SPORT24

Καραγκούνης: "Τα δύο ματς που θα ήθελα να ξαναπαίξω"

Καραγκούνης: "Τα δύο ματς που θα ήθελα να ξαναπαίξω"
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Ο Γιώργος Καραγκούνης μίλησε στον Sport24 Radio 103.3 για τα δύο παιχνίδια που θα ήθελε να ξαναπαίξει, για τον αγώνα του 2002 ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα - Παναθηναϊκό, για την Εθνική και τα μελλοντικά του σχέδια.

Ο Γιώργος Καραγκούνης μίλησε στον Sport24 Radio 103.3 και την εκπομπή "το 10 το κακό" με τους Παντελή Διαμαντόπουλο, Γιάννη Φιλέρη και Τάσο Νικολογιάννη. Ο παλαίμαχος αρχηγός της Εθνικής και παίκτης των Απόλλωνα, Παναθηναϊκού, Ίντερ, Μπενφίκα και Φούλαμ αναφέρθηκε στον αξέχαστο αγώνα της 9ης Απριλίου 2002 ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκό, παιχνίδι μάλιστα στο οποίο υπέστη ρήξη χιαστού.

Ο 42χρονος "Κάρα" αναφέρθηκε στους δύο αγώνες που θα ήθελε να ξαναδώσει, σχολίασε το φετινό Champions League, την Εθνική Ελλάδας, ενώ αναφέρθηκε στα μελλοντικά του σχέδια. Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξή του...

Για τον αγωνιστικό χώρο του καινούριου “Γουάιτ Χαρτ Λέιν” στο οποίο αγωνίστηκε πρόσφατα με τους legends της Ιντερ κόντρα στους legends της Τότεναμ:

“Ήταν πολύ καλό όταν παίξαμε εμείς. Ηταν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση ο αγωνιστικός χώρος. Γενικότερα είναι ένα φανταστικό γήπεδο, πιεστικό για τον αντίπαλο. Οι δύο κερκίδες πίσω από τα τέρματα είναι πολύ κοντά, είναι ενιαία, δεν είναι διπλή. Ο θόρυβος ήταν εκκωφαντικός όταν έβγαινε η Τότεναμ στην επίθεση, πόσο μάλλον χθες που ήταν ματς για τους οκτώ του Τσάμπιονς Λιγκ”.

Για το σκορ στο πρόσφατο ματς των legends:

“Κερδίσαμε 5-4. Εκτός έδρας είμαστε καλοί”.

Για τους δύο χθεσινούς προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ:

“Ήμουν σίγουρος για τη νίκη της Λίβερπουλ, οπότε είδα το άλλο. Οταν φτανουν στους οκτώ του Τσάμπιονς Λιγκ, οι ομάδες είναι κουμπωμένες. Δεν μπορείς να έχεις πολλές απαιτήσεις, οι ομάδες προσέχουν την άμυνά τους. Παρόλο που πολλοί πίστευαν ότι η Σίτι είναι φαβορί και είχε την κατοχή, η Τότεναμ έδειξε ότι έχει πολύ καλή ομάδα και έναν καλό προπονητή, δεν ήταν άδικο το αποτέλεσμα”.

Για την επιλογή του Γκουαρδιόλα να ρίξει στο παιχνίδι τους Σανέ, Ντε Μπρόινε στο 89′:

«Αυτός ξέρει, αυτός προπονεί την ομάδα του. Ξέρει καλύτερα ποιοι είναι σε καλύτερη κατάσταση. Βέβαια, αυτό με τις αλλαγές στο τέλος φαίνεται οξύμωρο. Ίσως θα έπρεπε να μπουν νωρίτερα. Δεν ξέρεις πώς σκέφτονται οι μεγάλοι προπονητές. Αν είχαν μπει νωρίτερα οι δύο παίκτες θα μπορούσαν να δώσουν μεγαλύτερη ώθηση. Ενώ έβλεπε ότι η ομάδα του πήγαινε καλά, αλλάξανε οι ισορροπίες. Το 1-0 τώρα είναι ύπουλο σκορ. Οταν παίζεις με την Τότεναμ, δεν μπορείς να σκέφτεσαι το επόμενο ματς με την Κρίσταλ Πάλας. Υπάρχει το πρεστίζ, το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση στον κόσμο. Δεν μπορείς να σκέφτεσαι ούτε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αν είναι ο επόμενος αντίπαλος, όχι την Κρίσταλ Πάλας”.

Για το αν επηρεάστηκε ο Γκουαρδιόλα από το γεγονός ότι οι Αγγλοι θεωρούν το πρωτάθλημά τους ιδιαίτερα σημαντικό:

“Θεωρούν το πρωτάθλημά τους ίσως πιο σημαντικό από το Τσάμπιονς Λιγκ. Ομως η Σίτι δεν έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο. Θα ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα, καθώς έχει πάρει πρωταθλήματα τα τελευταία χρόνια. Στα δικά μου μάτια το Τσάμπιονς Λιγκ δεν συγκρίνεται με τίποτα”.

