Ο Μάσιμο Καρέρα πέρυσι πέτυχε σε πολύ μεγάλο βαθμό στην προσπάθεια σουλουπώματος της ομάδας, αλλά δεν κατάφερε, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων του που έχουν δουλέψει στην ΑΕΚ από το 2015 και μετά, να πετύχει παίρνοντας την ομάδα από την αρχή.

Τραϊανός Δέλλας, Τιμούρ Κετσπάγια, Μαρίνος Ουζουνίδης, Μιγκέλ Καρντόσο και Μάσιμο Καρέρα- δεν μπόρεσαν να ξεκινήσουν και να ολοκληρώσουν την χρονιά. Μόνο ο Μανόλο Χιμένεθ τα κατάφερε και στο τέλος στέφθηκε πρωταθλητής. Όλοι τους είχαν ευθύνες, όμως όταν το σενάριο μένει πάντοτε το ίδιο και δεν γίνεται να φταίνε μόνο οι προπονητές.

ΘΥΜΑΤΑ

Σε μεγάλο βαθμό οι προπονητές είναι τα θύματα μίας πραγματικότητας που δε βοηθά το έργο τους. Η AEK δεν έχει μπάτζετ ανάλογο με τους αντιπάλους που συγκρίνεται και σε σημαντικό δεν έχει και την ίδια οργάνωση. Δεν είμαι σίγουρος πως οι προπονητές έχουν το υλικό και τις συνθήκες για να κάνουν πρωταθλητισμό.

Επίσης, δεν υπάρχει και ένα μακροχρόνιο πλάνο που να δημιουργεί τις προϋποθέσεις η δουλειά να φέρει ένα ποδοσφαιρικό σχέδιο που θα νικήσει το χρήμα. Γινόμαστε, λοιπόν, μόνιμα στο ίδιο έργο θεατές. Με το που πάει να ανοίξει η διαφορά από την κορυφή υπάρχει ο εύκολος στόχος και πηγαίνουμε σε αλλαγή προπονητή.

Η ΕΥΚΟΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Η AEK από την στιγμή που αποφάσισε να απομακρύνει τον Μάσιμο Καρέρα υπέγραψε ακόμα μία αποτυχία. Ουσιαστικά ξεκινά έναν νέο κύκλο από την αρχή που όσο επαναλαμβάνεται μοιάζει και να μην έχει κανένα νόημα. Ο Ιταλός προπονητής, άλλωστε, σε αυτό που θα κληθεί να πετύχει ο διάδοχος του πέτυχε πέρυσι 100%. Έχει φθάσει στο σημείο ο σύλλογος να προσφέρει δύο δουλειές. Η εύκολη είναι αυτή του σουλουπώματος. Δηλαδή αυτή που θα πάρει ο Μανουέλ Χιμένεθ, όπως έκανε ο Καρέρα πριν από έναν χρόνο.

Όταν η AEK απομακρύνεται από τις πρώτες θέσεις και δεν υπάρχουν απαιτήσεις για πρωταθλητισμό δίνεται σε έναν προπονητή με παίκτες που από ένα σημείο και μετά δεν ψήνονταν και ιδιαίτερα για να κρατήσουν τον προκάτοχο τους και η απομάκρυνση του θα τους προσφέρει κίνητρο. Η ανάγκη που έχουν οι ποδοσφαιριστές να τα ρίξουν στον προπονητή που έφυγε οδηγεί σε κάποιες αρχικές νίκες, ενώ αν είναι καλός και στα λόγια ο νέος τεχνικός δημιουργείται μία αρχική δυναμική και συνηθίζεται να τελειώνει καλύτερα η σεζόν από ό,τι φαινόταν στο πρώτο της κομμάτι.

Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Τα πράγματα, όμως, αλλάζουν όταν την ΑΕΚ την αναλαμβάνει ένας προπονητής από την αρχή. Εκεί έχουμε αποστολή αυτοκτονίας, καθώς ξεκινά από την ίδια αφετηρία με δύο ομάδες που έχουν μεγαλύτερο μπάτζετ καλύτερες βάσεις δουλειάς πίσω τους. Με αυτές τις συνθήκες του απαιτούν να κάνει πρωταθλητισμό έχοντας και μία βάση ποδοσφαιριστών εκπαιδευμένη πως αν χαλαστούν ο προπονητής είναι αναλώσιμος.

Όσο υπάρχουν αυτές οι συνθήκες θα βλέπουμε συνεχώς το ίδιο έργο. Η AEK είναι εύκολο να βρει κάποιον που θα πετύχει στον ρόλο που πέτυχε ο περσινός Καρέρα. Το σημαντικό είναι να καταλάβουν πως πρέπει πρώτα ο ίδιος ο σύλλογος να δημιουργήσει τις συνθήκες να πετύχει ένας προπονητής εκεί που απέτυχε ο Καρέρα και όσοι ξεκίνησαν την σεζόν στον πάγκο της AEK, εκτός του Μανόλο Χιμένεθ.

