The Mirotic rules
Η Μπαρτσελόνα τη σκαπούλαρε την ύστατη στιγμή και ο Βασίλης Σκουντής βλέπει τον Τσάβι Πασκουάλ να μελετά τις παρτιτούρες του Τσακ Ντέιλι και του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς.
Σήμερα, 24 Απριλίου, γιορτάζει τα 54α γενέθλια του ο Ράτζα, αλλά εγώ τα θυμήθηκα από χθες το βράδυ, εν μέσω παραισθήσεων!
Έβλεπα τον αγώνα της Μπαρτσελόνα με τη Ζενίτ και νόμιζα ότι εκτός όλων των άλλων σουλάτσαρε και ο Ντίνο μέσα στη ρακέτα και στα πέριξ αυτής!
Επίτηδες το γράφω αυτό διότι μετά από δυο αγώνες σε αυτή τη σειρά και με το σκορ στο 1-1, θαρρώ πως η άμυνα που έχει σκαρώσει ο Πασκουάλ παίζει να είναι καλύτερη και από εκείνη του Μάλκοβιτς!
Βάζω στο κάδρο τον γίγαντα τον Ράτζα ελέω των γενεθλίων του, αλλά κανονικά σε αυτό τον λογαριασμό θα έπρεπε να μπουν ο Γιούρι Ζντοβτς, ο Μάικλ Γιανγκ, ο Ρισάρ Ντακουρί, ο Τζιμ Μπιλμπά και ο Γουίλι Ρέντεν…
Δεν ξέρω εάν ο Τσάβι έκλεψε τις παλιές… παρτιτούρες του Μπόζα, αλλά τηρουμένων των αναλογιών, το αμυντικό πλάνο της Ζενίτ θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια επηυξημένη, βελτιωμένη και εκσυγχρονισμένη έκδοση εκείνου που επινόησε, λάνσαρε και εντέλει επέβαλε ο Μάλκοβιτς στις αρχές της δεκαετίας του ’90…
Με την υπερβολή προς την οποία ρέπω και για να το χοντρύνω ακόμη περισσότερο θα έβαζα σε αυτή τη συζήτηση όχι μόνο τον Μάλκοβιτς, αλλά και τον συγχωρεμένο τον Τσακ Ντέιλι!
THE JORDAN RULES
Αυτή η σύνδεση έχει να κάνει με τους περιβόητους «Jordan Rules», δηλαδή το αμυντικό σχέδιο που εκπόνησε ο προπονητής των Πίστονς (και εν συνεχεία της Dream Team) για να ξεπαστρέψει τον παίκτη που επέπρωτο να λογίζεται ως ο G.O.A.T του παγκοσμίου μπάσκετ.
Η ιστορία είναι γνωστή από εκείνη την εποχή και ξαναβρέθηκε στο προσκήνιο πέρυσι τέτοια εποχή, όταν μεσούντος του πρώτου lockdown (σαν το οποίο δεν έχει!) όλος ο κόσμος στροβιλιζόταν γύρω από το ντοκιμαντέρ του "Last Dance".
Η ιστορία με τους βρώμικους τρόπους τους οποίους μετέρχονταν οι Πίστονς για να σταματήσουν τον Μάικλ Τζόρνταν μου θυμίζει εκείνο το διαφημιστικό σποτ που είχε λανσάρει το Conn-x TV (προπομπός της Cosmote TV) πριν από καμιά δεκαριά χρόνια…
Οι πρωταγωνιστές του μπουζούριαζαν μέσα σε ένα λεωφορείο έναν συνεσταλμένο νεαρό και αναρωτιόντουσαν "Μπόχουμ δέρνουμε;"
Aντιθέτως τα "Bad Boys" του Ντιτρόιτ δεν είχαν καμιά επιφύλαξη ή αμφιβολία γι’ αυτό και δεν έκαναν διακρίσεις: και Μπουλς και όποιους άλλους έβρισκαν μπόσικους μπροστά τους εκείνη την εποχή τους σάπιζαν και τους έκαναν μπλε μαρέν!
