Ο ίδιος ο Πέδρο Μαρτίνς δύο ημέρες πριν από το παιχνίδι με τον ΟΦΗ, το χαρακτήρισε ως κομβικό για την κατάκτηση του τίτλου. Ξεκαθάρισε πως όποια ομάδα περάσει νικηφόρα από το “Γεντί Κουλέ” θα έχει πραγματοποιήσει ένα πολύ σημαντικό βήμα για τον τίτλο. Είτε το είπε από σεβασμό στον αντίπαλο, είτε για να “τσιτώσει” τους παίκτες του, είτε για να δείξει το βαθμό δυσκολίας, μέσα έπεσε. Η ομάδα του Σίμου μπορεί να μη νικά εύκολα τον τελευταίο καιρό, αλλά πουλά πολύ ακριβά το τομάρι της παίζοντας ποδόσφαιρο. Κανονικό ποδόσφαιρο. Ούτε κλεφτοπόλεμο, ούτε ταμπούρι.

ΤΟΥΣ... ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΤΟ ΝΤΕΠΟΖΙΤΟ

Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε στο Ηράκλειο ως ξένοιαστος καβαλάρης. Με αίσθηση υπεροχής, διαβασμένος στο πλάνο, συνεπής στο σενάριο του προπονητή του. Δεν καθάρισε το παιχνίδι από τα πρώτα 45’, αλλά σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Μπορεί να υπάρχει μια δυσκολία στο να έρθει νωρίς το πρώτο γκολ που συνήθως απλουστεύει και τη διαδικασία, αλλά τα τρίποντα έρχονται όπως πρέπει, ίσως και ακόμη πιο εύκολα.

Προσωπικά, δεν μου καίγεται καρφί το πότε θα μπει η μπάλα στο πλεκτό. Εκείνο που έχει σημασία για την ομάδα του Μαρτίνς είναι η ανωτερότητα που μεταδίδει με το παιχνίδι της ακόμη κι αν το γκολ δεν έρχεται εύκολα ή γρήγορα. Η αίσθηση ότι όσο περνάει η ώρα, θα αδειάσει το ντεπόζιτο του αντιπάλου και τότε θα τον χτυπήσει κάτω σαν χταπόδι. Δεν είναι καθόλου εύκολο να λυγίσεις ομάδες όπως ο ΟΦΗ. Ειδικά χθες που ο Σίμος με μια προσέγγιση που δεν συνηθίζει, ένα 5-4-1, με ρόμβο στη μεσαία γραμμή, φόρτωσε πολύ τον άξονα, για να μπλοκάρει την “κόκκινη” μηχανή.

Ο ΡΟΜΒΟΣ… ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Το κατάφερε σε έναν βαθμό. Με τρεις στόπερ, δύο ακραίους μπακ (Ουές δεξιά, Κοροβέση αριστερά), τον Μεγιάδο στο “6”, τον Στάρτζεον στο “10”, δύο εσωτερικούς χαφ (Μπαλογιάννης δεξιά, Σακόρ αριστερά) και τον Γιάννου στην κορυφή. Η ζαριά του Σίμου ήταν καλή, μέχρι την επόμενη. Σκέφτηκε ότι ο Ολυμπιακός δεν παίρνει φέτος (μέχρι τώρα τουλάχιστον) τις κούρσες που έπαιρνε πέρυσι από τα δύο μπακ. Ραφίνια και Χολέμπας θέλουν χρόνο για να πιάσουν τα αντίστοιχα περσινά επίπεδα των Ομάρ και Τσιμίκα. Λογικό, αφού παίζουν πολύ μικρότερο διάστημα μαζί, αλλά και με την υπόλοιπη ομάδα. Φόρτωσε, λοιπόν, τον άξονα ο κόουτς του ΟΦΗ και ζόρισε τους “ερυθρόλευκους” στο κομμάτι της δημιουργίας.

