Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έκανε τη δήλωση της χρονιάς, ίσως της δεκαετίας για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Και δεν είναι clickbait όπως συνηθίζουμε τα τελευταία χρόνια να βάζουμε στα site όταν μπαίνει ένα γκολ ή ένα καλάθι.

Σε 65 λέξεις τα είπε όλα:

"Εμείς παίζουμε μπάσκετ. Αν έχουμε πίεση εμείς, τι πίεση πρέπει να έχουν οι άνθρωποι που έχουν συγγενείς στη μονάδα εντατικής θεραπείας λόγω του ιού; Πίεση στο μπάσκετ; Δεν έχεις πίεση στο μπάσκετ. Πίεση θα είχες αν έχανες την δουλειά σου και δεν μπορείς να δώσεις φαγητό στα παιδιά σου. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να μιλάμε εμείς για πίεση. Απλά πρέπει να παλεύουμε, αυτό είναι όλο".

Ήταν λόγια από καρδιάς από έναν άνθρωπο που ξεκίνησε από το μηδέν και έφτασε να είναι προπονητής σε δύο από τους πιο ιστορικούς συλλόγους της Ευρώπης. Τον Ολυμπιακό και τη Μακάμπι.

Ήταν λόγια μέσα από την ψυχή του. Όποιος είδε το VIDEO θα κατάλαβε ότι δεν ήθελε να εντυπωσιάσει. Δεν ήθελε να δώσει ατάκα. Δεν ειρωνεύτηκε καν τον συνάδερφο που του έκανε την ερώτηση. Αφοπλιστικά, με ψυχραιμία αλλά και παράλληλα σε έντονη συναισθηματική φόρτιση έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Και η αίθουσα Τύπου "πάγωσε". Γιατί όλοι σκέφτηκαν πόσο δίκιο είχε ο Έλληνας coach. Μέσα σε πέντε προτάσεις εξήγησε το αυτονόητο. Η πραγματική πίεση δεν είναι μέσα στα γήπεδα, αλλά στους δρόμους και πιο συγκεκριμένα τώρα στις μονάδες εντατικής θεραπείας όλου του κόσμου. Εκεί υπάρχει πίεση, για επιβίωση, για ζωή, για αξιοπρέπεια, για τα ουσιώδη.

Στα 53 του χρόνια ο Σφαιρόπουλος, ξέρει πολύ καλά πόσο ανούσιες μπορεί να ακούγονται κάποιες έννοιες και έδωσε σε όλους μας να καταλάβουμε τη διαφορά του αθλητισμού και της πραγματικής ζωής. Κάτι που ξεχνάμε τις περισσότερες φορές εδώ στην Ελλάδα με τις μικρότητες μας και τους οπαδικούς παροξυσμούς μας. Και έκανε αυτή την δήλωση έχοντας καταλάβει μετά από χρόνια ότι η ζωή δεν χάνεται μετά από ένα κακό αποτέλεσμα. Και ο ίδιος το συνειδητοποίησε στις δύο τελευταίες χρονιές της καριέρας του. Όσο ήταν στον Ολυμπιακό η πίεση που ασκούσε ο ίδιος στον εαυτό του, δεν τον άφηνε να σκεφτεί όπως τώρα. Καθαρά, ψύχραιμα, ώριμα, χωρίς πάθος.

Το καταλάβαμε πολύ καλά εδώ στο SPORT24, όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά on air οι τρεις καλύτεροι Έλληνες προπονητές μπάσκετ. Δημήτρης Ιτούδης, Γιώργος Μπαρτζώκας, Γιάννης Σφαιρόπουλος.

Όπως είδατε και στο VIDEO, το επίπεδό τους, οι ψύχραιμες απόψεις τους και η ανάγκη για ένα καλύτερο αύριο όχι μόνο μπασκετικά, ήταν η βάση της συζήτησης. Από εκείνη τη συνέντευξη καταλάβαμε ότι οι τρεις τεχνικοί, έχουν αλλάξει εντελώς φιλοσοφία και αποτελούν άξιους πρεσβευτές της χώρας μας στο εξωτερικό. Μόνο κερδισμένοι βγήκαμε από αυτή τη συνάθροιση των τριών. Κερδισμένοι μπασκετικά, αθλητικά, κοινωνικά, πολιτικά. Ήταν ευλογία που τρεις άνθρωποι χωρίς ίχνος κόμπλεξ, αλλά με όρεξη για επί της ουσίας διάλογο, είχαν θέσει σημαντικά ζητήματα εκτός αθλητισμού. Και έδειξαν ότι υπάρχει ελπίδα. Αυτό καταδεικνύουν και τα σχόλια στα social media από τους φιλάθλους όλων των ομάδων μετά από αυτή τη συνέντευξη, αλλά και τη δήλωση του Γιάννη Σφαιρόπουλου μετά την αναμέτρηση της Μακάμπι με την Ζάλγκιρις. Ακόμη και η ίδια του η ομάδα, έσπευσε να τον αποθεώσει καθώς κατάλαβε ότι αυτή η τοποθέτηση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Πάνω από στόχους, πρωταθλήματα και υστεροφημία. Και δεν το έκανε ένας οποιοσδήποτε σύλλογος. Αλλά ένας οργανισμός που ζει και αναπνέει έχοντας τη λέξη "πίεση" σε κάθε βήμα του.

Επίσης όποιος μιλάει για πίεση στους πάγκους και στα σπορ μπορεί να δει αυτό:

Και αυτό:

Ο αθλητισμός όντως έχει πίεση. Γιατί είναι επαγγελματικός και διακυβεύονται αρκετά πράγματα σε οικονομικό επίπεδο αλλά και σε γόητρο. Ο κάθε επαγγελματίας υπερασπίζεται τη δουλειά του και την εξέλιξή της. Ενίοτε είναι σκληρή και αδυσώπητη. Όπως συμβαίνει σε πολλά άλλα επαγγέλματα το ψυχικό κόστος είναι μεγάλο. Όλοι μας έχουμε μάθει να ζούμε με την πίεση. Άλλοι την έχουν σε μεγαλύτερο βαθμό, άλλοι σε μικρότερο. Ενίοτε η πίεση είναι ο καλύτερος μας φίλος ή συμπαραστάτης. Και σε επαγγέλματα που δεν είναι προβεβλημένα ή έχουν τις αποδοχές των σταρ του αθλητισμού υπάρχει και εκεί πίεση. Πρέπει να την διαχειριστείς και να την αποβάλεις. Κάθε ημέρα, κάθε στιγμή.

Αλλά έρχονται στιγμές που το συναίσθημα ξεπερνά τη λογική. Αυτό διέδωσε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος με τον πιο σαφή και ουσιώδη τρόπο. Τον λόγο της αλήθειας και της ευαισθησίας προς τον συνάνθρωπο, τα παιδιά και την ζωή.

Τα σέβη μας coach.