Ό,τι και να πιστεύει ο καθένας για τον Χιμένεθ η αλήθεια είναι πως αυτά τα χρόνια ήταν ο μόνος που κόλλησε με την ομάδα ούτε, όμως, ο Ισπανός στηρίχτηκε για να μπορέσει να προσφέρει ένα μακροχρόνιο έργο.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Για όλους τους προπονητές υπήρχαν λόγοι που οδηγούσαν στην απομάκρυνση τους. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, οι επιλογές από μόνες τους ήταν με λανθασμένα κριτήρια. Ποτέ όλα αυτά τα χρόνια η AEK δεν πήγε στην ουσία να ψάξει τη λογική ποδοσφαίρου που θέλει να εφαρμόσει ο σύλλογος και να φέρει τον κατάλληλο προπονητή και να τον στηρίξει σε όλα τα μέτωπα. Να δημιουργήσει, δηλαδή, τις συνθήκες με την δουλειά που θα γίνεται στο προπονητικό κέντρο να χτίσει ένα σύνολο ικανό να κάνει πρωταθλητισμό αλλά και να είναι αντάξιο του παρελθόντος του συλλόγου.

Η ιστορία της AEK είναι συνδεδεμένη με ομάδες που έπαιζαν επιθετικό ελκυστικό ποδόσφαιρο. Ο σύλλογος έχει πετύχει σημαντικά πράγματα, ενώ στην επιστροφή του πήρε πρωτάθλημα, Κύπελλο και έπαιξε στους ομίλους του Champions League και προηγουμένως είχε μία πολύ καλή πορεία την σεζόν 2017-18 στο Europa League, αλλά δεν κατάφερε να αποκτήσει μία ενιαία επιθετική φιλοσοφία.

ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΕ ΟΡΑΜΑ Ο ΚΑΡΕΡΑ

Μία επιθετική φιλοσοφία που την έχει ανάγκη ο κόσμος της ομάδας και αυτό είναι και το κομμάτι κλειδί που έδειχνε πως ο Μάσιμο Καρέρα δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Απέτυχε και σε άλλα κομμάτια που του κόστισαν την δουλειά ήταν όμως ξεκάθαρο πως δεν ήταν ο προπονητής που θα δημιουργούσε το όραμα για μία πιο ελκυστική AEK.

Φάνηκε από τις αντιδράσεις του κόσμου στο πρώτο φετινό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Ο μέσος οπαδός της κουράστηκε να βλέπει την ομάδα του να παίζει μόνιμα με ένα συντηρητικό πλάνο και να έχει δεύτερο ρόλο στα ντέρμπι. Είναι πολλά τα χρόνια που αντιμετωπίζεται με συντηρητική λογική τα ντέρμπι και έχει επέλθει κορεσμός. Γρήγορα έγινε ξεκάθαρο πως ακόμα και αν ο Καρέρα έκανε την έκπληξη και κατάφερνε να κρατήσει την θέση του μέχρι το τέλος της σεζόν δεν ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να χτίσει η AEK πάνω του το μέλλον της.

Απέτυχε, όμως, σε κομμάτια που δεν ταιριάζουν με την ποδοσφαιρική του φιλοσοφία.

ΑΝΑΡΧΗ

Για να φύγουμε από την μεγάλη εικόνα και να πιάσουμε το αγωνιστικό είναι δεδομένο πως η φετινή AEK είναι μία ομάδα άναρχη. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό έτσι και δεις ένα ολόκληρο παιχνίδι της. Ασφαλώς το γεγονός αυτό βαραίνει τον προπονητή.

Επίσης υπάρχει τεράστιο αμυντικό ζήτημα ένας συνδυασμό αδυναμιών. Το πρόβλημα στα άκρα της άμυνας είναι τεράστιο όπως και η έλλειψη καθοδήγησης και γρήγορων αντανακλαστικών στο κέντρο της άμυνας. Μόνιμα βλέπουμε την AEK να δέχεται έντονη πίεση από τα άκρα της να δημιουργείται ένας χώρος σε κάποια πλευρά που ο αντίπαλος να βρίσκει πετρέλαιο και να χτίζει τις επιθέσεις του που καταλήγουν σε εύκολη απειλή στο κέντρο της άμυνας και σε αντιδράσεις που θυμίζουν ζεϊμπέκιες των στόπερ.

Με τον Παναθηναϊκό ήταν η πλευρά του Ινσούα, με τον Ολυμπιακό ο χώρος που κάλυπτε ο Μπακάκης, με τον Βόλο του Παουλίνιο. Σε όλα τα παιχνίδια αν ανατρέξεις η πίεση ερχόταν από τα άκρα της άμυνας και κατέληγε σε προβληματικές αντιδράσεις των στόπερ.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ

Υπάρχει μία ποδοσφαιρική λογική πως η άμυνα δουλεύεται. Πράγματι είναι πιο εύκολο να χτίσεις την άμυνα σου. Όμως το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει αλλάξει την θέση των ακραίων μπακ. Δεν μπορείς να αμυνθείς με ασφάλεια όταν τα δικά σου μπακ δεν απειλούν. Έχουν αυξηθεί σημαντικά η ικανότητα των ποδοσφαιριστών που παίζουν στις πλευρές και αν τα μπακ σου δεν μπορούν να απειλήσουν δημιουργούν την δυνατότητα στους αντιπάλους να ασκήσουν έντονη πίεση από τις πλευρές.

