ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Τι να πει και η Λίβερπουλ

Τι να πει και η Λίβερπουλ

Ο Ολυμπιακός πέταξε ξανά ημίχρονο, αλλά και βαθμούς, στα Γιάννινα κι ο Παντελής Διαμαντόπουλος αναλύει το κακό κόκκινο βράδυ, την τεχνολογία, τις γκέλες ομάδων-θηρίων της Ευρώπης και θυμίζει ότι ο… Λεμπρόν Τζέιμς είναι ένας.

Με τον Αστέρα γλίτωσαν, με τον Παναιτωλικό το ίδιο, η τρίτη ήταν… φαρμακερή για τον Μαρτίνς και τους ποδοσφαιριστές του. Αυτή τη φορά το 45λεπτο στα σκουπίδια έφερε απώλεια βαθμών. Βαθμοί πεταμένοι στη λίμνη των Ιωαννίνων. Ο Πορτογάλος στην πρώτη δήλωσή του, διαμαρτυρήθηκε για το γκολ που ακυρώθηκε στο τέλος (άλλη ιστορία και αυτή), του άρεσε και ο αγώνας, εγκωμίασε και τον ΠΑΣ. Καλά έκανε για όλα. Απλά και ο ίδιος θα μπορούσε να είναι πιο επιθετικός κατά τη γνώμη μου, αλλά και οι ποδοσφαιριστές του, αφού ισοφάρισαν σχετικά νωρίς (51’) θα έπρεπε να είναι και περισσότερο πιεστικοί. Δεν έγινε κάτι τέτοιο.

Χάθηκαν ελάχιστες καλές ευκαιρίες με μια κραυγαλέα του Χασάν που μπήκε στο ματς δίπλα στον Ελ Αραμπί. Ο Αιγύπτιος βέβαια το έβαλε το γκολάκι, αλλά η τεχνολογία είχε διαφορετική άποψη! Ο Ολυμπιακός δεν έγινε κυρίαρχος, δεν είχε την εικόνα ότι θα κερδίσει ο κόσμος να χαλάσει. Μετά το 65’ μάλιστα οι Γιαννιώτες έγιναν επικίνδυνοι, έδειξαν ικανοί για όλα με κορυφαίους δυο παίκτες που έζησαν αρκετά στου Ρέντη, τον Σάλιακα και τον Χουτεσιώτη.

Την ίδια ώρα στο Μπέρμπιγχαμ η κορυφαία ομάδα του πλανήτη υπέφερε από την Άστον Βίλα, λίγο νωρίτερα η Γιουνάιτεντ είχε δει κι αυτή τα ραδίκια ανάποδα. Κακή Κυριακή για μεγάλες κόκκινες ομάδες. Ο Ολυμπιακός που κολλάει; Πουθενά, απλά αν κάποιος βγάζει καπνούς από τα ρουθούνια, ας σκεφτεί και αυτούς… Κατά τα άλλα, η αλήθεια είναι ότι τα 'χει για …καραμέλες τα πεταμένα ημίχρονα ο Μαρτίνς. Πολλές φορές από τότε που ανέλαβε. Τις περισσότερες φορές η κατάσταση γυρνάει, αρκούν δηλαδή 45 λεπτά για τους νταμπλούχους να φέρουν τα πάνω-κάτω. Βέβαια, δεν είναι και το καλύτερο. Έχει καταντήσει από βαρετό ως αηδία.

Και ακόμη πιο αηδιαστικός ήταν ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε η ομάδα στο 1-0. Ακίνητα-αμίλητα στρατιωτάκια όλοι τους λες και έπαιζαν το παλιό παιχνίδι. Ο Μπουχαλάκης πήγε να κόψει με το πόδι πίσω (!) η άμυνα σκέφτηκε να μαρκάρει ή να μη μαρκάρει, με δυο λόγια, κωμωδία. Και έτσι οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύτηκαν και έβαλαν δύσκολα σε μια ομάδα ανέτοιμη. Σε μια ομάδα με τα δυο μπακ να έχουν ρίξει όλη την λειτουργία, τον ΠΑΣ να αφήνει τον Ολυμπιακό να πάει στο πλάι και να του περιορίζει τον άξονα.

