Είναι μεγάλη δουλειά για μια ομάδα να μπαίνει στο γήπεδο με αυτοπεποίθηση. Να είναι τόσο καλά δουλεμένη, να ξέρει τις δυνατότητές της, να νιώθει καλύτερη από τον αντίπαλο και να πατάει με αέρα ανωτερότητας στο χορτάρι. Ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς δίνει πλέον την εντύπωση ότι δεν βλέπει τους αντιπάλους του. Με τέτοια ψυχολογία αντιμετωπίζει τα παιχνίδια και με τη σιγουριά πως μόλις πατήσει το γκάζι θα φτάσει στα γκολ που χρειάζεται για να πετύχει το στόχο της.

Κάπως έτσι μπήκαν οι “ερυθρόλευκοι” στο γήπεδο του Αγρινίου, απέναντι σε έναν αντίπαλο που ήταν δεδομένο ότι θα πολεμήσει με όποια όπλα διαθέτει. Πρώτο λεπτό παίρνει τη μπάλα από αριστερά ο Μάσουρεκ κάνει μια ωραία κατεβασιά, περνάει ανάμεσα από δύο αντιπάλους και δοκιμάζει για πρώτη φορά τα αντανακλαστικά του πιτσιρικά Τζολάκη. Αμέσως μετά νέα προσπάθεια των γηπεδούχων του Δέλλα να αιφνιδιάσουν. Οι φιλοξενούμενοι εμφανίζονται χαλαροί σε αυτό το διάστημα, ψάχνονται, ίσως και λόγω των πολλών νέων προσώπων που εμπιστεύθηκε η τεχνική ηγεσία.

ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

Ακόμη κι έτσι, όμως, μια μεγάλη πάσα προς τον Ντρέγκερ μόλις στο 4ο λεπτό, ένα ωραίο κατέβασμα του δεξιού μπακ προς τον Φορτούνη και το υπέροχο τελείωμα του αρχηγού με τη μία και με το αριστερό στην απέναντι γωνία 0-1. Το μήνυμα ξεκάθαρο. Όσο κι αν παλεύετε εσείς, εμείς είμαστε καλύτεροι και θα νικήσουμε. Μεγάλη δουλειά. Να έχεις δουλέψει τόσο καλά που να νιώθεις απόλυτη εμπιστοσύνη στις δυνατότητές σου, να καταλαβαίνεις πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα φτάσεις στην απέναντι εστία για να κάνεις ζημιά, όσο κι αν παλεύει ο αντίπαλος.

Όλα αυτά τα έχει κατακτήσει το συγκρότημα του Πέδρο Μαρτίνς με το σπαθί του. Ο Πορτογάλος έχει φτιάξει μια ομάδα συμπαγή, ένα σύνολο άριστα δομημένο, με ξεκάθαρους ρόλους και τον κάθε παίκτη έτοιμο να απαγγείλει το δικό του ποίημα όταν έρθει η στιγμή να ανέβει στο πάλκο. Μην ξεχνάμε ότι χθες οι πρωταθλητές έπαιζαν χωρίς βασικό τερματοφύλακα (Σα), δεξιό και αριστερό μπακ (Ραφίνια, Χολέμπας), χωρίς τον Έλληνα στυλοβάτη της μεσαίας γραμμής (Μπουχαλάκης), αλλά και με τον “στρατηγό” τους στον πάγκο (Βαλμπουενά).

Στις περισσότερες θέσεις επιστρατεύθηκαν για να τους αντικαταστήσουν νέα παιδιά, χωρίς πολλές παραστάσεις που ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες κι αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό. Η ομάδα έχει και βάθος και συνέχεια για να βγάλει τον Γολγοθά που την περιμένει μέχρι και τέλη του Φλεβάρη. Ο Τζολάκης παίζει με σιγουριά και ρεφλέξ 30χρονου τερματοφύλακα. Απόλυτα ψύχραιμος, συνειδητοποιημένος, με εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του και τους συμπαίκτες του, μοιάζει μπαρουτοκαπνισμένος κι ας είναι μόλις 18 ετών.