Όσο για τον Τζόρνταν, αυτόν είχαν στόχο (όπως λέμε και στο χωριό μου) να τον κάνουν να μη γέρνει από το πολύ ξύλο και να φτύσει το γάλα που είχε βυζάξει από τη μάνα του!
"ΣΑΣ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΠΟΛΥ"!
To είπε άλλωστε αυτό και άλλος ένας παθών εκείνης της εποχής που δεν κώλωνε κιόλας: ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ ο οποίος υπήρξε κιόλας πολύ γλαφυρός στην περιγραφή της αμυντικής τεχνοτροπίας των Πίστονς…
"Προτού φύγεις από το σπίτι σου για να πας να παίξεις με τους Πίστονς, έπρεπε να αγκαλιάσεις τους δικούς σου και να τους πεις ότι τους αγαπούσες πολύ"!!!
Η τακτική των Πίστονς ήταν κάτι πολύ παραπάνω από μια στοχευμένη και πολύ σκληρή άμυνα η οποία ξεπερνούσε τα θεωρούμενα όρια του φάουλ.
Μάλιστα ο σεσημασμένος για τις μνημειώδεις ατάκες του Τζόε Ντούμαρς, ο οποίος πέρασε όλη τη ζωή του στους Πίστονς (1985-1999) και αργότερα διετέλεσε πρόεδρος τους (2000-2014) τους είχε δώσει έναν μυθικό ορισμό…
"Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη ανακάλυψη του ανθρώπου μετά τον κώδικα Da Vinci και τη συνταγή της Coca Cola"!
Οι "Jordan Rules" σημάδεψαν μια εποχή, θεμελίωσαν μια δυναστεία και αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του ΝΒΑ: όπως το "Celtic Mystique" των Σέλτικς, το showtime των Λέικερς, η τριγωνική επίθεση των Μπουλς, το pick n’ roll των Τζαζ, το "seven seconds or less" των Σανς, το οριζόντιο (κατά πως το έλεγε ο Τρινκιέρι) παιχνίδι των Μάβερικς, το small ball των Χιτ, το ορμητικό και επαναστατικό στιλ των Γουόριορς και πάει λέγοντας…
ΦΑΟΥΛ Η… ΤΑΝΚΣ!
Τον συγχωρεμένο (από τις 9 Μάιου του 2009) αρχιτέκτονα των Πιστονς, Τσακ Ντέιλι τον συνάντησα για πρώτη φορά το 1990 στο Ντιτρόιτ και τον αντάμωσα ξανά το 1991 στη Ρώμη, όπου βρέθηκε (μαζί με τον Λένι Γουίλκενς) για να παρακολουθήσει το Eurobasket ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης…
Μέσα στη φούρια του, είχε προλάβει τότε να μου πει μερικές κουβέντες για την περιβόητη "94 feet defense" (άμυνα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου) και τους "Jordan Rules" που ακόμη ήταν πολύ νωποί…
"Ο κόσμος πίστευε ότι ήμασταν βρόμικοι στο παιχνίδι μας, αλλά δεν θέλαμε αυτό. Εκείνο που επιδιώκαμε ήταν να κάνουμε συνεχώς επαφές και να είμαστε πολύ δυνατοί και σκληροί στο παιχνίδι μας. Η λογική μας ήταν ότι ή κάνεις ένα δυνατό φάουλ ή δεν το κάνεις καθόλου"!
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο τότε προπονητής των Τζαζ, Φρανκ Λέιντεν, είχε δώσει το στίγμα των μελλούμενων με μια παροιμιώδη ατάκα: "Μην κάνεις φάουλ για το φάουλ, αλλά ρίξ’ του μια να σε νιώσει και να σε πονέσει. Αν είναι να κάνεις… αδερφίστικο φάουλ, ασ’ το να πάει στο διάολο"!
