Συζήτηση για την κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου (4/7/2004) είχε ο Κυριάκος Μητσοτάκηςμε έναν εκ των πρωταγωνιστών εκείνης της ομάδας, τον Τάκη Φύσσα, για την εκπομπή "2004 Δευτερόλεπτα" της COSMOTETV.

Ο Πρωθυπουργός, ο οποίος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην Πορτογαλία λόγω ενός προβλήματος υγείας της μητέρας του, μεταξύ άλλων: " Νομίζω ότι όλοι μας ζήσαμε, όχι απλά μία αξέχαστη εμπειρία, αλλά κάτι πραγματικά μοναδικό και τελείως απροσδόκητο. Διότι ως ένας άνθρωπος ο οποίος αγαπάει πολύ τον αθλητισμό, παρακολουθεί πάντα και πολύ ποδόσφαιρο, δεν νομίζω ότι είχε υπάρξει ή έχει υπάρξει μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου από την επιτυχία της εθνικής να σηκώσουμε το Ευρωπαϊκό",ενώθυμήθηκε και τον αγώνα με τον οποίο πήρε η εθνική Ελλάδος την πρόκριση στο Euro: " Μέσα στη Λεωφόρο, ήμουν μέσα στο ματς αυτό. Στο ματς της πρόκρισης. Με το γκολ του, ποιος ήταν; Τσιάρτας. Καλά τα θυμάμαι. Ήμουν μέσα".

Όσο για τη βραδιά του τελικού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θυμήθηκε και περιέγραψε λεπτομερώς πώς την έζησε, μαζί και αρκετά... γούρια: " Πού καθόμαστε, τι μπλούζα φοράμε, νομίζω ότι αυτά δεν αλλάζουν. Όλοι κρατάμε τις συνήθειές μας, ειδικά όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Και βέβαια ήταν κάτι το οποίο νομίζω ότι μας ξεπέρασε όλους ως προς την ένταση της στιγμής», ανέφερε και συνέχισε: «Θυμάμαι να παρασυρόμαστε όλοι σε ένα κύμα απίστευτης ευφορίας. Γιατί όντως αυτό το καλοκαίρι του '04 ήταν ένα μοναδικό καλοκαίρι. Δηλαδή, ξεκινώντας -προφανώς- με τον θρίαμβο της εθνικής, μετά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν ένα μεγάλο καλοκαίρι για όλη την Ελλάδα και βέβαια πάρα πολύ δυνατές στιγμές για όλους μας. Πόσο μάλλον για εσάς".

Εν συνεχεία έκανε έναν παραλληλισμό για την πειθαρχία της Εθνικής ομάδας με αυτή που επέδειξε η χώρα στη διάρκεια του "lockdown": " Πρέπει να είσαι δίκαιος άμα είσαι προπονητής, έτσι δεν είναι; Δηλαδή και η δικαιοσύνη. Γιατί δεν θα τους ικανοποιήσεις όλους. Άρα, όταν βάζεις να παίξει κάποιον και δεν παίζει κάποιος άλλος, θα πρέπει να καταλαβαίνει ότι έτσι είναι το ποδόσφαιρο, δεν μπορούν να παίζουν όλοι. Έντεκα θα παίξουν και τρεις ενδεχομένως ακόμα. Και, βέβαια, νομίζω ότι και αυτή η αίσθηση της πειθαρχίας και της σκληρής δουλειάς, γιατί τελικά γι' αυτό δεν υπάρχει υποκατάστατο, τίποτα δεν έρχεται τυχαία.

Αυτά τα δείξαμε, με έναν τρόπο τα δείξαμε και σε μεγαλύτερη κλίμακα, τα δείξαμε και στην πανδημία. Και κυρίως αυτό που είναι ωραίο, είναι ότι αποδείξαμε ότι δεν υπάρχουν στερεότυπα. Δηλαδή, μπορεί να ήταν ένα στερεότυπο, "ποια Ελλάδα τώρα και ποιο ποδόσφαιρο;", θα λέγανε κάποιοι. "Η Ελλάδα τώρα θα κερδίσει;". Και όμως το έκανε. Και για μας τα λέγανε αυτά, σε διαβεβαιώνω τώρα, "η Ελλάδα θα καταστραφεί, δεν έχουμε Σύστημα Υγείας, δεν μπορούμε να μπούμε σε τάξη, σε πειθαρχία". Και όμως αποδείξαμε ότι μπορούμε και τους εαυτούς μας να τους εκπλήσσουμε ευχάριστα. Καλό είναι να μην είναι η εξαίρεση και να γίνεται περισσότερο ο κανόνας".