ΒΓΑΖΕΙ (ΚΑΙ) ΕΠΑΡΣΗ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Ο Ντρέγκερ που δεν έχει αγωνιστεί στο παρελθόν σε επίπεδο πρωταθλητισμού, επέστρεψε από τραυματισμό και κάλυψε άριστα τις απαιτήσεις στη δεξιά πτέρυγα, ανοίγοντας μάλιστα το δρόμο για τη νίκη με την ασίστ στο πρώτο γκολ. Ο Ρέαμπτσιουκ που πάτησε Πρωτοχρονιά το πόδι του στη χώρα μας, με μόλις μια βδομάδα προπονήσεις στα πόδια του, παίζει λες και ανήκει χρόνια στο δυναμικό της ομάδας του Πειραιά. Ταχύς, τσαμπουκάς, με γρήγορη σκέψη, καλά πατήματα, διάθεση να φύγει στο χώρο, αλλά και να μαρκάρει σωστά πήρε άριστα στο πρώτο του διαγώνισμα.

Σε έναν τομέα θα πρέπει να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί οι “ερυθρόλευκοι” κι αυτό το είδαμε σε ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της χθεσινής αναμέτρησης. Στη χαλάρωση που προκαλεί στην ομάδα αυτή η αίσθηση ανωτερότητας. Υπάρχουν χρονικά διαστήματα που ο Ολυμπιακός εμφανίζεται στο γήπεδο με έπαρση. Με διάθεση υποτίμησης του αντιπάλου. Γι’ αυτό δεν τελείωσε το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο, με αποτέλεσμα οι γηπεδούχοι να βρουν το γκολ της ισοφάρισης και να το κάνουν ντέρμπι, έστω για μερικά λεπτά.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όταν η ομάδα του Μαρτίνς νιώθει πραγματικά καλά, κάποιες στιγμές χαλαρώνει, χάνει τη συγκέντρωσή της και δίνει δικαιώματα. Σε παιχνίδια όπως το χθεσινό, θα κάνει τη διαφορά κάποια στιγμή ο Φορτούνης, κάποιος από τους δύο κεντρικούς μέσους που βρίσκονται σε τρομερή κατάσταση (Εμβιλά, Καμαρά), ο Βαλμπουενά, ο killer Ελ Αραμπί. Όπως και χθες που ο Γάλλος κατάφερε όχι απλά να μην πέσει στο έδαφος, αλλά να περάσει και μια υπέροχη ασίστ “πάρε-βάλε” στον Μαροκινό για να σημειώσει το 14ο γκολ του και να υπογράψει άλλη μια νίκη στο δρόμο για τον τίτλο.

ΜΙΑ ΣΚΑΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ

Όλος ο κόσμος καταλαβαίνει πλέον ότι ο Ολυμπιακός είναι κι αυτή τη σεζόν μια σκάλα (ίσως και περισσότερες) πάνω από τους αντιπάλους του και γκραν φαβορί για τον τίτλο. Οι περισσότεροι επίσης αντιλαμβάνονται ότι αυτή η ομάδα δεν έχει πιάσει ακόμη το ταβάνι της, για τον απλούστατο λόγο ότι έλειψαν παίκτες λόγω τραυματισμών ή covid. Ο Χασάν χθες πήρε το πρώτο του λεπτό μετά την περιπέτεια που πέρασε, ενώ ο Βαλμπουενά γύρισε πολύ πρόσφατα έπειτα από απουσία δύο μηνών για να ξανακάνει τη διαφορά.

Σε τούτη εδώ τη γωνιά, διαβάσατε πριν από μερικές μέρες και για τον τέλειο καθοδηγητή που δημιουργούν ο Γάλλος μαέστρος με τον “καπετάν” Φορτούνη. Γκολάρα ο Κώστας στο ξεκίνημα του αγώνα, ασίστ ο Ματιέ -και τι ασίστ- στα μισά του β’ μέρους, άλλο ένα τρίποντο ο Ολυμπιακός με 42 γκολ συγκομιδή ως τώρα και μόλις έξι παθητικό έπειτα από 15 παιχνίδια.

Πλέον οι “ερυθρόλευκοι” πηγαίνουν στην Τούμπα με αέρα 10 βαθμών, αν ο ΠΑΟΚ νικήσει τον Βόλο και είναι στο χέρι τους να τελειώσουν την υπόθεση τίτλος από Γενάρη μήνα. Αρκεί να διορθώσουν κι αυτές τις μικρές ατέλειες που προαναφέραμε. Να μη σηκώνουν το πόδι από το γκάζι, να παραμένουν συγκεντρωμένοι και σοβαροί σε μεγαλύτερα διαστήματα του αγώνα. Αν συμβεί κι αυτό τότε τα playoffs θα εξελιχθούν σε τυπική διαδικασία και ο Πέδρο Μαρτίνς θα έχει δικαίωμα σε εκείνα τα ματς να κάνει δοκιμές για του χρόνου. Τόσο απλά.