Σαν κόμπρα χτύπησε ο Ολυμπιακός. Εκμεταλλεύτηκε κάθε αφορμή που του έδινε ο αγώνας. Διάβασε κάθε ευκαιρία, μύρισε όλους τους φόβους του αντιπάλου του, πέτυχε 4 τέρματα, απέκτησε σοβαρό προβάδισμα και αν είχε και στο κέντρο άμυνας τον Σεμέδο, θα είχε πάρει από σήμερα την πρόκριση.

Το γήπεδο έδειξε πως η ομάδα του Μαρτίνς είναι πολύ ανώτερη από την Αϊντχόφεν και αν έχει λίγο βοήθεια από την κλήρωση είναι σε θέση να πάει πολύ μακριά στην διοργάνωση. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΑ ΛΙΓΑ ΓΚΟΛ

Ο Ολυμπιακός ήταν δεδομένο πως είχε να αντιμετωπίσει μία ομάδα με επιθετικό ταλέντο, που παίζει όμως με υπερβολικά υψηλό ρίσκο, που δεν είναι σε θέση να το υπηρετήσει αν ο αντίπαλος είναι σε θέση να βάλει στην άμυνα της πραγματικές δυσκολίες. Ασφαλώς για να συμβεί αυτό, πρώτα θα πρέπει να βγει το αμυντικό πλάνο και να αντέξει η μεσοαμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού το πως οι Ολλανδοί ανεβάζουν ψηλά τα δύο τους μπακ, φέρνουν εσωτερικά τους ακραίους επιθετικούς και ταυτόχρονα παίζουν με δύο επιθετικούς.

Είναι το στιλ που παίζει η Αϊντχόφεν τέτοιο, που είναι λάθος να πάρεις την απόφαση να πας το παιχνίδι σε αργό τέμπο και να προσπαθήσεις να το πάρεις στα λίγα γκολ. Πολύ απλά γιατί μοιάζει απίθανο να κρατήσεις στο μηδέν αυτήν την ομάδα. Η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός δέχτηκε δύο τέρματα παίρνοντας καλό βαθμό στο αμυντικό του πλάνο και συνολικά η μεσοαμυντική του λειτουργία.

ΤΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΒΓΗΚΕ

Υπήρχαν ζητήματα που έπρεπε να βρει απαντήσεις και μπορεί να πει κανείς πως δεν αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα. Η Αϊντχόφεν φέρνοντας μέσα τους δύο εξτρέμ της και παίζοντας ταυτόχρονα με δύο επιθετικούς πιέζει ψηλά και προσπαθεί να οδηγήσει σε λανθασμένες μεταβιβάσεις και σε λάθη τον αντίπαλο της.

Δεν το πέτυχε, δεν κατάφερε επίσης να δημιουργήσει συνεργασίες με την επιθετική της 4άδα. Δεν επέτρεψε η άμυνα του Ολυμπιακού να βγάλουν συνεργασίες οι Γκέτσε, Τομάς, Ζάχαβι, Μάλεν. Κατάφερε μάλιστα να εξουδετερώσει το αστέρι της, τον Μάλεν, και ο μοναδικός που έβαζε προβλήματα ήταν ο Ζάχαβι.

ΔΕΧΘΗΚΕ ΔΥΟ ΦΘΗΝΑ ΤΕΡΜΑΤΑ

Δέχτηκε δύο φθηνά τέρματα ο Ολυμπιακός, πληρώνοντας σε μεγάλο βαθμό την απουσία του Σεμέδο. Είναι υποθετική διαπίστωση, όμως έλλειπαν στις δύο φάσεις των γκολ της Αϊντχόφεν τα χαρακτηριστικά του Σεμέδο. Δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Παπασταθόπουλο στην φάση του πρώτου γκολ, όμως η αλήθεια είναι πως έπαιξε παθητικά τον Ζάχαβι και θα μπορούσε να έχει βάλει περισσότερο δύναμη στο πόδι του και να έχει διαφορετική πορεία η μπάλα.

Στο δεύτερο τέρμα της Αϊντχόφεν, έλλειπε το ύψος από το κέντρο της άμυνας και φαίνεται σαν να παραδίδεται εύκολα ο Σα. Δεν μπορεί να πει κανείς πως έχει άμεση ευθύνη για το τέρμα που δέχεται, όμως τον έχουμε δει να κάνει πιο δύσκολες αποκρούσεις από το δεύτερο τέρμα που δέχτηκε. Μπορεί να πει κανείς πως ο Ολυμπιακός δέχτηκε δύο φθηνά τέρματα και πως η πίεση που του άσκησε ο αντίπαλος, τα προβλήματα που του έβαλε, δεν δικαιολογεί τα δύο τέρματα που δέχτηκε.

ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ

Υπήρξε όμως ένας σημαντικός παράγοντας που έκρινε και την τύχη του πρώτου αγώνα, θεωρώ πως θα κρίνει και την τύχη του ζευγαριού. Ο Ολυμπιακός έχει έναν προπονητή που ήξερε πολύ καλά με ποιον αντίπαλο έπαιζε. Οι ερυθρόλευκοι δεν έπεσαν στην παγίδα να πάνε με την κλασική συνταγή του πρώτου εντός έδρας αγώνα, με την λογική δηλαδή να μην δεχτούμε γκολ. Ήξερε ο Μαρτίνς πως με τον έναν η με τον άλλον τρόπο οι Ολλανδοί γκολ θα βρουν και δεν αποκλείεται να βάλουν και πάνω από ένα.

Ο στόχος λοιπόν δεν ήταν το συνηθισμένο μισό μηδέν που ψάχνουν οι προπονητές, ενόψει επαναληπτικού, δεν τέθηκε ποτέ τέτοιο ζήτημα. Ο στόχος ήταν η νίκη, στόχος ήταν να πιέσουν οι ερυθρόλευκοι με όλους τους τρόπους τις αμυντικές αδυναμίες της Αϊντχόφεν και ο Μάρτινς γνώριζε πως ήταν πολλές. Ο πάγκος και οι ποδοσφαιριστές διάβασαν και εκμεταλλεύτηκαν όλες τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν. Ο αντίπαλος λυγίζει εύκολα, έχει ευάλωτη άμυνα, χαμηλού επιπέδου αμυντικό δίδυμο, το οποίο αφήνεται εκτεθειμένο, καθώς τα μπακ έχουν ελευθερίες να μένουν πολύ ψηλά, οι στόπερ το δικαίωμα να ανεβαίνουν ψηλά και μεγαλύτερες αρμοδιότητες με την μπάλα από αυτές που μπορούν να υπηρετήσουν.

ΤΟ ΕΝΑΥΣΜΑ ΤΟ ΕΔΩΣΕ Ο ΜΑΓΟΣ

Το ξεκίνημα το έκανε ο μάγος Βαλμπουενά. Έδειξε από την πρώτη στιγμή πόσο διψασμένος είναι, στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, με έναν μαγικό ελιγμό έκανε τον Γκέτσε να δει μόνο την σκόνη του. Ο Ολυμπιακός άνοιξε το σκορ με μία μαγική εκτέλεση φάουλ του Γάλλου αρτίστα, κοροϊδεύοντας την άμυνα των Ολλανδών.

Τους έκανε να πιστέψουν πως η εκτέλεση θα γίνει από τον Μπρουμά, είδε πως η άμυνα των Ολλανδών έχει προσαρμοστεί για βαθύ χτύπημα και έκανε μία ξαφνική μαγική εκτέλεση, που την τελείωσε άψογα ο Μπουχαλάκης και έγραψε το 1-0.

ΗΞΕΡΑΝ ΠΩΣ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Ήρθε γρήγορα η ισοφάριση, όμως δεν επηρεάστηκαν οι ερυθρόλευκοι σε κανένα σημείο του αγώνα, έδειχναν πως περίμεναν ότι θα δεχτούν και αυτοί χτυπήματα, αλλά και πως γνώριζαν πως είναι σε θέση να προσφέρουν περισσότερα στον αντίπαλο. Ήξεραν πως η άμυνα της Αϊντχόφεν θα προσφέρει δώρα, θα λυγίσει έτσι και την πιάσουν και δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Στο 30ο λεπτό δημιουργήθηκε η ευκαιρία που σας είχα περιγράψει ακριβώς στο κείμενο που είχα γράψει την περασμένη Τρίτη, που ανέλυσα τον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα του Σμιντ.

Ο αριστερός μπακ Μαξ παίζει πολύ επιθετικά την πλευρά και συχνά μένει ψηλά και αφήνει ακάλυπτη την θέση του. Στο 30ο λεπτό, ο Ελ Αραμπί έκανε κίνηση προς τα αριστερά της άμυνας της Αϊντχόφεν, διαβάζοντας το κενό που είχε αφήσει ο αριστερός της μπακ, πήρε την μπάλα και μαζί του και τον στόπερ Μποσκαγλί.

