Μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες να περάσει αθλητικά αποτελέσματα στην εφημερίδα του σχολείου του στο δημοτικό, το απωθημένο παρέμεινε έντονο. Το άλμπουμ της Panini από το Μουντιάλ του 1978 στην Αργεντινή ήταν η πρώτη σοβαρή επαφή με το χώρο και ο πρώτος (και μοναδικός μέχρι σήμερα) καφές που ήπιε ήταν για να μείνει ξύπνιος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες (1984). Το 1986 ξενυχτούσε δήθεν για τις πανελλαδικές εξετάσεις, αφού οι ώρες βόλευαν ιδανικά για το Μουντιάλ του Μεξικού (1986) με...συνεργό στο κόλπο τον πατέρα του. Την ίδια εποχή, στο «Επταήμερο του μπάσκετ» του Θοδωρή Κοτσώνη βρήκε το ιδανικό «Πανεπιστήμιο», για να μην συνεχίσει την προσπάθεια για άλλες σπουδές και με πρώτο παιχνίδι τον τελικό κυπελλούχων Ρεάλ-Καζέρτα 117-113, δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσει πίσω. Στο Ευρωμπάσκετ του 1987 το «γλυκό» έδεσε και η γνωριμία με τον Γιάννη Διακογιάννη στα «ΝΕΑ» στο Μουντιάλ του 1990, έκανε το όνειρο πραγματικότητα. Από τότε δουλεύει στην ίδια εφημερίδα, με κορυφαία στιγμή την κάλυψη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 και έναν χρόνο αργότερα γνώρισε για τα καλά τον μαγικό κόσμο του ίντερνετ μέσω του SPORT 24, αν και αντιστέκεται ακόμα στην δημιουργία σελίδας Facebook.
)