Αυτό το δόγμα, αλλά σε πολύ πιο εξελιγμένη και …φιλοσοφημένη μορφή ενστερνίσθηκε και επέβαλε ο Ντέιλι δημιουργώντας τη... συμμορία των "Bad Boys".
ΤΑ ΧΟΤ ΝΤΟΓΚ ΚΑΙ ΤΟ FBI
Ποιο ήταν το σκεπτικό του "Daddy Rich", όπως τον βάφτισε ο τετράκις πρωταθλητής του ΝΒΑ (Πίστονς 2, Μπουλς 1, Λέικερς 1) και μετέπειτα παίκτης του Παναθηναϊκού Τζον Σάλεϊ;
Να το, σε περιγραφή του ίδιου του Ντέιλι:
"Ο Τζόρνταν μπορούσε να σε πληγώσει και από αριστερά και από δεξιά. Μπορούσε να σε πληγώσει ακόμη κι αν στεκόταν στον πάγκο που πουλάνε τα χοτ ντογκ! Θέλαμε να περιορίσουμε την οπτική και την κίνηση του, σε όποιο σημείο κι αν είχε την μπάλα.
Ενας βασικός κανόνας στην τακτική μας ήταν να τον τσεκάρουμε και να τον… τσακώνουμε κάθε φορά που περνούσε δίπλα από έναν αμυντικό μας, ώστε να υποφέρει και να βασανίζεται για να κάνει αυτό που ήθελε.
Εάν έφτανε στην baseline έπρεπε να τον καταρρίψουμε και να μην τον αφήσουμε να σηκωθεί από το έδαφος. Τον ακολουθούσαμε ακόμη και στην τουαλέτα"!
Χάρη σε αυτή την αμυντική τακτική, οι Πίστονς έγιναν ο κακός δαίμονας των Μπουλς και του Τζόρνταν μέχρι να αλλάξουν τα κόζα, τη σεζόν 1990-91.
Εκείνο το στιλ των…παλιάνθρωπων του ΝΒΑ προκαλούσε πόνο…
Προκαλούσε επίσης και αντιδράσεις, μάλιστα το FBI είχε διατάξει έρευνα για τις προειδοποιήσεις και τις απειλές που δεχόταν μέσω ταχυδρομείου ο Ντέιλι.
Σε μια από αυτές τις επιστολές μάλιστα, μετά από έναν αγώνα των Πίστονς με τους Καβαλίερς, κάποιος του έγραψε ότι "ο Θεός με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι εσύ έχεις κυριευθεί από τον σατανά, περισσότερο από τους παίκτες σου"!
Είχε προηγηθεί εκείνο το ματς στο οποίο μια αγκωνιά του Ρίκι Μαχόρν προκάλεσε εγκεφαλική διάσειση στον Μαρκ Πράις, ενώ ο Μπιλ Λαϊμπίρ είχε καταχεριάσει τον Μπραντ Ντόχερτι!
THE ΚUKOC RULES
Τρία χρόνια αργότερα, μετά το repeat με τη Γιουγκοπλάστικα και το άδοξο πέρασμα του από την Μπαρτσελόνα, o Mπόζα Μάλκοβιτς μετακόμισε στη Λιμόζ και λάνσαρε τους δικούς του κανόνες…
To βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, 15 Απριλίου του 1993, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στον τελικό τον οποίο ο (μετέπειτα προπονητής του ΠΑΟΚ) Πέρο Σκάνσι χαρακτήρισε "ντροπή για το μπάσκετ", η Λιμόζ έριξε στο κανναβάτσο την Μπενετόν Τρεβίζο με σκορ 59-55.
Προς δόξαν του αποκληθέντος "delay basketball", με τις μεγάλες επιθέσεις και τη λυσσασμένη άμυνα, οι Γάλλοι στραγγάλισαν τους Ιταλούς και συν τοις άλλοις παρουσίασαν τους… "Kukoc Rules"!