Μπαίνοντας εσωτερικά ο Λαλά, βρήκε ελεύθερο διάδρομο, δεν υπήρχε ποδοσφαιριστής να τον ακολουθήσει και αναγκάστηκε να τον κυνηγήσει ο Σανκαρέ από τον άξονα, έφθασε βαθιά μέσα στην περιοχή, αλλά νικήθηκε από τον Μβογκό. Ήταν δεδομένο όμως πως ο Ολυμπιακός θα βρει κι άλλες ευκαιρίες, χρειάζεται απλά θάρρος και οι σωστές κινήσεις.

Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΙ Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΕΜΒΙΛΑ

Λίγο αργότερα ο Μποσκαγλί αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού και βγήκε για να πάρει τις πρώτες βοήθειες, με το που διαπίστωσε ο Μαρτίνς, πως υπάρχει παίκτης λιγότερος, αμέσως έδωσε το σύνθημα. Σύνθημα που το εισέπραξαν απευθείας οι καλά δασκαλεμένοι ποδοσφαιριστές του. Ξαφνικά δημιουργήθηκε μία κίνηση, μία επιθετικότητα από όλους τους ποδοσφαιριστές, πως πρέπει να αξιοποιήσουν το χρόνο, που θα έχουν παίκτη παραπάνω. Ο Βαλμπουενά, που δεν κρατιόταν, μπήκε με δύναμη στην φάση, πέρασε τον Ζάχαβι, κόπηκε η πάσα του, όμως συνέχισε με μεγαλύτερη ορμή την ενέργεια του, την ξανακέρδισε και με την πάσα του στον Ρέαμπτσουκ και την κίνηση που έκανε στα αριστερά δημιούργησε χώρους.

Έφτιαξε ένα τρίγωνο με τον Μπρουμά, που επέτρεψε στον Ολλανδό να πάρει την μπάλα, να κινηθεί κάθετα σε χώρο ανάμεσα στον αντίπαλο μπακ και στον στόπερ, που ήταν κενός, η παράλληλη πάσα κόπηκε, η ενέργεια όμως που είχε αποκτηθεί, έμοιαζε λες και το παιχνίδι γινόταν σε ένα γεμάτο κόσμο Καραϊσκάκης.

Ο Εμβιλά είδε την μπάλα να πηγαίνει προς το μέρος του και χάρισε μία σπουδαία ποδοσφαιρική στιγμή. Εκτέλεσε με όλο του το κορμί, ενήργησε σαν σπουδαίος χορευτής, έγειρε το σώμα του με έναν μαγικό τρόπο, που οδήγησε την μπάλα ακριβώς εκεί που είχε ονειρευτεί πως θέλει να πάει, την ώρα που την έβλεπε να έρχεται προς το δικό του μέρος.

ΜΥΡΙΣΕ ΑΙΜΑ

Ο Ολυμπιακός δέχτηκε από εκτέλεση κόρνερ το γκολ της ισοφάρισης, όμως κανένας δεν κλονίστηκε. Οι παίκτες του Μαρτίνς ήξεραν πως θα βρουν κι άλλες στιγμές, πως θα μυρίσουν αίμα. Ο Ελ Αραμπί πράγματι μύρισε αίμα, μύρισε σαν άγριο ζώο τον φόβο του Μπάουμγκαρτλ που είχε μπει κρύος στο παιχνίδι, για να αντικαταστήσει τον τραυματία Μποσκαγκλι. Του πήρε την μπάλα, του πήρε την ποδοσφαιρική ταυτότητα, αγνόησε τους πάντες, πέρασε και τον Μβογκό και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Είχε ακόμα μία φάση, μέχρι να τελειώσει το πρώτο ημίχρονο, ακριβώς σκοπεύοντας πάνω στο ίδιο θήραμα.

Στην αμέσως επόμενη φάση, πάνω στον τρομοκρατημένο, ψυχικά τραυματισμένο Μπαούμκαρτλ, έπεσε ο Καμαρά, του πήρε την μπάλα για πλάκα, έκανε το λάθος όμως να προσπαθήσει να μιμηθεί τον Ελ Αραμπί και να προσπαθήσει να τελειώσει μόνος του την φάση. Είχε πάσα προς τον Μαροκινό, όπως και ο Μαροκινός είχε στην φάση του γκολ πάσα στον Καμαρά. Και οι δύο προσπάθησαν να την τελειώσουν μόνοι τους την φάση. Ο Ελ Αραμπί έχει το ένστικτο του δολοφόνου και τα κατάφερε, ο Καμαρά θα έπρεπε να πασάρει.

