Για όλους τους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, η εμπιστοσύνη του εκάστοτε προπονητή στις δυνατότητές τους, συνιστά πολύ βασικό παράγοντα για να απελευθερώσουν το καλύτερο εαυτό τους. Όταν, λοιπόν, ο Νέλσον Ολιβέιρα άρχισε να καταλαβαίνει ότι ο Μάσιμο Καρέρα τον είχε ''υποβιβάσει" στη δεύτερη θέση της ιεραρχίας των επιθετικών της ΑΕΚ, εμφάνισε στο γήπεδο όλα τα συμπτώματα αυτές της αρνητικής εξέλιξης: δυσφορία, ατομισμός, νεύρα, γκίνια...

Στο ίδιο διάστημα ο Ιρανός επιθετικός Καρίμ Ανσαριφάρντ, δίχως υπερβολή μεσουρανούσε! Έβρισκε δίχτυα με συχνότητα, πετύχαινε πολύ όμορφα και δύσκολα γκολ, έμοιαζε σαν έναν μπασκετμπολίστα που έβαζε το πιο απλό λέι-απ, ακόμα κι όταν έπρεπε να σκοράρει από συγκλονιστικά δύσκολες γωνίες ή μεγάλες αποστάσεις. Όλα αυτά συνέβαιναν ενόσω ο Ολιβέιρα σπαταλούσε ακόμα και τις πιο κραυγαλέες ευκαιρίες για να πετύχει τα πιο απλά γκολ.

Με την άφιξη του Μανόλο Χιμένεθ η κατάσταση διαφοροποιήθηκε. Ο Ισπανός εκτιμώντας περισσότερο το σωματότυπο του Πορτογάλου επιθετικού αλλά και την απόλυτη τήρηση των εντολών του και κυρίως της απαίτησης να πιέζει διαρκώς ψηλά τον αντίπαλο και να επιστρέφει έως τη μεσαία γραμμή για να δίνει βοήθειες και να μαρκάρει, έδειξε γρήγορα ότι οι θέσεις ''1'' και ''2'' της επιθετικής ιεραρχίας αλλάζουν κάτοχο.

Τότε άρχισε να συντελείται ακριβώς το αντίστροφο των όσων ίσχυαν πριν. Ο Ολιβέιρα ξεκίνησε να στροφάρει, να θυμίζει ένα μέρος του περυσινού καλού εαυτού του και να σκοράρει, ενώ ο Ανσαριφάρντ μπήκε στη διαδικασία της απομάκρυνσης από το γκολ και στην πορεία, άρχισε να χάνει και τα πιο απλά.

Διαπιστώνοντας αυτή τη μεταστροφή της κατάστασης αλλά σε ένα βαθμό και επειδή οι ανάγκες της ομάδας λόγω των διαδοχικών απουσιών το προκάλεσαν, ο προπονητής της ΑΕΚ ενέδωσε στον πειρασμό να τους χρησιμοποιεί ακόμα και μαζί στην κορυφή της επίθεσης όπως συνέβη στα τελευταία δύο παιχνίδια. Έστω και σε αυτά τα περίπου 3 ημίχρονα βρέθηκαν να συμβιώνουν αγωνιστικό χώρο, μπορούσες να διακρίνεις ότι ο Ολιβέιρα έπαιζε με τον αέρα του ποδοσφαιριστή που πίστευε στον εαυτό του και ο Ανσαριφάρντ με την ανασφάλεια εκείνου που είχε καιρό να σκοράρει.

Ο τραυματισμός του Πορτογάλου και η δεδομένη μακρά απουσία του, επαναφέρει τον Ιρανό στη μονιμότητα της αρχικής ενδεκάδας, τουλάχιστον στα περισσότερα από τα ματς που ακολουθούν. Ο Ανσαριφάρντ έχει εδώ και καιρό κάπου ξεχάσει το όπλο του, καθώς συμπληρώθηκαν 9 αγώνες δίχως να σκοράρει. Γνωρίζοντας ότι δεν θα έχει την πίεση του Ολιβέιρα, μπορεί να νιώθει περισσότερο ασφαλής ότι θα παίζει.

Βέβαια για να επαναφέρει τον καλό εαυτό του και να επανέλθει στα παλιά στάνταρ σκοραρίσματος, θα πρέπει να βρει και τη χημεία με τον προπονητή του. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν φαινόταν τόσο δεκτικός στην απαίτηση του Χιμένεθ να κάνει όλα αυτά που ο Ολιβέιρα προσπαθούσε στο γήπεδο με την ίδια συνέπεια.

Η τελευταία φορά που ο Ανσαριφάρντ κατάφερε να σκοράρει, κατεγράφη στις 11 του περασμένου Ιανουαρίου, όταν πέτυχε γκολ της εκτός έδρας νίκης επί της Λαμίας με 1-0. Είχε να του συμβεί από το δεύτερο μισό της σεζόν 2016-17, όταν μετακόμισε χειμωνιάτικα από τον Πανιώνιο στον Ολυμπιακό, καθώς 9 ματς χωρίς γκολ, δεν του είχε συμβεί ούτε στη Νότιγχαμ, αλλά ούτε και στο Κατάρ. Θα ξυπνήσει τώρα που ο Ολιβέιρα τέθηκε εκτός μάχης; Μια καλή ευκαιρία είναι το κυριακάτικο ντέρμπι με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο. Ας περιμένουμε...

Photo Credits: Eurokinissi