Αν είναι το 2020 να τσουλήσει όπως ξεκινάει τότε θα περάσουμε πολύ καλά σας λέω. Φαντάζομαι κάτι έχει πάρει το αυτί σας και κάτι έχει δει το μάτι σας. Η Αστραλία καίγεται ολάκερη, ο Δόναλντ Τράμπ ο Πορτοκαλής ετοιμάζεται να βάλει κούτσουρα στο μεγάλο τζάκι που γράφει Παγκόσμιος Πόλεμος ΤΡΙΟ, ξανάρχισε το Καφέ της Χαράς, η ΑΕΚ νίκησε τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ, ο Άδωνις ο βιβλιοπώλης λέει πως εντάξει δύσκολα, αλλά ζεις με 200 ευρά και στην μέση όλων αυτών των φανταστικά τραγικών και φλεγόμενων, βρίσκεται ο Τζέσι Λίνγκαρντ.

Ο Τζέσι Λίνγκαρντ είναι μια μοναδική περίπτωση ανθρώπου και παίκτου. Περνάει ΠΟΛΥ χρόνο στα σόσιαλ μύδια, την ίδια στιγμή που μέσα στο γήπεδο, όπου και βγάζει τις 75 χιλιάδες βρετανικές λίρες την εβδομάδα που ονομάζει και «ψωμάκι του», κάνει το εξής απίθανο: ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.

Όχι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ στο περίπου. ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ στο ακριβώς του. Δηλώνοντας κάτι-σαν-δεκάρι-κάτι-σαν-δεύτερος-επιθετικός-κάτι-σαν-εξτρέμ (αυτό που οι παλαιοί λέμε «από την μέση και μπροστάς»), ο Άγγλος ΔΙΕΘΝΗΣ κατάφερε μέσα στο 2019 που μόλις μας άφησε να γίνει κάτοχος ενός ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ρεκόρ: κανένα γκολ, καμία ασίστ. Μηδέν και Μηδέν. Να είχε ένα Επτά στο τέλος να τον έλεγες 007, να χαιρόμασταν και λίγο. Παρατάει τον ρόλο ο Ντάνιελ Κρεγκ, Τζέμης Μποντ καινούργιο δεν έχουμε βρει, ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ.

Αλλά όχι. Ο Τζέσι Λίνγκαρντ μένει στα δύο κουλούρια. Μηδέν στα γκολ, Μηδέν και στις ασίστ. Κάτι που όπως μπορείτε να αντιληφτείτε τον έχει κάνει ΑΛΑΦΡΩΣ ανέκδοτο στην Αγγλία και την Πρέμιερ Λιγκ και ακόμα πιο ΑΛΑΦΡΩΣ σημείο και αφορμή εκνευρισμού για τους φίλους της ομάδας του.

Όμως. ΟΜΩΣ ΛΕΓΩ. Υπάρχουν μερικές στιγμές που η ζωή τα φέρνει έτσι που ΚΑΙ ανακατεύονται όλα με έναν θαυμάσιο τρόπο ΚΑΙ σου δίνεται η δυνατότητα να γυρίσεις την όποια παρτίδα υπέρ σου, από εκεί που φαινόταν το χαρτί σου παντελώς καμένο.

Εξηγώ.

Πολύ κουβέντα γίνεται αυτές τις ημέρες για τον Ντόναλντ τον Τραμπ τον Πορτοκαλί Τύπο (τον αναφέραμε και πιο πάνω αν θυμάστε) και τις πολεμικές παρτίδες που έχει ανοίξει με το Ιράν. Χαμός στο ίσωμα, πάμε με γκάζι πατημένα για Τρίτο Παγκόσμιο, ο Πορτοκαλής κάνει τον μάνκα διότι πρέπει να έχει κάτι να δείξει προεκλογικά, γενικά σε αμερικάνικες δουλειές να βρισκόμαστε φίλες και φίλοι και ΕΔΩ είναι που μπαίνει στο παιχνίδι ο Τζέσι ο Λίνγκαρντ.