Η ΡΑΨΩΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΣ

Το δεύτερο ημίχρονο κύλησε διαφορετικά. Οι παίκτες του Μαρτίνς αμύνθηκαν καλύτερα, βελτιώθηκε σημαντικά και ο Παπασταθόπουλος στις αντιδράσεις του, σε χαμηλά μέτρα, συνέχισε το μαρκάρισμα στο μεσαίο μπλοκ και λίγο πιο χαμηλά, με την ένταση που υπήρχε στο τελευταίο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου. Ο Μαρτίνς αποδείχτηκε στην πράξη πως δεν είχε σκοπό να διατηρήσει το 3-2, αλλά ήθελε να κοιμίσει τον αντίπαλο του και να τον χτυπήσει την κατάλληλη ώρα. Στο 68ο λεπτό πήρε την απόφαση να κάνει πιο γρήγορη την ομάδα του βάζοντας δεύτερο καθαρό εξτρέμ, με την είσοδο του Μασούρα στην θέση του Βαλμπουενά. Στο 74ο λεπτό, έβγαλε τον Ελ Αραμπί και έβαλε ξανά δημιουργό, χρησιμοποιώντας τον Φορτούνη στην κορυφή της επίθεσης και το τελευταίο του χαρτί, το έπαιξε στο 80ο λεπτό.

Σε αυτό το σημείο με την τριπλή αλλαγή του ο Μαρτίνς, έκανε το δικό του κόλπο. Γνωρίζοντας πως είναι αργά τα πόδια των αμυντικών της Αϊντχόφεν, πως απομονώνεται εύκολα το αμυντικό της δίδυμο και τα μπακ δεν είναι πολύ της άμυνας, πήρε μία σοφή επιλογή. Έκλεισε το παιχνίδι με ένα 4-2-3-1, το οποίο είχε 4 φρέσκους, ξεκούραστους μεσοεπιθετικούς. Δύο εξτρέμ, τους Μασούρα, Βρουσάι, για να χτυπήσουν πάνω στους Μαξ, Ντέμφρις αλλά και να πιέσει με τα τρεξίματα τους και τους αντίπαλους στόπερ, τον Χασάν στην κορυφή της επίθεσης και τον Φορτούνη στην θέση του επιτελικού μέσου.

Το σύνθημα δόθηκε, οι παίκτες άκουσαν, μύρισαν και το θήραμα υπέκυψε. Στο 82ο λεπτό ο Βρουσάι μπήκε από τα δεξιά μέσα στην περιοχή, έφθασε χαμηλά, την γύρισε προς τον Ελ Αραμπί, που ήταν έτοιμος να κάνει το 4-2, όμως με σπαγκάτο ο Τέζε σταμάτησε την πρώτη επίθεση, δεν σταμάτησε όμως την ορμή του Ολυμπιακού.

Στην επόμενη φάση, ο Φορτούνης προσπάθησε να φέρει την μπάλα μέσα στην περιοχή, ο Μαξ, αντί να διώξει την έστρωσε στον Μασούρα, που εκτέλεσε και έγραψε το τελικό 4-2 και έδωσε το σημαντικό προβάδισμα, που κυνήγησε και άξιζε να πάρει ο Ολυμπιακός.

ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥΣ ΓΥΑΛΙΖΕΙ

Η εικόνα του αγώνα επιβεβαίωσε την αίσθηση που είχα και μετέφερα και στο κείμενο μου την περασμένη Τρίτη, πως η Αϊντχόφεν είναι ένας αντίπαλος κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του Ολυμπιακού. Είναι πιο δουλεμένη και πιο καπάτσα η ομάδα του Μαρτίνς και το γεγονός αυτό φάνηκε στο πρώτο παιχνίδι στο Καραϊσκάκης. Τα σκαλιά πρέπει να τα ανεβαίνεις ένα, ένα, ο Ολυμπιακός έχει να δώσει τον επαναληπτικό και πρέπει να είναι συγκεντρωμένος. Αποτελεί όμως και πραγματικότητα πως είναι έτοιμος, για να πετύχει μία σπουδαία πορεία στο Γιουρόπα. Ο Μαρτίνς και οι παίκτες του είναι μία γροθιά και το μάτι τους γυαλίζει.