Ο ντελικάτος φόργουορντ της Μπενετόν και εν συνεχεία σύντροφος του Τζόρνταν και τρις πρωταθλητής με τους Μπουλς μαρτύρησε το γάλα της μάνας του!
Για την ακρίβεια μαρτύρησε το γάλα του πρώην προπονητή και μέντορα του, του Μάλκοβιτς!
Σε 37 λεπτά παρουσίας στον τελικό ο "Ροζ Πάνθηρας" σκόραρε 14 πόντους με 5/16 σουτ (4/11 δίποντα, 1/5 τρίποντα) και 3/6 βολές, ενώ σε κάθε κατοχή, σε κάθε σκριν και σε κάθε προσπάθεια του να εκτελέσει, χρειαζόταν… μπαμπάκι για να σκουπίσει τα αίματα!
Είκοσι οκτώ χρόνια αργότερα στη σειρά ανάμεσα στις δυο ομάδες με τις καλύτερες άμυνες της Ευρωλίγκας, ο Πασκουάλ παρουσιάζει τη δική του εκδοχή στην ευρεσιτεχνία του Ντέιλι, αλλά και στην τακτική του Μάλκοβιτς…
THE MIROTIC RULES
Ούτως ειπείν, ιδού οι… "Μirotic Rules"!
Το λένε και τα χαρτιά μου, όπως έλεγε κάποτε από του βήματος της Βουλής ο Δημήτρης Τσοβόλας….
Τα χαρτιά μου λένε ότι στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας ο Μαυροβούνιος (και πολιτογραφημένος Ισπανός) φόργουορντ σε 28 αγώνες και με 26 λεπτά συμμετοχής, είχε μέσο όρο 16.9 πόντους, με ποσοστό ευστοχίας 65.2% στα δίποντα, 41.8% στα τρίποντα, 86.1% στις βολές, 6.3 ριμπάουντ, 1.1 ασίστ, 1.2 κλεψίματα, 1.7 λάθη και 20.7 βαθμούς στο ranking.
Στα πρώτα δυο ματς της σειράς με τη Ζενίτ και σε 30 λεπτά, ο οιονεί MVP της διοργάνωσης βλέπει τα νούμερα του να έχουν διολισθήσει δραματικά: 9.0 πόντοι (10+8) με 3/12 δίποντα, 3/4 τρίποντα και 3/4 βολές, 3.0 ριμπάουντ, μισή ασίστ, μισό κλέψιμο και 4.5 μονάδες στον πίνακα αξιολόγησης.
Ε, χωριό που φαίνεται, διάβολε, κολαούζο δεν θέλει!
Η Ζενίτ άλωσε το Palau Blaugrana στον πρώτο αγώνα και υφάρπαξε το πλεονέκτημα έδρας, ενώ χθες το βράδυ τυράννησε πολύ την Μπαρτσελόνα για να της βγάλει το πετσί!
O ΠΑΝΓΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΝΓΚΑ
Την Τετάρτη ο Κέβιν Πάνγκος τιμώρησε την αλλαγή στο σκριν και έκανε πόστερ στο νικητήριο καλάθι τον Μπράντον Ντέιβις, που παρεμπιπτόντως παίζει σαν ατάιστο λιοντάρι σε αυτή τη σειρά!
Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα ο μικρός… Στιβ Νας της Ευρωλίγκας αποδείχθηκε ατζαμής στο τελευταίο σουτ και στο επόμενο κλικ παρέδωσε τη σκυτάλη του ήρωα της βραδιάς στον Ανταμ Χάνγκα…
Ο Ούγγρος γκαρντ έβαλε ένα μεγάλο τρίποντο, έκλεψε α λα Χάβλιτσεκ δυο φορές την μπάλα και η Μπαρτσελόνα έμεινε ζωντανή και θα ταξιδέψει στην Αγία Πετρούπολη με στόχο να μη γίνει ανεκτίμητο έκθεμα στο μουσείο του Ερμιτάζ!
