στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας. Αλλωστε τα τελευταία χρόνια το μεγάλο πρόβλημα είναι η συσπείρωση και οι απουσίες, αν για παράδειγμα δεν τραυματιζόταν ο Αντετοκούνμπο το 2017 τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Γι αυτό, λοιπόν, μένουμε στα δεδομένα που υπάρχουν τώρα. Στην κλήρωση και στους αντιπάλους. Και από εκεί και πέρα να αρχίσει η προσπάθεια συσπείρωσης. Ηδη το επιτελείο της Εθνικής το έχει πάρει ζεστά και κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να εξελιχθούν όλα σωστά. Αλλά όπως και να το κάνουμε, υπάρχει μια χρυσή ευκαιρία για την Ελλάδα και το ελληνικό μπάσκετμπολ. Ας μην την αφήσουμε να πάει χαμένη.

Photo credits: Eurokinissi