Έτσι το περίμενα. Όπως έγινε. Δύσκολο το ματς με την Πόρτο και νίκη της Σίτι. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρούσα ότι οι Πορτογάλοι θα κέρδιζαν τόσο άνετα στο Καραϊσκάκη, αλλά απλά ότι ο Ολυμπιακός θα 'χε ζόρια. Ε, έγινε κάτι χειρότερο. Τέλος πάντων.

Η ιστορία έγραψε και η ουσία είναι ότι με την τρίτη θέση στο γκρουπ οι "ερυθρόλευκοι" θα συνεχίσουν με ευρωπαϊκή φορεσιά. Σε 560 λεπτά (με όλες τις καθυστερήσεις μέσα) η ομάδα σημείωσε μόνο δυο γκολ! Αυτό θα πρέπει να απασχολήσει προπονητή και παίκτες ενόψει Europa.

Γιατί αν χάνεις ημίχρονα στην Ελλάδα, έχεις υλικό και ομάδα να το καλύπτεις. Στην Ευρώπη και μάλιστα στο Champions league, ε πρέπει να είσαι λίγο πιο ουσιαστικός. Θυμάστε πόσο εντυπωσιασμένος ήμουν από την εικόνα στο ματς με την Μαρσέιγ. Δε μπορώ να πω το ίδιο.

Η Πόρτο δεν εμφανίστηκε θεριό ανήμερο, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν άνευρος, ασύνδετος και σώθηκε κυριολεκτικά από την Μάντσεστερ Σίτι. Αφήστε που η κατάσταση είχε αρχίσει να... χαλάει πριν καν ξεκινήσει το ματς. Το παιχνίδι με δυο λόγια, ήταν από τα πιο... στραβωμένα.

Με τον Φορτούνη να τίθεται εκτός, να βάζει τον εαυτό του στην διαδικασία του παίκτη που δε μπορεί να υπολογιστεί και μετά από μισή ώρα παιχνιδιού να πρέπει να μπει στη θέση του Καμαρά. Κι αυτό ήταν το λιγότερο. Ο Χολέμπας έκανε το χειρότερο σε μια φάση που ποτέ δεν πας με το χέρι όπως πήγε ο Χοσέ. Δεν έχεις λόγο.

Όλα τα πλάνα σε αυτές τις περιπτώσεις πάνε στα σκουπίδια. Τα πάντα. Όσα είχε σκεφτεί ο Μαρτίνς, όσα είχε ζητήσει. Όλα για πέταμα. Γιατί πολύ απλά αυτό το ανόητο πέναλτι τα χάλασε. Άλλο ένα ανόητο πέναλτι σε βάρος της ομάδας. Και πάγωσαν άπαντες, κάτι που φάνηκε στην εξέλιξη του αγώνα.

Η ανάπτυξη δεν υπήρχε. Κανείς δε μπορούσε να κρατήσει μπάλα, να φτιάξει κάτι και για τον λόγο αυτό κλήθηκε αναγκαστικά ο Φορτούνης. Τα μπακ δε μπήκαν καλά. Ο Χολέμπας έκανε το πέναλτι, τον πήρε η κάτω βόλτα. Ο Ραφίνια δεν είχε χώρους και αν πέρασε κάποιες μπάλες, αυτές κατέβηκαν με... χιόνι. Ο Ελ Αραμπί έμεινε να περιμένει. Και μια φάση που του κάθισε στο δεύτερο ημίχρονο, την έκανε καλά, αλλά την έχασε. Ο Μασούρας απώλεσε την ευκαιρία να ισοφαρίσει νωρίς και μέχρι να γίνει αλλαγή τα είχε με τον εαυτό του για αυτό το σουτ.

Στο δεύτερο ημίχρονο το άγχος ανέβηκε σε συνδυασμό πάντα και με όσα γίνονταν στο Μάντσεστερ, μέχρι να έρθει το γκολ του Αγκουέρο. Οι οχτώ αλλαγές στο αρχικό σχήμα, δεν εμπόδισαν την Πόρτο να έχει μια τυπική, προσεκτική εμφάνιση. Έκανε και την δουλίτσα της νωρίς - νωρίς και άφησε τον αντίπαλό της να ξεφυσάει.

Το πρώτο φοβερό ημίχρονο του αγώνα στην Μασσαλία έδωσε την θέση του σε μια κάκιστη εμφάνιση. Δεν βελτιώθηκε η κατάσταση στο δεύτερο μέρος. Ήρθε το 0-2 και όλα έλαβαν τέλος. Όσα και να δοκίμασε ο Μαρτίνς, τίποτα. Κακό βράδυ, κακό παιχνίδι.

Επικίνδυνο βέβαια όπως ήταν ο όμιλος, αλλά είπαμε, η Σίτι δεν είχε όρεξη να κάνει χάρες σε κανέναν. Αυτή τη μίνι αναφορά έπρεπε να την κάνω στην ύστατη φετινή υποχρέωση της ομάδας στο Champions League. Πιστεύω ότι ήταν μια από τις κακές σεζόν του Ολυμπιακού στην συγκεκριμένη διοργάνωση. Μια νίκη την πρώτη αγωνιστική στα χασομέρια και μετά πέντε ήττες (αν και στην Γαλλία αδικήθηκε).

Αν με ρωτήστε "αποστολή εξετελέσθη;" θα σας απαντήσω καταφατικά. Γιατί ναι, είναι επιτυχία η παρουσία στο Europa League. Για εμένα παίζουν ρόλο οι συνθήκες. Ο Ολυμπιακός είχε προβλήματα, είχε και άδειο γήπεδο. Ναι, όλοι είχαν. Αλλά ο Ολυμπιακός δεν είναι Σίτι. Θα μπορεί πλέον η ομάδα να συνεχίσει την προσπάθειά της στον εντεύθεν των συνόρων μας χώρο και όταν έρθει ξανά η ώρα της Ευρώπης, βλέπουμε. Δεν υπάρχει λόγος πανικού , καταλαβαίνω τους απαιτητικούς.

Όμως ο Ολυμπιακός δεν είναι καλύτερος από την Πόρτο, δεν είναι καλύτερος από την Σίτι. Είναι καλύτερος (βάσει των δυο αγώνων) από την Μαρσέιγ και δίκαια πήρε την θέση που πήρε. Αν υπάρχει κάτι που επιβάλλεται τώρα στο λιμάνι, είναι επιστροφή των τραυματιών, καλή ψυχολογία για τα σημαντικά ματς του πρωταθλήματος και όταν ξανάρθει η ώρα της Ευρώπης, βλέπουμε.

Ίσως τότε να υπάρχει και κόσμος. Που τόσο έλειψε...

Photo Credits: Eurokinissi