Μια από τις αγαπημένες εκφράσεις του Γιάννη Σφαιρόπουλου από τα παλιά χρόνια, όταν ακόμα ήταν βοηθός του Γιόνας Καζλάουσκας και του Πίνι Γκέρσον στον Ολυμπιακό, ήταν το "πάντα υπάρχουν χειρότερα". Και ήταν η απάντησή του όταν κάποιους του έλεγε, "ε, χειρότερα δεν γίνεται".

Είναι ορισμένες περιπτώσεις, που το πράγμα έχει πάει εξ αρχής στραβά και όχι μόνο δεν βελτιώνεται η κατάσταση, αλλά κάθε μέρα γίνεται κάτι ακόμα πιο κακό. Ο Παναθηναϊκός μπαίνει πλέον για τα καλά σε αυτή τη φάση, διότι κάθε μέρα το ένα κτύπημα διαδέχεται το άλλο και όλα αυτά συνδυάζονται με ανεπιτυχή αποτελέσματα. Την Τετάρτη (23/1) τέθηκε νοκ άουτ ο Νίκος Παππάς , την Πέμπτη μάθαμε από τον Ρικ Πιτίνο ότι είναι πιθανό ο Κιθ Λάγκφορντ να χάσει όλη την υπόλοιπη σεζόν λόγω του προβλήματος στους κοιλιακούς και τους προσαγωγούς.

Ξέχωρα δηλαδή από την διπλή ήττα από την Μακάμπι του Σφαιρόπουλου στο Τελ Αβίβ , που κάνει ακόμα πιο δύσκολη την υπόθεση πρόκριση στα πλέι οφ της EuroLeague, ο Παναθηναϊκός αποδυναμώνεται σε καθημερινή βάση. Και στην προκειμένη περίπτωση, είναι οι δύο σκόρερ στην περιφέρεια που δεν μπορούν πλέον να βοηθήσουν. Συν τοις άλλοις, ο Στεφάν Λάσμε δεν υπολογίζεται , συνεπώς ο Παναθηναϊκός που χτίστηκε από τον Πασκουάλ στην αρχή της σεζόν παύει να υπάρχει σιγά, σιγά. Εστω κι αν κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

Τα πολλά προβλήματα, σε συνδυασμό με το δύσκολο πρόγραμμα στην EuroLeague και τις συνεχείς ήττες δεν έχουν φέρει απλά τον Παναθηναϊκό στη 12η θέση. Χρόνος και αγωνιστικές υπάρχουν για να προλάβουν οι πράσινοι το τρένο της πρόκρισης. Στα 10 ματς που απομένουν, το πρόγραμμα στρώνει και υπάρχουν νίκες. Το πρόβλημα είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται να περάσει 1 ή 2 ομάδες για να μπει στα πλέι οφ, αλλά έχει 4 ομάδες μπροστά του για προλάβει. Κι αν προλάβει να πάρει την 8η θέση, θα έχει σώσει το γόητρό του εν μέρει, αλλά στην πραγματικότητα πάλι δεν θα έχει κάνει τίποτα στην EuroLeague. Διότι ο 8ος θα ανταμώσει με τη Φενέρμπαχτσε, οπότε θα έχει μηδαμινές πιθανότητες να περάσει στο φάιναλ φορ, που είναι ο μεγάλος στόχος εδώ και πολλά χρόνια. Από το 2012. Αρα η Ευρώπη μοιάζει χαμένη υπόθεση και αυτό που μάλλον χρειάζεται ο Παναθηναϊκός είναι να σταματήσει τον κατήφορο, γιατί - όπως είπαμε - πάντα υπάρχουν και χειρότερα.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, βρίσκεται στο καναβάτσο και καλείται να κτίσει κάτι εντελώς καινούργιο, με περιορισμένες επιλογές και δυνατότητες και την πίεση του αποτελέσματος να τον βασανίζει. Οι τραυματισμοί τον πονούν, ακόμα πιο πολύ όμως ενοχλεί το γεγονός ότι την ώρα που οι περισσότερες ομάδες βελτιώνονται με τις κινήσεις που έκαναν μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου, δεν ισχύει το ίδιο και γι αυτόν. Η Μακάμπι διάλεξε τον Σφαιρόπουλο και είδε ξεκάθαρη βελτίωση. Εκεί που έμοιαζε καταδικασμένη, με τον Ελληνα κόουτς κάνει μεγάλες νίκες και υπερβάσεις . Και πλέον έχει μπει πάλι δυνατά στη μάχη της πρόκρισης. Η Μακάμπι προχωρά, την ίδια στιγμή που οι πράσινοι υποχωρούν.

Είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται κι άλλες βελτιωτικές κινήσεις, για να πούμε την αλήθεια χρειάζεται βοήθεια σε όλες τις θέσεις. Με εξαίρεση τον Νικ Καλάθη, δεν έχει κάτι άλλο να χρειαστεί, ακόμα και ο Κιλπάτρικ έχει μείνει στο ματς με την Κύμη. Αυτός βέβαια δείχνει να έχει τις δυνατότητες να βοηθήσει, όμως δεν το έχει δείξει. Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει άλλο για να βγάλει το κάρο από τη λάσπη και έχει μείνει μόνος ο Καλάθης να προσπαθεί, αλλά να έχει δίπλα του συμπαίκτες που δεν του ταιριάζουν και τον κάνουν να φαίνεται χειρότερος απ' ό,τι πραγματικά είναι.

Πρόκειται για σαφώς κρίσιμες και δύσκολες στιγμές για τον Παναθηναϊκό, έστω κι αν δεν έχει μπει ακόμα Φλεβάρης. Πλέον οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα κρίνουν και το αποτέλεσμα της υπόλοιπης σεζόν, με τον Ρικ Πιτίνο να είναι μεγάλη προσωπικότητα και να αποτελεί πολυτέλεια, όμως να μην είναι αυτός η λύση. Πρώτον γιατί δεν του ταιριάζει το ρόστερ που υπάρχει και δεύτερον γιατί χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Κι αυτός προσπαθεί να φέρει την κατάσταση στα μέτρα του, αλλά δεν μπορούν να γίνουν θαύματα από την μία μέρα στην άλλη, ειδικά όταν όλη η διαδικασία συμπίπτει με το πιο δύσκολο κομμάτι της σεζόν, από πλευράς προγράμματος.

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ Η ΕΦΕΣ

Την ίδια στιγμή, ο Ολυμπιακός δίχως να εντυπωσιάζει, κάνει πολύ καλύτερα τη δουλειά του και έχει την πολυτέλεια να χάνει από την Φενέρμπαχτσε με 15 πόντους διαφορά και να μην ανοίγει μύτη. Οι 12 νίκες είναι μια καλή προίκα, η πρόκριση στα πλέι οφ δεν χάνεται και όπως οδηγούνται τα πράγματα, οι ερυθρόλευκοι θα είναι είτε στην 4η, είτε στην 5η θέση στην κανονική περίοδο. Κάτι που θα το ξέρουμε μάλλον την επόμενη εβδομάδα, όταν θα γίνει και το ματς με την Μπαρτσελόνα.

Αν ξεπεράσει το εμπόδιο των Καταλανών ο Ολυμπιακός, τότε όλα δείχνουν ότι το φάιναλ φορ περνάει από την Πόλη. Για την ακρίβεια, θα χρειάζεται μια νίκη επί της Εφές εκτός έδρας για να ταξιδέψει στην Βιτόρια. Είναι νωρίς ακόμα, πρόβλεψη είναι, αλλά είτε ο Ολυμπιακός θα νικήσει στην κανονική περίοδο τους Τούρκους και θα έχει πλεονέκτημα έδρας, είτε θα χρειαστεί μπρέικ στα πλέι οφ. Γι αυτό και η πρόκριση στο φάιναλ φορ, μάλλον θα πρέπει να συνδυαστεί με επικράτηση επί της Εφές στην Σινάν Ερντέν. Κάτι όχι εύκολο διότι η Αναντολού είναι εξαιρετική ομάδα, αλλά όπως και να το κάνουμε, δεν είναι ούτε Φενέρ, ούτε Ρεάλ, ούτε ΤΣΣΚΑ.