Επίσης, οι προπονητές για να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στον αντίπαλο φέρνουν τους εξτρέμ προς τα μέσα οπότε είναι πολύ σημαντικό οι μπακ να μπορούν να πάρουν όλο το γήπεδο. Η φετινή AEK δεν έχει ακραία μπακ με αυτά τα σύγχρονα χαρακτηριστικά και πληγώνεται σημαντικά από τις πτέρυγες.

Επιπλέον, ο Τσιγκρίνσκι είναι ταλαιπωρημένος και τον βλέπουμε εύκολο σε ατομικά λάθη που δεν συνήθιζε τα προηγούμενα χρόνια ενώ από τους Σβάρνα, Νεντελτσεάρου, Χνιντ λείπουν οι γρήγορες αντιδράσεις. Κανένας τους δεν μπορεί να γίνει ηγέτης και να δημιουργήσει ασφάλεια σε ένα κέντρο άμυνας που δέχεται σημαντική πίεση από τα άκρα συνδυασμός που, όπως ανέλυσε ο Θέμης Καίσαρης με την βοήθεια των στατιστικών της OPTA, οδηγεί σε πολλά τέρματα που δέχεται η AEK με το κεφάλι.

ΑΚΡΑΙΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΛΑΘΗ

Επαναλαμβάνω, ευθύνες έχει κι ο Καρέρα. Η ομάδα είναι άναρχη και ακόμα και στο επιθετικό κομμάτι που είναι ξεκάθαρο πως το ρόστερ του προσφέρει πολλές επιλογές δεν έχει πετύχει να δημιουργήσει ένα σύνολο με αυτοματισμούς. Μοιάζει σαν να στηρίζεται στις εμπνεύσεις των ποιοτικών ποδοσφαιριστών του. Όμως δεν μπορεί κανένας να αρνηθεί πως το καλοκαίρι δημιουργήθηκε μία συνταγή που τώρα καταλαβαίνουμε πως ήταν μία συνταγή αποτυχίας.

Δόθηκε σε έναν αμυντικογενή προπονητή το πιο πλήρες ρόστερ μεσοεπιθετικά που είχε τα τελευταία χρόνια η AEK που ταυτόχρονα οι λύσεις στα άκρα της άμυνας αλλά και στο κέντρο της άμυνας δεν ανήκουν σε ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Γιατί εύκολο είναι να ρίχνουμε το ανάθεμα στον προπονητή αλλά στα τελευταία παιχνίδια γίνονται ακραία ατομικά λάθη που δεν επιτρέπονται από παίκτες που αγωνίζονται σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.

Ασφαλώς σε αυτό το κομμάτι έρχονται και οι ευθύνες του Ίλια Ίβιτς που ήταν υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και δημιούργησε ένα παζλ αποτυχίας.

ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟ ΣΧΕΔΙΟ

Σήμερα στην AEK πρέπει να καταλάβουν πως η επιλογή Χιμένεθ και το συνολικό σχέδιο πρέπει να αφορά το καλοκαίρι του 2021. Κατανοώ πως οι ομάδες παίζουν συνεχώς και κρίνονται. Όμως η στρατηγική πάντοτε πρέπει να αφορά την μεγάλη εικόνα. Άλλωστε, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς: συνθήκες για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό δεν υπάρχουν. Ευρώπη δεν υπάρχει μένει μόνο το Κύπελλο που εδώ και 4 χρόνια η ΑΕΚ φτάνει στον τελικό όπου πληρώνει πως δεν έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να φτιάξει ένα σύνολο που θα μπορεί να κερδίζει τους δύο ανταγωνιστές της στους εγχώριους τίτλους μέσα από δικιά της κυριαρχία.

Δεν έχει νόημα να περιστρέφεσαι γύρο από τον ίδιο κύκλο σαν τον σκύλο που κυνηγάει την ούρα του. Στην AEK πρέπει να δουν συνολικά που έχουν πετύχει που έχουν αποτύχει από το 2015 που επέστρεψαν και να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Ο Χιμένεθ πάνω από όλα πρέπει να έχει χρόνο για να δουλέψει και μία συνολική κατεύθυνση να κάνει την AEK πιο δημιουργική.

Ασφαλώς για να μπορέσει να το πετύχει χρειάζεται ενίσχυση στο κέντρο και στα άκρα της άμυνας. Επιλογές που θα προσφέρουν ασφάλεια για να μπορέσει στην συνέχεια να χτίσει την δημιουργία της ομάδας και να αξιοποιήσει τις επιλογές που διαθέτει μεσοεπιθετικά. Επίσης πρέπει να γίνει κατανοητό και στους ποδοσφαιριστές πως δεν θα είναι αναλώσιμος ώστε να σταματήσει και η αναρχία.