Θ' αρχίσω το κείμενο με μια παραδοχή που απαιτεί κότσια και ντομπροσύνη. Ομολογία. Το καλοκαίρι δεν είναι η ωραιότερη εποχή του χρόνου. Αποκάλεσέ με παρανοϊκό. Προτού με πατάξεις όμως, άκουσέ με.

Η απέχθεια δεν είναι έμφυτη. Δεν έχει να κάνει με τη ζέστη ή τα κουνούπια. Καθένας μας, τους αθλητικογράφους εννοώ, που ζει μια καθημερινότητα πλημμυρισμένη από αθλητικά γεγονότα και πλούσιες εικόνες από τα γήπεδα, δεν του αρέσει η περίοδος που η δράση διακόπτεται για κάμποσες εβδομάδες. Νιώθει έξω από τα νερά του. Είναι λειψή η ημέρα. Πόσο μάλλον οι στοιχηματικές επιλογές του, καθώς περιορίζονται στο ελάχιστο.

Τουλάχιστον εφέτος η κατάσταση θα είναι διαφοροποιημένη. Η επανέναρξη των εγχώριων πρωταθλημάτων και οσονούπω των διεθνών διοργανώσεων αναπροσαρμόζει τα δεδομένα. Προφανέστατα η ιδιόμορφη αυτή κατάσταση, με αγώνες ανά τρεις-τέσσερις ημέρες, πολλαπλασιάζει τις επιλογές του κουπονιού και προσφέρει ό,τι έχει ανάγκη ένας ποδοσφαιροφαν: συνεχόμενη δράση.

ΤΑ VIRTUAL SPORTS ΣΕ ΔΡΟΜΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ

Μαζί φυσικά με τα Virtual Sports που αυξάνουν την αδρεναλίνη. Είναι ο απαραίτητος συνδυασμός με την αληθινή εικόνα, η συνέχεια για τις ημέρες που οι ποδοσφαιριστές φορτίζουν μπαταρίες. Είναι μια εναλλακτική διέξοδος σε κάθε χρονική φάση και με μια μόνιμη διαδραστικότητα. Είσαι κάθε στιγμή στο γήπεδο, δεν περιορίζεσαι χρονικά, ούτε χρειάζεται να περιμένεις ώρες για τη σέντρα.

Από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ στα Virtual Sports του ΟΠΑΠ οι αγώνες είναι συνεχόμενοι και οι ευκαιρίες πονταρίσματος ασταμάτητες. Έχω συλλάβει τον εαυτό μου, μετά τον πρώτο καφέ και στη διαδρομή για το γραφείο ή για εξωτερικό ραντεβού, να κάνει μια γρήγορη στάση στο πρακτορείο και να ποντάρει στον πρώτο διαθέσιμο αγώνα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι σε ελάχιστο χρόνο μπορώ να ενημερωθώ για την έκβαση της επιλογής μου.Μιας επιλογής που δεν διαφέρει, σχεδόν ποτέ, από την εκάστοτε πραγματική. Ναι μεν τα Virtual Sports είναι ένας άλλος κόσμος. Εικονικός, φαινομενικά. Γεμάτος όμως. Γεμάτος σασπένς και απόλυτη αίσθηση κανονικού ποδοσφαίρου. Όλοι οι αγώνες μοιάζουν πολύ με τους αντίστοιχους αληθινούς, καθώς διεξάγονται σ' ένα γηπεδικό background με σύγχρονα γραφικά, που αναπαριστούν με πιστότητα αυτό που συμβαίνει, ενώ οι φάσεις είναι απόλυτα ρεαλιστικές και όχι βγαλμένες από βιντεοπαιχνίδια παλαιότερων δεκαετιών με ακανόνιστες φιγούρες να τρέχουν από 'δω κι από 'κει χωρίς νόημα.

Το πρακτορείο της γειτονιάς είναι επίσης ο απογευματινός τόπος συνάντησης με τους δυο από φίλους μου. Ο ένας εκ των δύο επιμένει να κυνηγά τα U/O. Κυρίως τα over. Του αρέσουν τα γκολ, πανηγυρίζει έξαλλα όταν επιβεβαιώνεται η virtual απόφασή του. Ο άλλος γελάει, το διασκεδάζει. Εγώ προτιμώ την απλή νίκη των φαβορί που πάντα αυξάνει τις ελπίδες επαλήθευσης και επιτυχίας. Το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και παραμένει ο 'βασιλιάς των σπορ', γιατί η έκπληξη παραμονεύει σε κάθε περίσταση, αλλά το φαβορί παραμένει φαβορί είτε στην πραγματική είτε στην εικονική διάσταση κάθε παιχνιδιού.

Μετά την έξοδο, τα καλαμπούρια, τις μπύρες με τους κολλητούς στο στέκι της γειτονιάς και πριν από τη βραδινή επιστροφή στο σπίτι, αν δεν είναι περασμένη ώρα, φροντίζω να τριτώσει το... καλό. Βρίσκω το πρώτο ανοιχτό πρακτορείο και μπαίνω πριν ο υπολογιστής σφυρίξει τη λήξη των τελευταίων αγώνων. Είναι τότε που δεν κυνηγώ την απλή νίκη, αλλά τα ακριβή σκορ ή συγκεκριμένο αριθμό γκολ. Μεγαλύτερο το ρίσκο, αλλά φουσκωμένο το ενδεχόμενο κέρδος. Όχι εικονικό, πραγματικό!