Ο Πορτοκαλής βλέπετε ξεπάστρεψε τον Κασέμ τον Σολεημάνι με ντρόουν (όχι από αυτά του Κωτσόβολου, κάτι άλλα με γκάνια πάνω) και πολύ φορτώσανε στο Ιράν επειδή η κίνηση του Τραμπ ήταν περίπου σαν να είχανε πάει οι Ιρανοί και να είχαν κόψει το λαρύγγι του Αμερικάνου Υπουργού Άμυνας. Χαμός κοινώς. Έξαλλοι οι του Ιράν, βγήκανε στους δρόμους και στα μπαλκόνια, «ντεθ του Αμέρικα» φωνάζανε και στο Twitter profile του Global Breaking News, πέφτει η θεματάρα: "Η Ιρανική τηλεόραση επικήρυξε τον Ντόναλντ Τραμπ, προσφέροντας 80 εκατομμύρια δολάρια για την κεφαλή του".

Σοβαρή, σοβαρότατη είδηση σε κάθε περίπτωση, αναδεικνύει το χαρντκοριλίκι της κατάστασης. Όμως ακόμα και στην πιο σοβαρή είδηση – και αλήθεια τι μπορεί να είναι πιο σοβαρό από την ΕΠΙΚΥΡΗΞΗ του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών; - ένας Τζέσι Λίνγκαρντ βελτιώνει πάντα την κατάσταση.

Δείτε το tweet από κάτω για να καταλάβετε τι σας λέγω:

Τα βλέπετε; Όχι πείτε μου. ΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ;

Πάει ο μικρός τιτάνας με το προσωνύμιο Mad Cyril από κάτω και ΑΝΤΙΠΡΟΤΕΙΝΕΙ 45 μύρια ΚΑΙ τον Λίνγκαρντ. Ξεκινάμε από τα βασικά. Ότι δηλαδή ο Τζέσι Λίνγκαρντ είναι πλέον τόσο παγκόσμιο και τόσο επίκαιρο ανέκδοτο που χωράει ΑΝΕΤΩΣ στην κουβέντα γύρω από την Ιρανο-Αμερικάνικη κρίση. Πάμε στα δεύτερα. Αν η αρχική τιμή είναι στα 80 μιλιούνια, τότε ο Mad Cyril κοστολογεί τον ΑΓΓΛΟ ΔΙΕΘΝΗ στα 35 μύρια, μιας και τα υπόλοιπα 45 όπως μας λέει θα τα δώκει κασέρι.

ΤΡΙΑΝΤΑΠΕΝΔΕ μύρια κοστολογείται ο Τζέσι Λίνγκαρντ φίλες και φίλοι, που ακόμα και μέσα στην καρδιά ενός ανεκδότου ακούγεται παρατραβηγμένο. Άκου ΤΡΙΑΝΤΑΠΕΝΔΕ. Δηλαδή αν κοστολογείται τόσο χωρίς ασίστ και γκολ, αν βάλει ΕΝΑ γκολ και από λάθος σερβίρει και μια ασίστ με τον αστράγαλο ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ; Στα 100; Όχι και τίποτα άλλο, αλλά αν πάει εκεί, τότε αντί χρημάτων δίνεις Λίνγκαρντ στους Ιρανούς και περιμένεις και ρέστα, κάτι που εδώ που τα λέμε θα αποτελέσει το business deal του αιώνα.

Και θα σας πω και κάτι ακόμα και θα κλείσω. Για φανταστείτε οι Ιρανοί να ΜΗΝ το πάρουν για αστείο, να πουν «Τζέσι Λίνγκαρντ ε; Εντάξει ρε παιδιά, τόνε παίρνουμε, καλό παιδί φαίνεται ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ, άκυρη η επικήρυξη, το θέμα θεωρείται ότι έληξε να πούμε, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΓΙΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ».

Πυροτεχνήματα, τέλος του Τρίτου Παγκοσμίου πριν καλά-καλά αρχίσει και ο Τζέσι Λίνγκαρντ βρίσκει στο Ιράν το βασίλειο που ποτέ δεν θα είχε στην Γιουνάητεντ και εδώ που τα λέμε, σε καμία ομάδα που σέβεται τον εαυτό της.

Και άντε μετά εσύ πες του Τζέσι ότι δεν αξίζει. Ποια ΜΗΔΕΝ γκολ και ΜΗΔΕΝ ασίστ κύριοι; Εδώ πέφτει το όνομά μου στο τραπέζι και ΛΗΓΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟΙ.

Άδικο θα έχει;

Αυτό ακριβώς, ΤΙΠΟΤΑΛΛΟ.