Σύμφωνοι, ο όρος είναι αδόκιμος, λέξη "αμφιπόδαρος" δεν υφίσταται στο ελληνικό λεξιλόγιο. Είναι μια εύρεση για να τονιστεί η αμφιδέξια ικανότητα ποδοσφαιριστών να παίζουν καλά και με τα δύο πόδια, χρησιμοποιώντας τα με αμεσότητα και ταχύτητα δίχως να χρειαστεί ιδιαίτερη σκέψη. Δηλαδή να χαθεί χρόνος πάνω στο πως θα φέρουν τη μπάλα από το αριστερό στο δεξί ή το αντίστροφο.

Η ΑΕΚ, από εκεί που παρουσίαζε φανερή έλλειψη παικτών με αυτή την ικανότητα, πλέον έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει στην αρχική ενδεκάδα της τουλάχιστον 4-5 ταυτόχρονα, εφόσον ασφαλώς το κρίνει έτσι ο προπονητής της. Με πιο πρόσφατο και συνάμα ελπιδοφόρο για το μέλλον της παράδειγμα, τον 20χρονο Θεοδόση Μαχαίρα. Ο τρόπος με τον οποίο εκτέλεσε από το όριο της μεγάλης περιοχής, στον αγώνα κόντρα στην ΑΕΛ ανοίγοντας το σκορ, ήταν υποδειγματικός. Έγινε επίσης με το αριστερό πόδι.

Ενδεχομένως κάποιοι να πιστεύουν ότι αυτό είναι το σύνηθες, επειδή η καλή θέση του Μαχαίρια είναι "έξω αριστερά". Ωστόσο το καλό πόδι του, είναι το δεξί. Βέβαια αυτό δύσκολα το ξεχωρίζει κανείς από τον τρόπο με τον οποίο παίζει τη μπάλα, ανεξάρτητα από την πτέρυγα στην οποία θα χρησιμοποιηθεί. Η άνεση δε με την οποία χρησιμοποιεί και τα δύο πόδια όταν πασάρει, είναι ικανή να σε μπερδέψει.

Χαρακτηριστική περίπτωση "αμφιπόδαρου" είναι και αυτή του Σουηδού επιθετικού Μουαμέρ Τάνκβοβιτς. Θυμηθείτε το γκολ που σημείωσε κόντρα στη Λέστερ. Δέχεται την τροφοδότηση-λόμπα του Πέτρου Μάνταλου και περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του ώστε να εκτελέσει με το πόδι που πρέπει, βάσει της φοράς με την οποία η μπάλα στρώνεται μπροστά του. Καταλαβαίνει ότι πρέπει να σουτάρει με το αριστερό και δεν σκέφτεται πως θα τη φέρει στη δεξί που θεωρητικά είναι το καλό πόδι του. Η επιλογή του φέρνει ένα πανέμορφο γκολ.

Ως ιδανική χαρακτηρίστηκε επίσης η εκτέλεση του Καρίμ Ανσαριφάρντ, στο εντός έδρας για την ΑΕΚ ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Δέχεται την πάσα-τρύπα στον κενό χώρο από τον Τάνκοβιτς και πλασάρει πάνω στην κίνηση με το αριστερό, διότι έτσι έπρεπε για να μην τον προλάβει ο Βαρέλα. Το ότι ο φορ της ομάδας κάνει το σωστό, δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση. Το πόσο τέλειο όμως είναι το χτύπημα στη μπάλα με το "κακό" πόδι, πρέπει να μνημονεύεται.

Επιπλέον τρεις περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που παίζουν και με τα δύο πόδια, είναι αυτές των Λιβάγια, Σάκχοφ και Μάνταλου. Ο Κροάτης έχει πετύχει τέρματα με το αριστερό, ενώ αβίαστα το χρησιμοποιεί για να βρει συνεργασίες, να ντριμπλάρει και να αλλάξει παιχνίδι. Ο Ουκρανός μέσος δείχνει άνεση στο να το χρησιμοποιεί κινούμενος ανάμεσα στις γραμμές ως ο «box to box» χαφ της ομάδας, ενώ ο αρχηγός της ΑΕΚ δεν είναι ιδιαίτερα καλός στα σουτ με το "κακό" πόδι, όμως το χρησιμοποιεί σωστά στη μεταφορά της μπάλας και στις μεταβιβάσεις.

Καλές εκτελέσεις και γκολ έχουμε δει επίσης από τον (περυσινό) Ολιβέιρα, ενώ και ο Αλμπάνης είναι από τους παίκτες της ομάδας που έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν και τα δύο πόδια. Λέγονται ενθαρρυντικά πράγματα και για τον Λιβάι Γκαρσία, όμως το δείγμα είναι πολύ μικρό και θα διαπιστωθεί αν ανήκει σε αυτή την κατηγορία όταν θα πάρει συνεχόμενα ματς.