Ας ξεκινήσουμε με ένα (διπλό) ρητορικό ερώτημα: δηλαδή αν η ΑΕΚ δεν εξασφάλιζε τα χρήματα από την πώληση του Βασίλη Μπάρκα στη Σέλτικ, δεν θα έκανε σοβαρές προσπάθειες για να επεκτείνει τις συνεργασίες της με τους Μάρκο Λιβάγια, Νέλσον Ολιβέιρα και Κώστα Γαλανόπουλο ή δεν θα έκανε μεταγραφές;

Η απορία καταγράφεται επειδή διαπιστώνεται μια τρομερή πρεμούρα στο να υποδειχθούν μόνο οι συγκεκριμένες εκκρεμότητες και όχι η ξεκάθαρη ανάγκη της ομάδας για ποιοτικές προσθήκες. Κανονικά, θα πρέπει να ισχύουν και τα δύο. Πάμε όμως παρακάτω...

Η ΑΕΚ, όπως έχετε διαβάσει στο Sport24.gr θα βρει απέναντί της έναν σκληρό συζητητή στην περίπτωση του Μάρκο Λιβάγια, καθώς τα φετινά επιτεύγματά του και το γεγονός ότι σε έξι μήνες αποκτά το δικαίωμα να υπογράψει σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, δίχως η Ένωση να πάρει έστω ένα ευρώ, τον καθιστούν αφεντικό της διαπραγμάτευσης. Να θυμίσουμε επίσης, ότι σε παλαιότερο ρεπορτάζ, είχαμε σημειώσει ότι ο Κροάτης επιθετικός ζητεί τα χρήματα που λαμβάνει ο Νέλσον Ολιβέιρα, δηλαδή 1,2 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Έλα όμως που και ο Ολιβέιρα δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση για τον τεχνικό διευθυντή της ομάδας Ιλια Ιβιτς. Ο Πορτογάλος επιθετικός μένει επίσης ελεύθερος το καλοκαίρι του 2021, το όνειρο για επιστροφή στην Premier League παραμένει άσβεστο και η πρόκληση για να λάβει μέρος στο Euro 2020 (που θα διεξαχθεί το 2021) εξίσου μεγάλη. Δεν έχει κάποιον ιδιαίτερο λόγο να συζητήσει επέκταση της συνεργασίας του με την ΑΕΚ αν δεν ικανοποιηθεί οικονομικά, ακόμα περισσότερο από όσο ισχύει τώρα.

Κοινώς, αν ο Λιβάγια εξασφαλίσει το συμβόλαιο του Ολιβέιρα, τότε ο Πορτογάλος που επίσης έκανε δυνατή σεζόν με πολλά γκολ, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αξιώσει περισσότερα ή απλά θα παίζει δίχως να έχει ανανεώσει, δηλαδή με τον κίνδυνο να υπογράψει το Γενάρη όπου αλλού επιλέξει, δίχως η ΑΕΚ να έχει το παραμικρό όφελος. Υπό αυτή την έννοια, είναι όντως ένα ευτύχημα για την ΠΑΕ η είσπραξη των 5 (και μελλοντικά ενός ακόμα) εκατ. ευρώ, ώστε να αυξηθεί αφενός η ρευστότητά της αλλά και γενικά η δυνατότητά της να κινηθεί, με δεδομένη τη χασούρα από την έλλειψη κόσμου στα γήπεδα, ένα πολύ βασικό έσοδο για εκείνη από τη στιγμή που η οικονομική στρατηγική της στηρίζεται στο ''ίσα βάρκα- ίσα πανιά''.

Το να πούμε πάντως ότι πρέπει να είναι προτεραιότητα η επέκταση της συνεργασίας με τους συγκεκριμένους δύο και τον Κώστα Γαλανόπουλο (να μην ξεχνάμε δε και τον Χρήστο Αλμπάνη που αντιθέτως με ότι γράφτηκε, δεν θέλει να ακούει για νέο συμβόλαιο και δανεισμό), είναι το σωστό.

Όχι όμως και να υποστηρίζεται ως δικαιολογία ένα καθεστώς μεγάλης λιτότητας στο μεταγραφικό μπάτζετ, επειδή υπάρχουν αυτές οι υποθέσεις. Είναι σαν να λέμε ότι αν δεν ερχόταν το χρήμα για τον Μπάρκα, η ΑΕΚ ούτε παίκτες θα έπαιρνε, ούτε τους Λιβάγια και Ολιβέιρα θα κρατούσε.