Για το ποιος μπορεί έχει προβάδισμα για το Τσάμπιονς Λιγκ:

“Ολοι έχουν τις πιθανότητές τους. Κάθε μία για τους δικούς της λόγους. Και η Γιουβέντους έκανε μεγάλη πρόκριση με το 3-0 απέναντι σε μια σκληροτράχηλη ομάδα όπως η Ατλέτικο. Αλλάζουν όμως οι συσχετισμοί, όπως τραυματίστηκε ο Ρονάλντο. Ο Γκουαρδιόλα δεν έβαλε τους δύο παίκτες χθες και τώρα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Η Τότεναμ, αν δεν έχει τον Κέιν, είναι μεγάλη απώλεια. Ολα αλλάζουν από βδομάδα σε βδομάδα. Η Λίβερπουλ, αν πούμε ότι είναι κοντά στον ημιτελικό και πέρυσι έφτασε στον τελικό, έχει τις πιθανότητές της. Είναι από τα μεγάλα φαβορί”.

Για το γεγονός ότι η Γιουβέντους έχει τον Ρονάλντο που έχει κατακτήσει τρία συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ, αν της δίνει αβαντάζ:

“Δεν έχει άγχος στο πρωτάθλημα, θα επικεντρωθεί στον στόχο. Εχει έναν leader σαν τον Ρονάλντο, είναι από τα φαβορί για το Τσάμπιονς Λιγκ. Η Σίτι και η Λίβερπουλ παίζουν συνέχεια τελικούς στο πρωτάθλημα και αυτό είναι ψυχοφθόρο, σίγουρα κοστίζει”.

Για το αν οι παίκτες επηρεάζονται σωματικά και ψυχολογικά από τα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ περισσότερο από κάθε άλλη διοργάνωση:

“Σίγουρα το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η πιο δύσκολη και η καλύτερη διοργάνωση στον κόσμο. Επηρεάζεσαι σωματικά και πιο πολύ ψυχολογικά. Στο πρωτάθλημα ένα λάθος διορθώνεται. Στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν έχεις περιθώρια για λάθος. Ένα χαμένο πέναλτι όπως του Αγκουέρο ή οι αργές αλλαγές του Γκουαρδιόλα μπορεί να παίξουν καθοριστικό ρόλο. Στο επόμενο παιχνίδι δυσκολεύουν τα πράγματα”.

Για το πώς ένιωθε παίζοντας στο Τσάμπιονς Λιγκ:

“Όταν παίζει η μουσική με το σεντόνι είναι η μεγαλύτερη απόλαυση που μπορεί να έχει ένας ποδοσφαιριστής. Σε διασυλλογικό επίπεδο δεν συγκρίνεται με τίποτα”.

Για το παιχνίδι της 9ης Απριλίου του 2002 με την Μπαρτσελόνα στο “Καμπ Νόου”, όπου ο Παναθηναϊκός έφτασε μια ανάσα από την πρόκριση στα ημιτελικά και ο Καραγκούνης υπέστη σοβαρό τραυματισμό πριν από τη λήξη του ημιχρόνου:

“Είναι ανάμικτα τα συναισθήματα. Το να φτάνεις μια ανάσα από τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ είναι πολύ δύσκολο να γίνει από οποιαδήποτε ομάδα. Αυτή η πορεία ήταν από τις πιο δύσκολες, αν όχι η καλύτερη για μένα. Ήταν δύο όμιλοι με τέσσερις ομάδες από κάθε χώρα οι καλύτερες. Το 1996 είχαμε παίξει με τον Άγιαξ, αλλά προηγουμένως είχαμε βρει μπροστά μας τη Λέγκια Βαρσοβίας. Έπαιζαν τότε μόνο οι πρωταθλητές. Το 2002 τη Λέγκια την είχαμε βρει στους 64”.

Για τον τραυματισμό του:

“Σε ένα σημείο ήταν 1-1 το ματς, τελείωνε το ημίχρονο και γλίστρησα με συνέπεια να πάθω χιαστό. Ήταν ό,τι χειρότερο. Αυτά τα παιχνίδια τα περιμέναμε πώς και πώς. Στο τέλος θα μπορούσαμε να περάσουμε με τις ευκαιρίες που χάσαμε, με τον Βλάοβιτς και τον Κωνσταντίνου. Εκείνη την εποχή, καμία ομάδα δεν είχε τέτοιες επιτυχίες. Πήγαμε στους 8 δύο σερί χρονιές και μία μετά στους 16. Το πιο δύσκολο, σε ό,τι και να κάνεις, είναι να έχεις συνέχεια. Αυτό που είχε πετύχει εκείνη η φουρνιά ήταν ανεπανάληπτο”.