Σε τι συνίσταται η στόχευση του Τσάβι απέναντι στο πρωτοπαλίκαρο του Σάρας;
Προφανώς στο να βγάλει τον Μίροτιτς εκτός κυκλοφορίας και έξω από τη λεγόμενη ζώνη της άνεσης του.
Τίνι τρόπω; Παντοιοτρόπως!
ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ PICK N’ POP
Βασικά ο Μίροτιτς δεν βρίσκει φάσεις στο αγαπημένο παιχνίδι του, το pick n’ pop, καθώς η άμυνα της Ζενίτ προσαρμόζεται πάνω του, τον πιέζει ανελέητα, τον παγιδεύει και γενικώς δεν τον αφήνει σε χλωρό κλαδί.
Πλάκα πάκα, εκτός από τα χαμένα σουτ, στη στατιστική του πρέπει να υπεισέλθουν και οι… μώλωπες που του προκαλούν τα λυσσασμένα μαρκαρίσματα των αντιπάλων του, ειδικότερα όταν κινείται μέσα στη ρακέτα και ματώνει!
Από τη στιγμή που η πρόσβαση στο βαμμένο καθίσταται δύσκολη έως αδύνατη, ο "Νίκο" βουρλίζεται γύρω γύρω, αναγκάζεται να σουτάρει με χέρια κρεμασμένα και όποτε στοχεύει σε μια διείσδυση βλέπει δεύτερο παίκτη να πηγαίνει καταπάνω του, οπότε τζίφος!
Γενικώς οι Ρώσοι πιέζουν πολύ την μπάλα σε όλο το γήπεδο, ενώ έχουν εξαιρετικές αντιδράσεις στην άμυνα με δυο εναντίον δυο στα pick n’ roll.
ΔΥΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΥΟ
Σε πείσμα της απουσίας του Αρτούρας Γκουντάιτις από τον χθεσινό αγώνα και παρά το πρόβλημα με τα φάουλ, τα τεσσάρια και τα πεντάρια τους (Γουίλ Τόμας, Ταρίκ Μπλακ, Αλεξ Πόιθρες, Αντρέι Ζούμπκοφ) υποστηρίζουν τέλεια το σχέδιο του Πασκουάλ, είναι πολύ προσηλωμένοι στην αποστολή τους και δείχνουν καίρια ανακλαστικά και μεγάλη ετοιμότητα σε κάθε φάση απέναντι στον τριαντάχρονο πρώην παίκτη της Ρεάλ, Μαδρίτης, της Παλένθια, των Μπουλς, των Πέλικανς και των Μπακς.
Εκτός από το παιχνίδι με δυο εναντίον δυο στα pick n’ roll, σε κάποιες φάσεις η Ζενίτ χρησιμοποιεί σε κάποιες περιπτώσεις και τις δυναμικές εξόδους (hedge out), χωρίς ωστόσο να ανοίγει πολύ την άμυνα της και να ρισκάρει παγίδες και rotations, διότι η Μπαρτσελόνα μπορεί να τιμωρήσει τέτοιες επιλογές.
Απέναντι σε αυτή τη στρατηγική της Ρωσίδας ενζενί, οι Καταλανοί αναζητούν είτε το ρολάρισμα του Ντέιβις μέσα στη ρακέτα, είτε κάποια μεγάλα σουτ από την περιφέρεια, που μοιάζουν κιόλας ηρωικά…
Σε κάθε περίπτωση η Μπαρτσελόνα τα έχει δει όλα κωλυόμενα, πάλι καλά που τη σκαπούλαρε χθες, διότι, ως γνωστόν, από το 0-2 δεν γύρισε ποτέ, κανείς και πουθενά!
Photo credits: Eurokinissi