ΤΟ ΤΡΙΚ ΜΕ ΜΑΣΟΥΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

Ο Μαρτίνς επιχείρησε αρχικά με ένα τρικ να “ανοίξει” το γήπεδο στην επίθεση. Απάντησε με μία κίνηση που ούτε εκείνος συνηθίζει. Έφερε μέσα, σε κεντρικό ρόλο και πίσω από τον Χασάν, τον Γιώργο Μασούρα, έστω κι αν ο διεθνής άσος δεν βολεύτηκε ιδιαίτερα. Προσπάθησε να δώσει πλάτος στην επίθεση με τον Βαλμπουενά από αριστερά και τον Μπρούμα από δεξιά. Τις πήραν τις προσπάθειες και οι δύο. Δεν έγιναν όμως, τα ανεβάσματα που έπρεπε στο πρώτο μέρος για να δημιουργήσουν και ρήγματα. Όλα αυτά μέχρι το 45’. Στα αποδυτήρια ο Μαρτίνς που είδε τι έλειπε για να φτάσει η ομάδα του στο γκολ, είπε το μυστικό, έδωσε εντολή στους δύο μπακ να πάρουν περισσότερα μέτρα προς την επίθεση, να ντουμπλάρουν καλύτερα τους μπροστινούς τους και… τόμπολα.

Ξεκίνησε τις κούρσες από αριστερά ο Χοσέ, επιχείρησε πιο πολλά γεμίσματα από δεξιά ο Ραφίνια, ο οποίος αποδεικνύεται και σερίφης στην άμυνα, μιας κι όπου γίνει λάθος το επισημαίνει στους συμπαίκτες του, κι ο Ολυμπιακός καθάρισε… ξεκούραστα, μία από τις πιο δύσκολες αποστολές εκτός έδρας στη μάχη για κατάκτηση του δεύτερου σερί τίτλου. Το είχαμε επισημάνει και πριν από το ματς. Μία ήττα και μία -πολύ δύσκολη- νίκη είχαν επί Μαρτίνς οι “ερυθρόλευκοι” στο “Γεντί Κουλέ” (σ.σ. δεν υπολογίζω το ματς των playoffs), στο γκολ.

Χθες έβαλε δύο, έχασε άλλα δύο τουλάχιστον, με επιβλητική εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο, είχε και δοκάρι με τον… δυναμίτη Μπρούμα, όπως είχαν και οι γηπεδούχοι στην πιο καλή τους στιγμή στο ματς με τον Γιάννου. Εν ολίγοις, ο Ολυμπιακός καθάρισε ίσως και πιο εύκολα απ’ ότι αναμενόταν, ένα τρίποντο-χρυσάφι. Πάτησε κορυφή, έχει μόλις μια ισοπαλία που σήκωσε πολύ κουβέντα- για το ακυρωμένο μέσω VAR γκολ του Χασάν- στα Γιάννενα, είχε απέναντί του κι έναν… περίεργο διαιτητή, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Όποιος είδε το ματς, καταλαβαίνει το εννοώ.

Ο “ΒΡΑΧΟΣ”,Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΙ Ο ΚΡΙΣΤΙΑΝ

Από ‘κει και πέρα, έχει σημασία να σταθούμε στην ωραία ιστορία με τον Σισέ και τον γιατρό του Ολυμπιακού Χρήστο Θέο. Ο τελευταίος φοβήθηκε μην έχει πάθει ζημιά το γόνατο του Σενεγαλέζου, την ώρα που ξεκόλλησε το χορτάρι, έδειξε αλλαγή για προληπτικούς λόγους, αλλά ο “βράχος” ακλόνητος. Ζήτησε να μείνει στο γήπεδο, το έδειξε και στον Καρεμπέ που πλησίασε δίπλα στον γιατρό να δει τι γίνεται, ο κόουτς λειτουργώντας πολύ έξυπνα περίμενε και τελικά όλα πήγαν καλά.

Εννοείται πως αν έβλεπε ο προπονητής ότι ο πανύψηλος στόπερ κάνει… νερά θα τον έβγαζε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Αφού, όμως, είδε ότι μπορεί, τον άφησε στο χορτάρι και στη συνέχεια, αφού κάλυψε πλήρως τη λογική ανησυχία του εξαιρετικού γιατρού της ομάδας, εξήγησε πως αυτό το πάθος θέλει από τους παίκτες του. Αυτό προσπαθεί να περάσει στην ομάδα, να τα δίνουν όλα για τον Ολυμπιακό, όπως κι έγινε.

ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ ΜΠΡΟΥΜΑ, "ΓΛΥΚΟΣ" ΠΕΠΕ

Στα επιμέρους ατομικά χαρακτηριστικά, είδαμε έναν Μπρούμα ασταμάτητο στο ένας με έναν, στοιχείο που είχαμε επισημάνει ότι τον κάνει να ξεχωρίζει πριν καν πατήσει το πόδι του στο γήπεδο. Από τον Πορτογάλο ακόμη δεν έχουμε δει πολλά επειδή πολύ απλά δεν έχει “παντρευτεί” όπως πρέπει με το σύνολο.

Μόλις αυτό συμβεί, πολύς κόσμος θα καταπιεί τη... σκόνη του. Πολύ μπαλάτος ο Πέπε, ο οποίος φάνηκε λίγο αργός στο πρώτο βήμα. Με το τόπι στο πόδι είναι πιο γλυκός κι απ’ τον Γκιλιέρμε, απλώς είναι παίκτης προσαρμογής. Θέλει κι αυτός το χρόνο του για να ρολάρει, αλλά η ποιότητά του φαίνεται από ένα απλό κοντρόλ.

ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ, ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΑΣΑΝ

Στα θετικά της νίκης και η εξαιρετική “απάντηση” του Κώστα Φορτούνη στο μικρό διάστημα που ήρθε από τον πάγκο για να “τελειώσει” το ματς. Μπήκε ορεξάτος, φουριόζος, συγκεντρωμένος κι έδωσε ποιότητα στο κάθε ένα από τα αγωνιστικά του λεπτά. Αυτόν τον Φορτού θέλει να βλέπει ο Μαρτίνς, οι συμπαίκτες του, ο καθρέφτης του κι... ο Μασούρας που του έδωσε έτοιμο γκολ. Δεν υπάρχει άλλος, αν αποφασίσει να παίξει όσο ξέρει και μπορεί, χωρίς χαλαρότητα κι... εκπτώσεις. Τέλος.

Αν το πρώτο γκολ δεν είχε έρθει στο 53’ από τον πανταχού παρόντα Καμαρά που ήταν μάλλον ο MVP της αναμέτρησης, ο Μαρτίνς ήταν έτοιμος να ρίξει στο παιχνίδι και τον Ελ Αραμπί, ο οποίος τελικά έπαιξε για λίγο. Είχε διαβάσει ο κόουτς πως ήθελε έναν παίκτη να κρατήσει καλύτερα τη μπάλα στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου και ο Μαροκινός το έκανε υπέροχα στο διάστημα που πάτησε το πόδι του στο χορτάρι κι ας μη σκόραρε. Όσο για τον αθόρυβο Χασάν με 5 πολύ σημαντικά γκολ και δύο ασίστ, σε 10 συμμετοχές, δικαιώνει τον κόουτς, την ομάδα και τον εαυτό του σε κάθε μικρή ή μεγαλύτερη ευκαιρία. Ο ορισμός του πολύτιμου. Το ίδιο ισχύει και για τον -πάντα χρήσιμο, ειδικά στις δύσκολες αποστολές- Γιώργο Μασούρα.

Όταν έχεις γεμάτη φαρέτρα, ξέρεις πως να την αξιοποιήσεις και να αλλάξεις όπλα την κατάλληλη στιγμή, έρχονται τέτοιες νίκες και ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για ακόμη ένα πρωτάθλημα. Εκτιμώ ότι όσο περνάει ο καιρός και τα κομμάτια κουμπώνουν καλύτερα στο νέο παζλ, ο Ολυμπιακός του professor Mαρτίνς θα γίνει ολοένα και καλύτερος με ακόμη περισσότερα -αγωνιστικά- πρόσωπα απ’ όσα τον είχαμε συνηθίσει.