Χείμαρρος το Elva των 815 ίππων
Με εμβληματικό όνομα και εντυπωσιακή αεροδυναμική, διατηρεί άσβεστο το πρωτοποριακό πνεύμα του Bruce McLaren.
Σε λίγες ημέρες, 23-26 Σεπτεμβρίου, στη Μεγάλη Βρετανία, στο Salon Prive, πρόκειται να κάνει πρεμιέρα το υπερ-αυτοκίνητο Elva, στην αγωνιστική έκδοση Μ1Α, εμπνευσμένη από τα θρυλικά αυτοκίνητα της δεκαετίας του 60, του Bruce McLaren.
Με αφορμή αυτό το γεγονός, ας δούμε το αυτοκίνητο παραγωγής, το οποίο θα παραχθεί μόνο σε 399 αντίτυπα, με τις παραδόσεις να έχουν ξεκινήσει.
Αναμφίβολα, αυτό που εντυπωσιάζει, είναι το ανοιχτό πιλοτήριο, όπως τα παλιά αγωνιστικά, κάτι που για πρώτη φορά επιλέγει η McLaren σε μοντέλο παραγωγής. Το νέο Elva είναι ένα εξαιρετικά γρήγορο, ακραίο διθέσιο μοντέλο roadster, που φέρνει μια νέα διάσταση στη σειρά Ultimate Series της McLaren. Διαθέτοντας ξεχωριστό πλαίσιο και αμάξωμα από ανθρακονήματα, αλλά χωρίς οροφή, παρμπρίζ ή πλαϊνά παράθυρα, είναι ένα αυτοκίνητο που ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη.
Ως το ελαφρύτερο αυτοκίνητο παραγωγής που κατασκευάστηκε ποτέ από την McLaren Automotive, σε συνδυασμό με τεράστια ισχύ από τον δίδυμο υπερτροφοδοτούμενο V8 κινητήρα της McLaren Senna, 4.0 lt – 815 ίππων, δημιουργεί εξαιρετικά επίπεδα επιτάχυνσης, με τα 0-200 χλμ./ώρα να επιτυγχάνονται σε μόλις 6,7 δευτερόλεπτα - ακόμη πιο γρήγορα από τη McLaren Senna.
Παρά την εκπληκτική απόδοση, η αεροδυναμική καινοτομία και η εντυπωσιακή σχεδίαση της Elva, είναι αυτά που την κάνουν να ξεχωρίζει. Η McLaren έχει εφεύρει ένα ενεργό σύστημα διαχείρισης αέρα (AAMS), το οποίο έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει τους επιβάτες. Το AAMS λειτουργεί διοχετεύοντας αέρα μέσω του ρύγχους του αυτοκινήτου και πάνω από το πιλοτήριο, με τη βοήθεια ενός μοναδικού, αυτόματα αναπτυσσόμενου εκτροπέα ινών άνθρακα, στην κορυφή του καπό.
Το εξαιρετικό γλυπτό εσωτερικό του Elva, με ανθρακονήματα στο πάνω μέρος των θυρών και στο ταμπλό, το σπορ τιμόνι, την κεκλιμένη οθόνη αφής προς τον οδηγό, το μπουτόν εκκίνησης στη βάση της κονσόλας με τους διακόπτες, ολοκληρώνουν ένα εκπληκτικό πιλοτήριο που ο καθένας θα ήθελε, έστω και μια φορά, να καθίσει.
Φάτε μάτια ψάρια, που λέμε…