Για το πώς άντεξε παίζοντας τραυματίας κάποιο διάστημα:

“Ηθελα να περάσει το ημίχρονο, να πάω στα αποδυτήρια και να το δέσω ή να κάνω ένεση. Σε μια φάση με τον Λουίς Ενρίκε, ένας εναντίον ενός, κατάλαβα ότι δεν γινόταν να πάω μέχρι το ημίχρονο. Ήταν μεγάλη ζημιά. Ευτυχώς ο Μήτσου και ο Καρβουνίδης, γιατρός και φυσιοθεραπευτής, με βοήθησαν για να συνεχίσω και να παίξω και τα επόμενα χρόνια. Στο Καμπ Νόου, με 100.000 κόσμο, μια ανάσα από τους οκτώ, δεν ήθελα να αποχωρήσω”.

Για τα ματς που θα ήθελε να ξαναπαίξει, αν γύριζε το χρόνο πίσω:

“Με την Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ που χάσαμε στα πέναλτι και αυτό με τη Γερμανία στο Euro, το οποίο ονειρευόμουν αλλά έχασα λόγω κάρτας που πήρα με τη Ρωσία για ένα πέναλτι που ήταν πεντακάθαρο”.

Για την πορεία της εθνικής ομάδας στα δικά του χρόνια:

“Είχα δεχτεί κριτική σε εισαγωγικά και από τους οπαδούς της ομάδας μου για το γεγονός ότι αγαπούσα την εθνική, λες και πρέπει να απολογούμαστε. Τώρα γίνεται καλή προσπάθεια, έχει ένα καλό ξεκίνημα, με τον Αναστασιάδη, τον Μπασινά και τον Γιαννακόπουλο. Και πιστεύω ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Αυτό που γίνεται τώρα, που δεν βρίσκει γήπεδο, δεν τη θέλει κανένας, θα ήθελα να είμαι παίκτης της εθνικής τώρα. Είναι θέμα εγωισμού. Οταν μας αμφισβητούσαν ήταν η καλύτερη ντόπα.

Τώρα να μην δίνουν το γήπεδο η μία και η άλλη ομάδα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ντόπα. Αυτοί που κάνουν όλα αυτά είναι εκείνοι που έβγαιναν στους δρόμους το 2004. Το θέμα είναι να πηγαίνουμε σε τελικές φάσεις. Μπορούμε να πάμε στο Euro 2020, να πάρουμε τη μία από τις δύο θέσεις. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο από το να παίξεις ένα Μουντιάλ ή ένα Euro. Οταν πετυχαίνεις κάτι με την εθνική, είναι ανεπανάληπτο. Αυτό που μου έλεγαν και τώρα οι παλιοί συμπαίκτες μου στην Ιντερ, ο Μπλαν, ο Βερόν ήταν η κατάκτηση του Euro με την Ελλάδα. Το πόσο σημαντικό είναι να είσαι πρωταθλητής στην Ευρώπη με την Ελλάδα”.

Για το γεγονός ότι δεν είχε συνέχεια η επιτυχία της εθνικής μετά το 2004:

“Για 10 χρόνια πρωταγωνιστούσαμε. Ήμασταν από την 8η μέχρι τη 10η θέση στον κόσμο. Εχετε έρθει να δείτε το προπονητικό κέντρο της εθνικής Ελλάδας; Πώς θέλουμε να έχουμε υποδομές; Πήγαμε στο προπονητικό της Τότεναμ και ντρεπόμασταν βλέποντας τα γήπεδα που έκαναν προπόνηση τα παιδιά της Τότεναμ. Είναι δυνατόν να παίξουμε στα ίσα και να προσδοκούμε κάτι, όταν πήραμε το Euro 2004 και δεν κάναμε ένα προπονητικό κέντρο; Για 10 ακόμη χρόνια πήγαμε σε δύο Euro και δύο Μουντιάλ. Και στο Euro ξαναπήγαμε στους οκτώ και για ένα πέναλτι στο Μουντιάλ δεν φτάσαμε στα προημιτελικά”.

Για τις επιτυχίες της εθνικής μετά την κατάκτηση του Euro:

“Πήγαμε ξανά στο Euro του 2008 και για ένα πέναλτι δεν πήγαμε στους οκτώ του Μουντιάλ. Το ταβάνι είναι να έχουμε προκρίσεις. Είμαστε πολύ πίσω από άλλες χώρες από πλευράς συνθηκών. Τώρα το πρωτάθλημα μας δεν είναι του επιπέδου που ήταν παλαιότερα τρεις ομάδες στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι τα χρήματα, είναι η φουρνιά, είναι πολλά, πείτε ό,τι θέλετε”.

Για το τι σκοπεύει να κάνει από εδώ και στο εξής:

“Ολα αυτά τα χρόνια με τον έντονο πρωταθλητισμό, είναι καλό που το διασκεδάζω πλέον χωρίς πίεση. Σίγουρα κάτι γύρω από το ποδόσφαιρο θα με ενδιέφερε και λόγω της εθνικής, της Αγγλίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας που αγωνίστηκα. Σίγουρα θα υπάρχει κάτι, το οποίο όμως δεν είναι άμεσο”.

Ακούστε τη συνέντευξη του Γιώργου Καραγκούνη:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