Αλλά και ποιον άξονα;

Το 4-3-3 είναι ένα ωραίο σύστημα, αλλά δεν είναι για παντού. Και δεν είναι για όλες τις καταστάσεις. Με τον Ραφίνια και τον Χολέμπας στην κατάσταση που βρίσκονται η υποστηρικτηκότητα στους μπροστινούς, είναι ελάχιστη. Το μεγαλύτερο όπλο του Ολυμπιακού, στο πέρασμα των χρόνων, ήταν ο φόβος που σκόρπιζε στους αντιπάλους πριν καν αρχίσει το ματς με την ποικιλία απειλής. Αυτή η ποικιλία δεν υπάρχει και αν η μπάλα δεν κυλήσει γρήγορα, αν δεν μπει φαντασία και δεν υπάρξει προσωπική ενέργεια, τα πράγματα σκουραίνουν. Ο Μαρτίνς φυσικά και τα ξέρει. Δεν θα γράψω τα… καφενειακά του στυλ «γιατί φοβάσαι τα Γιάννινα;» Καλά κάνουν οι προπονητές και υπολογίζουν τους αντιπάλους. Όλους. Όμως αναλόγως του ποια ομάδα στέκεται μπροστά σου, πρέπει και να λειτουργήσεις.

Ο βιδωμένος, αργός και… συγκαμένος Ολυμπιακός του 45λεπτου, απείλησε ελάχιστα τους Ηπειρώτες. Η είσοδος του Φορτούνη, ήταν δεδομένο ότι θα έκανε χειρότερη τη ζωή της άμυνας των Ιωαννίνων. Δε πέρασε πολύ ώρα για να βγάλει την καλή ξυραφιά και να βάλει γκολάρα ο Ελ Αραμπί. Προς τα πίσω στον αέρα και σκαστή κεφαλιά από τον Μαροκινό. Η ισοφάριση ήρθε νωρίς, αλλά επαναλαμβάνω: Ούτε είναι όμορφα τα πεταμένα ημίχρονα, ούτε με πείθουν οι ατάκες των συναδέλφων μου «τα γυρίζει με τις αλλαγές ο προπονητής». Ας μη χρειαστεί καλύτερα αυτό. Ας μπει μια φορά καλά η ομάδα από την αρχή να την ευχαριστηθούν άπαντες, από τον Μαρινάκη μέχρι τον τελευταίο φίλαθλο στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του πλανήτη.

Για το τι έγινε μετά το 1- 1 τα είπαμε. Διαφωνώ με τον Μαρτίνς ότι οι ποδοσφαιριστές του έπαιξαν όπως έπρεπε, αλλά αυτός είναι ο προπονητής. Επίσης δεν είδα καμία ένταση και πάθος στο πρώτο μέρος, όπως είδε ο προπονητής. Και πάλι όμως δεν έχει σημασία. Και για να τα βάλουμε και σε μια σειρά, για τον Ολυμπιακό σίγουρα δεν ήρθε η καταστροφή. Όλοι κάνουν γκέλες. Σε όλο τον πλανήτη. Τυχεροί και μάγκες είναι όσοι μπορούν να τις αποφεύγουν.

Επαναλαμβάνω, η Λίβερπουλ υπέφερε, η Γιουνάιτεντ συνετρίβη κι αυτή, η Σίτι από τη Λέστερ πριν μέρες το ίδιο. Ούτε τη Λίντς κέρδισε. Η Ρεάλ έχει γκελάρει. Δείτε και στην Ελλάδα τι γίνεται. Δείτε και στην Ευρωλίγκα τι έγινε, αν θέλετε να αλλάξουμε άθλημα.

Ο μόνος που δεν «πατάει μπανανόφλουδες», είναι ο Θεός ΛεΜπρόν Τζέιμς. Επειδή όμως ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός δεν έχει Λεμπρόν να… κοουτσάρει κιόλα άμα λάχει, δε μπορεί να μείνει εκτός από την λίστα όλων των ομάδων που τούτη την εποχή έχουν και το κακό φεγγάρι. Οι «ερυθρόλευκοι» θα δουλέψουν στην διακοπή και θα ‘χει τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε την ενδεκάδα με τις μεταγραφές! Ειδικά τον Βινάγκρε, που θα αλλάξει δυο ταχύτητες τους Πειραιώτες στην αριστερή πλευρά…

TAGS ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ STOIXIMAN SUPER LEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